Rozdział 3 - Umowy komisowe. - Wykonanie ustawy z dnia 2 lipca 1921 r. o podatku giełdowym (Dz. U. Nr 73 poz. 500) na obszarze b. dzielnic rosyjskiej i austrjackiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.73.501

Akt utracił moc

Wersja od: 25 stycznia 1924 r.

III.

Umowy komisowe.

§ 7. (do art 4).

Umowa między komisantem a komitentem podlega podatkowi tylko wówczas, jeśli komisant ją wykonał, t. j. jeśli zawarł umowę z osobą trzecią na rachunek komitenta.

Co do obu tych umów ustala się podstawę wymiaru (art. 9) według stanu w dniu zawarcia umowy z osobą trzecią.

§ 8. (do art. 3 i 4 oraz art. 13 punkt 2 c).

Jeśli nie tylko komisant lecz także komitent wykonywa przedsiębiorstwo bankowe lub przedsiębiorstwo kantoru wymiany (art. 9 ustęp pierwszy; i drugi ustawy z dn. 23 marca 1920 r. o nadzorze nad przedsiębiorstwami bankowemi i kantorami wymiany Dz. U. № 30 poz. 175) i obaj mają zamieszkanie lub siedzibę w kraju, to do zapłacenia podatku od umowy komisowej (§ 7) obowiązanym jest ten z kontrahentów, który ma dostarczyć papiery wartościowe.

Podatek ma więc uiścić komitent, gdy chodzi o zlecenie sprzedaży, - komisant, gdy chodzi o zlecenie kupna. W razie zamiany papierów wartościowych za inne papiery wartościowe, winien uiścić podatek zarówno komitent jak komisant, - każdy od wartości papierów, które ma dostarczyć.

§ 9. (do art. 4 oraz art. 7 punkt 4).

Jeśli pierwszy nabywca papieru wartościowego innego rodzaju, niż wymienione w art. 2 ustawy, nabywa go nie wprost od instytucji emitującej lecz za pośrednictwem komisanta, to umowa, którą komisant zawiera z instytucją emitującą na rachunek komitenta, nie podlega podatkowi. Podatek należy więc w takim wypadku uiścić tylko raz jeden: od umowy miedzy komisantem a komitentem (§ 7).