Wykonywanie dozoru w stosunku do żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1970.9.74

Akt utracił moc

Wersja od: 20 listopada 1987 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 13 marca 1970 r.

w sprawie wykonywania dozoru w stosunku do żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową.

Na podstawie art. 76 i 81 Kodeksu karnego wykonawczego w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Sąd wojskowy, oddając żołnierza skazanego na karę pozbawienia wolności lub karę aresztu wojskowego na okres próby pod dozór przełożonego w związku z warunkowym zawieszeniem wykonania kary lub warunkowym przedterminowym zwolnieniem z odbycia kary, przesyła odpis orzeczenia do dowódcy jednostki wojskowej, w której skazany pełni czynną służbę wojskową.

2. Dowódca jednostki wojskowej po otrzymaniu orzeczenia wydaje niezwłocznie rozkaz, w którym wyznacza do sprawowania dozoru żołnierza zawodowego, będącego przełożonym skazanego, i przekazuje mu to orzeczenie.

3. O wyznaczeniu przełożonego do sprawowania dozoru dowódca jednostki wojskowej zawiadamia sąd wojskowy.

§ 2. Przełożony wyznaczony do sprawowania dozoru, zwany dalej przełożonym, obowiązany jest poczynić wszelkie starania, aby skazany przestrzegał porządku prawnego i zasad dyscypliny wojskowej, a zwłaszcza aby nie popełnił przestępstwa oraz wykonywał nałożone przez sąd wojskowy obowiązki.

§ 3. Przełożony powinien:

1) zaznajomić się z wyrokiem skazującym oraz z innymi orzeczeniami wydanymi na jego podstawie, jak również w miarę potrzeby z aktami sprawy skazanego,

2) pouczyć skazanego o ciążących na nim obowiązkach oraz o skutkach niewykonania tych obowiązków, naruszenia porządku prawnego i zasad dyscypliny wojskowej lub uchylania się od dozoru,

3) udzielać skazanemu w miarę możliwości niezbędnej pomocy w jego trudnościach życiowych,

4) nawiązać w miarę potrzeby kontakt z rodziną skazanego oraz z organizacjami, w których działalności skazany uczestniczy,

5) podejmować inne niezbędne czynności związane ze sprawowanym dozorem.

§  4.

1. Przełożony, za wiedzą dowódcy jednostki wojskowej może powierzyć wykonywanie czynności dozoru określonemu kolektywowi żołnierskiemu. W skład kolektywu nie mogą wchodzić podwładni skazanego.

2. W wypadku określonym w ust. 1 przełożony zaznajamia kolektyw z treścią orzeczenia, ze szczególnym uwzględnieniem obowiązków nałożonych przez sąd wojskowy na skazanego, oraz udziela kolektywowi wskazówek zmierzających do zapewnienia prawidłowego wykonywania przez kolektyw powierzonych mu czynności dozoru.

3. Przełożony czuwa nad wykonywaniem czynności dozoru powierzonych kolektywowi żołnierskiemu.

§ 5. Przełożony może zwracać się do sądu wojskowego o wyjaśnienie i pomoc w sprawach związanych z wykonywaniem dozoru.

§ 6. Przełożony nie rzadziej niż co 3 miesiące składa sądowi wojskowemu pisemne sprawozdania o zachowaniu się skazanego, a w szczególności o tym, czy wykonuje on nałożone obowiązki, przestrzega porządku prawnego i zasad dyscypliny wojskowej. Sprawozdania te powinny zawierać również informację o podjętych i planowanych czynnościach zmierzających do dalszej resocjalizacji skazanego.

§  7.

1. Jeżeli skazany rażąco narusza porządek prawny lub zasady dyscypliny wojskowej, popełnił przestępstwo albo uchyla się od wykonania nałożonych przez sąd wojskowy obowiązków lub od dozoru - przełożony zawiadamia o tym niezwłocznie sąd.

2. W wypadkach określonych w ust. 1 przełożony może wystąpić do sądu z wnioskiem o zarządzenie wykonania kary pozbawienia wolności lub odwołanie warunkowego zwolnienia.

§ 8. Przełożony może w czasie sprawowania dozoru wystąpić z wnioskiem:

1) o nałożenie, rozszerzenie, zmianę obowiązków przewidzianych w art. 75 § 2 pkt 4-9 Kodeksu karnego z uwzględnieniem warunków służby wojskowej lub o zwolnienie od wykonania tych obowiązków,

2) o zwolnienie skazanego od dozoru.

§ 9. Sprawozdania, zawiadomienia i wnioski, o których mowa w § 5-8, przełożony przesyła za pośrednictwem dowódcy jednostki wojskowej sądowi wojskowemu, który nadesłał orzeczenie.

§ 10. Skazany obowiązany jest do stawienia się na wezwanie sądu wojskowego oraz do udzielania wyjaśnień związanych z dozorem.

§ 11. 1 Jeżeli sąd wojskowy zwolnienie od dozoru uzależni od poręczenia przełożonego, kolektywu żołnierskiego, organizacji młodzieżowej lub innej organizacji społecznej działającej w wojsku, do której skazany należy, poręczenie takie zgłasza się za pośrednictwem dowódcy jednostki wojskowej.

§ 12. W razie zwolnienia skazanego pozostającego pod dozorem z czynnej służby wojskowej lub przeniesienia go do innej jednostki wojskowej dowódca jednostki wojskowej zawiadamia o tym niezwłocznie sąd wojskowy.

§ 13. 2

1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do skazanych przez sądy wojskowe - w czasie odbywania zasadniczej służby w obronie cywilnej.

2. Przepisy rozporządzenia stosuje się odpowiednio także do skazanych przez sądy powszechne, którzy w czasie wykonywania dozoru pełnią czynną służbę wojskową lub zasadniczą służbę w obronie cywilnej albo w okresie oddania pod dozór zostali powołani do jej pełnienia.

3. W stosunku do skazanych junaków, o których mowa w ust. 1, zadania dowódcy jednostki wojskowej, przełożonego skazanego oraz kolektywu żołnierskiego spełniają odpowiednio komendant oddziału obrony cywilnej, przełożony junaka wyznaczony przez komendanta oddziału do sprawowania dozoru oraz kolektyw junacki.

4. W wypadku, o którym mowa w ust. 2, sprawozdania, zawiadomienia i wnioski dowódca jednostki wojskowej (komendant oddziału obrony cywilnej) przesyła sądowi powszechnemu, który nadesłał orzeczenie.

§ 14. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 11 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 22 października 1987 r. (Dz.U.87.35.199) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 listopada 1987 r.

² § 13 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 22 października 1987 r. (Dz.U.87.35.199) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 listopada 1987 r.