Wykonywanie czynności fachowych w aptekach oraz specjalne kwalifikacje wymagane od pracowników aptek.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1956.13.66

Akt utracił moc

Wersja od: 28 kwietnia 1962 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA

z dnia 18 kwietnia 1956 r.

w sprawie wykonywania czynności fachowych w aptekach oraz specjalnych kwalifikacji wymaganych od pracowników aptek.

Na podstawie art. 4 ust. 2 i art. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1951 r. o aptekach (Dz. U. Nr 1, poz. 2) zarządza się, co następuje:

§ 1. Przy samodzielnym wykonywaniu w aptece czynności fachowych w pełnym zakresie (art. 4 ust. 1 ustawy o aptekach) wolno zatrudniać:

1) osoby, które ukończyły studia farmaceutyczne w polskiej szkole wyższej lub studia za granicą uznane w Państwie Polskim za równorzędne (magistrowie farmacji), jeżeli po ukończeniu studiów pracowały w aptece społecznej, szpitalnej (sanatoryjnej) lub kolejowej przez jeden rok w wymiarze 42 godzin tygodniowo pod nadzorem osoby posiadającej prawo samodzielnego wykonywania w aptece czynności fachowych w pełnym zakresie;

2) prowizorów farmacji;

3) aptekarzy aprobowanych, tj. osoby, którym na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem 8 stycznia 1951 r. zostały wydane upoważnienia do wykonywania zawodu aptekarskiego;

4) pomocników aptekarskich;

5) asystentów aptecznych, tj. osoby, które złożyły egzamin tyrocynalny przy gremiach aptekarskich lub uzyskały świadectwo ze złożonego wstępnego egzaminu farmaceutycznego.

§  2.

1. Przy wyrobie i wydawaniu leków w aptekach społecznych, szpitalnych (sanatoryjnych) i kolejowych oraz w punktach aptecznych III typu wolno zatrudniać techników farmaceutycznych, tj. osoby, które:

1) ukończyły liceum farmaceutyczne lub technikum farmaceutyczne albo

2) nabyły uprawnienia technika aptecznego (§ 3 ust. 1) i wykształcenie na poziomie 11 klas szkoły ogólnokształcącej oraz złożyły z wynikiem dodatnim egzamin na technika farmaceutycznego według programu i na zasadach określonych przez Ministra Zdrowia;

3) 1 odbyły przed dniem 1 stycznia 1959 r. studia na IV roku wydziału farmaceutycznego akademii medycznej, lecz nie złożyły egzaminów przewidzianych dla otrzymania dyplomu oraz są zatrudnione w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia w aptekach przy wykonywaniu czynności fachowych; nabycie uprawnień technika farmaceutycznego stwierdza organ do spraw zdrowia i opieki społecznej prezydium wojewódzkiej (miasta wyłączonego z województwa) rady narodowej, właściwej ze względu na miejsce zatrudnienia.

2. Technika farmaceutycznego wolno zatrudniać przy samodzielnym wykonywaniu czynności określonych w ust. 1, jeżeli po ukończeniu liceum (technikum) bądź złożeniu egzaminu pracował w aptece społecznej, szpitalnej (sanatoryjnej) lub kolejowej przez 2 lata w wymiarze 42 godzin tygodniowo pod nadzorem osoby posiadającej prawo samodzielnego wykonywania w aptece czynności fachowych w pełnym zakresie.

§  3.

1. Przy wykonywaniu w aptece społecznej, szpitalnej (sanatoryjnej) lub kolejowej czynności fachowych w zakresie określonym w ust. 2 wolno zatrudniać techników aptecznych, tj. osoby, które złożyły egzamin na technika aptecznego w trybie rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 17 czerwca 1952 r. w sprawie wykonywania czynności fachowych w aptekach otwartych oraz specjalnych kwalifikacji fachowych wymaganych od pracowników tych aptek (Dz. U. Nr 30, poz. 205).

2. Do zakresu czynności fachowych, które może wykonywać technik apteczny, należy:

1) sporządzanie i wydawanie leków nie zawierających w swym składzie trucizn i środków odurzających - pod nadzorem osoby posiadającej prawo samodzielnego wykonywania czynności fachowych w pełnym zakresie;

2) wykonywanie czynności pomocniczych z zakresu sporządzania leków nie zawierających w swym składzie trucizn i środków odurzających.

§  4.

1. W punktach aptecznych I i II typu oraz w zakładowych punktach aptecznych przy wydawaniu artykułów sanitarnych i leków gotowych dozwolonych do obrotu w tych punktach wolno zatrudniać techników farmaceutycznych posiadających prawo samodzielnego wykonywania czynności fachowych oraz techników aptecznych.

2. W punktach aptecznych II typu czynności określone w ust. 1 mogą wykonywać także felczerzy, pielęgniarki i położne.

§  5.

1. Kierownikiem apteki społecznej, szpitalnej (sanatoryjnej) lub kolejowej albo punktu aptecznego III typu może być magister farmacji, prowizor farmacji lub aptekarz aprobowany, który był zatrudniony w aptece przy samodzielnym wykonywaniu czynności fachowych w pełnym zakresie przez dwa lata w wymiarze 42 godzin tygodniowo.

2. Za zgodą prezydium wojewódzkiej rady narodowej (Rady Narodowej w m.st. Warszawie lub m. Łodzi) kierownikiem apteki społecznej może być:

1) na stałe - magister farmacji, jeżeli był zatrudniony w aptece przy samodzielnym wykonywaniu czynności fachowych w pełnym zakresie przez jeden rok w wymiarze 42 godzin tygodniowo;

2) na jeden rok, który to okres może być w uzasadnionym przypadku przedłużony na rok następny - pomocnik aptekarski lub asystent apteczny, jeżeli był zatrudniony w aptece przy samodzielnym wykonywaniu czynności fachowych w pełnym zakresie przez 10 lat w wymiarze 42 godzin tygodniowo.

§  6.

1. Kierownikiem apteki społecznej, szpitalnej (sanatoryjnej) lub kolejowej albo punktu aptecznego III typu nie może być osoba, która w ciągu ostatnich pięciu lat nie wykonywała czynności fachowych w aptece.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy osób wykonujących nadzór farmaceutyczny, osób zatrudnionych w przedsiębiorstwach, których przedmiotem działania jest prowadzenie aptek, i osób pełniących czynną służbę wojskową.

§ 7. W okresie do dnia 31 grudnia 1960 r. wolno zatrudniać przy wykonywaniu czynności fachowych w zakładowych punktach aptecznych, zorganizowanych w ramach zakładów leczniczych, felczerów, pielęgniarki i położne.

§ 8. Traci moc rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 17 czerwca 1952 r. w sprawie wykonywania czynności fachowych w aptekach otwartych oraz specjalnych kwalifikacji fachowych wymaganych od pracowników tych aptek (Dz. U. Nr 30, poz. 205).

§ 9. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 2 ust. 1 pkt 3 dodany przez § 1 rozporządzenia z dnia 31 marca 1962 r. (Dz.U.62.25.116) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 kwietnia 1962 r.