Rozdział 1 - Przekazanie gminom miejskim części wpływów z państwowego podatku dochodowego i przyjęcia anuitetów od długów miasta, zaciągniętych na pokrycie wydatków poniesionych w zastępstwie Państwa. - Wykonanie ustawy z dnia 17 grudnia 1921 r. o zasileniu finansów miejskich i o karach nakładanych przez gminy miejskie za fałszywe zeznania podatkowe na obszarach b. zaboru rosyjskiego i austrjackiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.34.294

Akt utracił moc
Wersja od: 16 maja 1922 r.

I.

Przekazanie gminom miejskim części wpływów z państwowego podatku dochodowego i przyjęcia anuitetów od długów miasta, zaciągniętych na pokrycie wydatków poniesionych w zastępstwie Państwa.

§  1.
Do art. 1 ustawy.

Miastami i miasteczkami w b. zaborze rosyjskim są w rozumieniu ustawy z dnia 17 grudnia 1921 r. (Dz. U. R. P. z r. 1922 № 2, poz. 6) w b. Królestwie Polskiem miasta rządzące się dekretem o samorządzie miejskim z dnia 4 lutego 1919 roku (Dz. P. P. P. № 13, poz. 140) a na ziemiach przyłączonych do obszaru Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie traktatu pokoju między Polską a Rosją i Ukrainą, podpisanego w Rydze dnia 18 marca 1921 r., ratyfikowanego ustawą z dnia 15 kwietnia 1921 r. (Dz. U. R. P. № 49, poz. 299) miasta i miasteczka rządzące się rozporządzeniem Komisarza Generalnego Ziem Wschodnich o- tymczasowej ustawie miejskiej z dnia 27 czerwca 1919 r. (Dz. Urzędowy Żarz. Cyw. Ziem Wschodnich № 7, poz. 46) i miasta rządzące się rozporządzeniem tegoż Komisarza o ustawie miejskiej z dnia 14 sierpnia 1919 r. (Dz. Urząd. Zarz. Cyw. Ziem Wschodnich № 12, poz. 99). W miastach i miasteczkach położonych na wyżej wymienionych ziemiach, przyłączonych do Rzeczypospolitej, w których nie istnieją jeszcze rady miejskie. Funkcje poruczone radom miejskim- ustawą i niniejszem rozporządzeniem, wykonywać będą magistraty do czasu ukonstytuowania rad miejskich.

Ustawa nie ma zastosowania do gmin miejskich na obszarze Śląska Cieszyńskiego, Spiszą i Orawy,

Uprawnioną do określonego w art. 1 ustawy udziału we wpływie podatku dochodowego jest ta gmina miejska, w które) podatek ten jest przypisany osobom fizycznym (spadkom wakującym) i prawnym z tytułu siedziby, miejsca zamieszkania, miejsca pobytu lub miejsca położenia podległych! podatkowi źródeł dochodu względnie większej części lub głównego źródła dochodu w tejże aminie (art. 29 ustawy z dnia 16 lipca 1920 roku, Dz. U. R. P. № 82, poz. 550).

Podstawą do obliczenia udziału danej gminy miejskiej jest wpływ z podatku wymierzonego od całego dochodu wspomnianych osób bez wzglądu na miejsce położenia poszczególnych źródeł dochodu.

Wpływ z państwowego podatku dochodowego obejmuje także wpływ z odsetek zwłoki i kar za zwłokę, w razie zapłaty podatku po terminie płatności.

Przypadającą miastom część wpływu podatku dochodowego, odsetek zwłoki i kar za zwloką oblicza urząd skarbowy podatków i opłat skarbowych (administracja podatków) a asygnacje na obliczone sumy wystawia izba skarbowa w ciągu miesiąca po upływie kwartału kalendarzowego, w którym wpłaty nastąpiły, na podstawie wykazu dostarczonego przez właściwy urząd skarbowy; wypłaty zarachowuje się w budżecie Ministerstwa Skarbu, dział 5 § 2a, udział miast w wpływach z podatku dochodowego.

Jeżeli wskutek wniesionego odwołania państwowy podatek dochodowy ulegnie zmniejszeniu i w związku z tem zostanie zwróconą płatnikowi nadwyżka sumy uiszczonej ponad ustaloną ostatecznie należność podatkową, w takim razie kwota, z tego tytułu nadpłacona miastu zostanie potrącona z najbliższych wypłat miastu przypadających.

