Wykonanie ustawy z dnia 1 marca 1927 r. o samoistnym podatku wyrównawczym dla gmin wiejskich b. zaboru rosyjskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.47.429

Akt utracił moc
Wersja od: 31 maja 1927 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH
z dnia 2 maja 1927 r.
wydane w porozumieniu z Ministrem Skarbu, celem wykonania ustawy z dnia 1 marca 1927 r. o samoistnym podatku wyrównawczym dla gmin wiejskich b. zaboru rosyjskiego.

Na podstawie art. 3 ustawy z dn. 1 marca 1927 r. o samoistnym podatku wyrównawczym dla gmin wiejskich b. zaboru rosyjskiego (Dz. U. R. P. № 27, poz. 208) zarządza się co następuje:
Samoistny podatek wyrównawczy mogą gminy wiejskie b. zaboru rosyjskiego wprowadzać i pobierać na podstawie zatwierdzonych przez wydziały powiatowe odpowiednich uchwał swych organów uchwalających przy zastosowaniu art. art. 38-41 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych (Dz. U. R. P. № 94, poz. 747) oraz przy zastosowaniu odpowiednich postanowień, zawartych w częściach 5 i 6 tejże ustawy.

Zatwierdzenia uchwały o wprowadzeniu w danym roku budżetowym podatku wyrównawczego według normy wyższej od normy, określonej w art. 1 ustawy, może wydział powiatowy dokonać na podstawie zezwolenia wojewody działającego w porozumieniu z prezesem izby skarbowej.

Przez deficyt, o którym mowa w ustępie drugim art. 1 ustawy, należy rozumieć różnicą między wszystkiemi preliminowanemi na dany rok budżetowy wydatkami zarówno zwyczajnemi, jak i nadzwyczajnemi, łącznie z wydatkami, preliminowanemi w budżetach dodatkowych, a dochodami, które gmina może osiągnąć po wykorzystaniu wszystkich swych źródeł dochodowych na podstawie ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych (Dz. U. R. P. № 94, poz. 747).
Przez zasadniczy podatek gruntowy, o którym mowa w ustępie trzecim art. 1 ustawy, należy rozumieć państwowy podatek gruntowy, obliczany bez oddzielnego dodatku, przewidzianego w art. 2 ustawy z dnia 15 czerwca 1923 r. (Dz. U. R. P. № 65, poz. 505) i bez ulg, przewidzianych w art. 3 tejże ustawy.
Podział ogólnej sumy samoistnego podatku wyrównawczego pomiędzy poszczególnych płatników przeprowadza się w ten sposób, że iloraz, otrzymany z podzielenia tejże ogólnej sumy przez sumą podatków państwowych, wymienionych w ustępie trzecim art. 1 ustawy, przypadających na wszystkich płatników, mnoży się przez sumą tychże podatków, przypadającą na każdego z tych płatników.
Na pokrycie deficytu z okresu obrachunkowego, poprzedzającego rok budżetowy 1927/28, może być również pobrany samoistny podatek wyrównawczy w wysokości nieprzekraczającej maksymalnej normy, określonej ustawą w stosunku rocznym.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.