Samoistny podatek wyrównawczy dla gmin wiejskich b. zaboru rosyjskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.27.208

Akt utracił moc

Wersja od: 23 marca 1927 r.

USTAWA

z dnia 1 marca 1927 r.

o samoistnym podatku wyrównawczym dla gmin wiejskich b. zaboru rosyjskiego.

Art.  1.

Gminom wiejskim b. zaboru rosyjskiego przysługuje prawo pobierania samoistnego podatku wyrównawczego od płatników państwowych podatków od gruntów, przemysłu, handlu i budynków oraz od płatników samoistnego podatku od gruntów państwowych, opłacanego na rzecz gminy i powiatowego związku komunalnego łacinie.

Ogólna suma tego podatku nie może przewyższać deficytu, wykazanego w budżecie gminy, pomimo uwzględnienia wszystkich źródeł dochodowych, przewidzianych w ustawie z dnia 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych, ani nie może być wyższa od sumy złotych równej ilości ha gruntów, opodatkowanych w danej gminie.

Ogólna suma podatku wyrównawczego podlega podziałowi pomiędzy poszczególnych podatników w stosunku do przypadającego na każdego z nich zasadniczego podatku gruntowego, ceny świadectw przemysłowych i handlowych i podatku budynkowego (rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 czerwca 1924 r. Dz. U. R. P. № 51, poz. 523 i ustawa z dnia 1 kwietnia 1925 r. Dz. U. R. P. № 43, poz. 296) oraz od gruntów państwowych, opłacanego na rzecz gminy i powiatowego związku komunalnego łącznie.

Art.  2.

Gminy wiejskie, które mimo wyczerpania wszystkich źródeł dochodowych łącznie z wpływami, z niniejszej ustawy wynikającemi, nie są w stanie pokryć normalnych wydatków, mają prawo, za zezwoleniem wojewody w porozumieniu z prezesem izby skarbowej, powiększyć wymiar podatku wyrównawczego o 50%.

Art.  3.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

Art.  4.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia i traci moc obowiązującą dnia 31 marca 1930 r.