§  2.
Do art. 2 ustawy.

Jako wydatki poniesione przez miasto (miasteczko) w zastępstwie Państwa, na pokrycie których miasto zaciągnęło długi, należy uważać:

1)
wydatki wypływające ze stanu wojennego jako to: z ciężaru kwaterunkowego, za dostawy nakazane, za wykonanie robót nakazanych, o ile przez nie wartość majątku miejskiego nie wzrosła, na leczenie i transport jeńców, więźniów, uchodźców, na zapomogi dla rodzin rezerwistów, na płace, pensje emerytalne i zasiłki dla urzędników i robotników państwowych oraz ich rodzin, na zapomogi dla uchodźców i t. p.;
2)
wydatki na utrzymanie załogi i policji w części odpowiadającej słusznemu obowiązkowi Państwa;
3)
wydatki na walkę z chorobami zakaźnemi w związku z wojną lub skutkami wojny;
4)
wydatki na najniezbędniejszy remont i odbudowę objektów i przedsiębiorstw miejskich, zniszczonych bezpośredniemi działaniami wojennemi;
5)
wydatki, które według przepisów ustawowych, obowiązujących w czasie poniesienia tych wydatków przez gminę, należały do obowiązku Państwa.

Miasta otrzymują ze Skarbu Państwa zwrot dowodnie zapłaconych przez siebie rat umorzenia (anuitetów) od długów, zaciągniętych na pokrycie powyżej przytoczonych wydatków w czasie od dnia 1 sierpnia 1914 r. do dnia 14 stycznia 1922 r. Jako raty umorzenia (anuitety) uważać należy kwoty, wypłacone i użyte według planu umorzenia ustalonego przy zaciąganiu lub konwersji długów na umorzenie kapitału, łącznie z kwotami, u żytem i na ich oprocentowanie. Nowe konwersje tych długów podlegają zatwierdzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

Celem ustalenia wysokości długów i anuitetów tychże winny interesowane miasta zgłosić je Ministerstwu Spraw Wewnętrznych w okresie trzech miesięcy po dniu ogłoszenia niniejszego rozporządzenia. Termin ten ze słusznych powodów może być odroczony przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministerstwem Skarbu.

Do zgłoszenia należy dołączyć w oryginale lub wierzytelnym odpisie:

a)
wyciąg z ksiąg rachunkowych miasta, stwierdzający wysokość i rodzaj wydatków, na pokrycie których zgłoszone długi zostały zaciągnięte i użyte, a jeżeli miasto na pokrycie tych wydatków otrzymało zasiłki od b. władz okupacyjnych, także wyciąg ż ksiąg rachunkowych, stwierdzający sumę tych zasiłków;
b)
dokumenty, stwierdzające zaciągnięcie oraz warunki zwrotu i oprocentowania i ewentualnie dokonane konwersje tych długów;
c)
dowody, stwierdzające wysokość zapłaconych rat umorzenia tychże długów;
d)
dowody, stwierdzające kwotę zaliczek udzielonych miastu ze Skarbu Państwa na umorzenie i oprocentowanie tychże długów, względnie pożyczek na cele inwestycyjne miejskie i na pokrycie niedoborów miejskich.

Zgłoszenia zostaną sprawdzone przez komisje, składające się dla miast: Warszawy, Łodzi, Lublina, Lwowa i Krakowa z reprezentantów Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Ministerstwa Skarbu, dla innych miast z reprezentantów właściwego urzędu wojewódzkiego i właściwej izby skarbowej pod przewodnictwem delegata Ministerstwa Spraw Wewnętrznych względnie urzędu wojewódzkiego. W komisji biorą także udział reprezentanci interesowanego miasta. O ileby miasto nie wysłało należycie upełnomocnionego delegata lub o ileby delegat bez usprawiedliwionej przyczyny nie wziął udziału w posiedzeniu komisji, ma ona prawo według uznania swego, albo wstrzymać swe działanie, albo też dalej działać z urzędu bez udziału delegata miasta.

Komisja ma prawo sama lub przez delegowane osoby wglądać w księgi i akta miejskie oraz w razie potrzeby przesłuchiwać świadków i znawców (biegłych).

Po przedłożeniu wyniku prac komisji Minister Spraw Wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Skarbu ustali wysokość wzajemnych pretensji miasta i Skarbu Państwa.