§ 5. - Wykonanie ustawy z dnia 4 kwietnia 1922 r. w przedmiocie zmiany niektórych postanowień ustawy z dnia 16 lipca 1920 r. o państwowym podatku dochodowym i podatku majątkowym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.35.301

Akt utracił moc
Wersja od: 21 maja 1922 r.
§  5.
Art. 5 nie wprowadza żadnych zmian w zasadzie, wyrażonej w art. 13 ustawy z 16 lipca 1920 r., o ile chodzi o przyjęcie za podstawę do opodatkowania dochodów, osiągniętych w ostatnim roku kalendarzowym.

Zmiana zaś dotyczy tylko przyjęcia za podstawę do opodatkowania dochodów, osiągniętych w ostatnim roku operacyjnym, względnie gospodarczym. Pod tym względem nowa ustawa nie wymaga składania zamknięć rachunkowych, a tem samem prowadzenia przez podatnika prawidłowych ksiąg handlowych, względnie gospodarczych.

Przyjęcie jednak za podstawę opodatkowania dochodów, osiągniętych w ostatnim roku operacyjnym, względnie gospodarczym, może mieć miejsce tylko w takich wypadkach, gdy płatnik prowadzi jakiekolwiek.zasługujące na wiarą zapiski oraz, gdy obliczenie dochodu za rok kalendarzowy przedstawia dla płatnika rzeczywistą trudność. Należy przytem baczyć, by przy opodatkowaniu takich płatników w latach następnych był brany za podstawę opodatkowania dochód z roku operacyjnego, względnie gospodarczego, obejmującego również odpowiednie miesiące, inaczej bowiem nie byłoby ciągłości w opodatkowaniu.

Przykład:

Za podstawę opodatkowania płatnika na rok podatkowy 1922 przyjęto dochód, osiągnięty przezeń w czasie od 1 lipca 1920 r. do 30 czerwca 1921 r. jako w roku operacyjnym, względnie gospodarczym; za podstawę opodatkowania tego samego płatnika na następny rok podatkowy 1923, winien być przyjęty dochód z roku operacyjnego, względnie gospodarczego, obejmującego okres czasu od 1 lipca 1921 r. do 30 czerwca 1922 r.; przy opodatkowaniu tegoż płatnika na rok podatkowy 1924 należy przyjąć za podstawę opodatkowania dochód z okresu czasu od 1, lipca 1922 r. do 30 czerwca 1923 r. i t. d.

Do art. 6 ustawy.