Wykonanie ustawy z dnia 15 lipca 1920 r. Dz. U. Nr 67 poz. 452 w przedmiocie rozciągnięcia obowiązujących przepisów o nadzwyczajnych dodatkach drożyźnianych dla emerytów cywilnych oraz wdów i sierot po nich, na emerytów wojskowych oraz wdowy i sieroty po nich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.103.689

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1920 r.

ROZPORZĄDZENIE
z dnia 12 listopada 1920 r.
Ministra Spraw Wojskowych w porozumieniu z Ministrem Skarbu w sprawie wykonania ustawy z dnia 15 lipca 1920 r. Dz. U. № 67 poz. 452 w przedmiocie rozciągnięcia obowiązujących przepisów o nadzwyczajnych dodatkach drożyźnianych dla emerytów cywilnych oraz wdów i sierot po nich, na emerytów wojskowych oraz wdowy i sieroty po nich.

Na zasadzie art. 6 ustawy z dnia 15 lipca 1920 r. Dz. U. № 67 poz. 452 zarządza się co następuje:

Przyznanie nadzwyczajnego dodatku drożyźnianego na zasadzie ustawy z dnia 15 lipca 1920 r. ma nastąpić od dnia 1 stycznia 1920 r. z zachowaniem warunków, ustalonych w art. 1, 4, 5 i 8 rozporządzenia Ministra Spraw Wojskowych w porozumieniu z Ministrem Skarbu w przedmiocie wykonania ustawy z dnia 4 lutego 1920 r. Dz. U. № 49 poz. .303 o przyznaniu dla byłych wojskowych armji rosyjskiej i austrjackiej, jak też dla wdów i sierot po nich pozostałych nadzwyczajnego dodatku drożyźnianego do zasiłków emerytalnych. Powołany dodatek drożyźniany należy wyasygnować naraz bezzwłocznie.

Prawo do dodatków drożyźnianych przysługuje i tym emeryrytom wojskowym, jak również wdowom po nich, którzy do tego czasu, byli go pozbawieni z przyczyny, iż pobierając emeryturą względnij pensję wdowią z dotychczasowemi dodatkami wyżej 2400 mk. wzgl. 4800 kor. rocznie osiągali nadto z innych źródeł dochody conajmniej równe powyższym kwotom (ustęp b. art. 5 ustawy z dnia 31 lipca 1919 r. Dz Pr. № 65 poz. 392). Obecnie tedy należy żądać jedynie stwierdzenia warunków, przewidzianych w ustępie a art. 5 ustawy z dnia 31 lipca 1919 r. Dz. Pr. № 65 poz. 392. Przypadający na tej podstawie dodatek drożyźniany winien być wypłacany za czas od 1 sierpnia 1920 r.

Od dnia 1 czerwca 1920 r. emerytury wojskowe uzupełnione dodatkiem drożyżnianym na zasadzie art. 1 niniejszego rozporządzenia mają być nadal aż do odwołania wypłacane w podwójnej wysokości. Wyjątek pod tym względem stanowią emerytury o których mowa w art. 2 niniejszego rozporządzenia, a które należy wypłacić w podwójnej wysokości lecz bez dodatku drożyźnianego za czas od dnia 1 czerwca do dnia 31 lipca 1920 r., od 1 sierpnia 1920 r. zaś przy uwzględnieniu tegoż dodatku w myśl zasady ogólnej niniejszego artykułu.

Potrzebny na pokrycie nadzwyczajnego dodatku drożyźnianego wydatek należy zarachować w odpowiedniej rubryce emerytur (wojskowi służby rosyjskiej względnie austrjackiej) pod osobną pozycją: Dodatek nadzwyczajny, wprowadzony ustawą z dnia 15 lipca 1920 r. Dz. U. № 67 poz. 452.

SPROSTOWANIA:

a) do rozporządzenia Mirt. Roln. i Dóbr Państw, (poz. 585).

W № 89 w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych w przedmiocie: "zajęcia i przygotowania drewna opałowego w lasach prywatnych na okres zimowy 1920/21" (poz. 585) na str. 1617 w wierszu 6-m art. 1 zamiast: "1,5 m. p." winno być: "1,5 metra przestrzennego"; na str. 1619 i 1620 w ustępie b) art. 8 zamiast nazw: "Pohajecki, Rudzki, Skalatski, Wieliczkowski, Zaleszczykski, Zbarażski, Kałuszski, Nadworneński, Skoleski, Torkski", ma być: "Podhajecki, Rudecki, Skałacki, Wielicki, Zaleszczycki, Zbaraski, Kałuski, Nadworniański, Skolski, Turczański".

b) do rozporządzenia Min. Roln. i Dóbr Państw, (poz. 586).

W № 89 w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych w przedmiocie "dostarczania drewna budulcowego z lasów państwowych i prywatnych na cele odbudowy" (poz. 586) na str. 1622 w 4-m wierszu art. 13 zamiast "z 2 m- " ma być "za 2 m;!"; po słowach: "drewna okrągłego", w tym że. wierszu, zamiast litery "i" ma być średnik.

c) do rozporządzenia Min. Kolei Żelaznych (poz. 663).

W № 99 w rozporządzeniu Ministra Kolei Żelaznych w przedmiocie zmian i uzupełnień Taryfy Ogólnej na przewóz towarów, zwłok i zwierząt (poz. 663) w tych miejscach, w których mowa o części V taryfy, winny być słowa: "Część VI taryfy". W tymże rozporządzeniu, na str. 1788, w Taryfie stacyjnej na przewóz nafty i jej pochodnych zamiast: "Opłaty w fenigach za 100 klg." winno być: "Opłaty w markach i fenigach za 100 klg."