§ 8. - Wykonanie ustawy o podatku od kapitałów i rent.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.33.199

Akt utracił moc
Wersja od: 30 czerwca 1930 r.
§  8.
do art. 22 do 24 ustawy.

Na podstawie złożonych przez płatników zeznań, oraz sporządzonych odrębnie dla każdej nieruchomości wykazów z ksiąg hipotecznych, władza, skarbowa pierwszej instancji wpisuje w odnośnych rubrykach tych wykazów podlegającą podatkowi sumę każdego poszczególnego kapitału względnie skapitalizowanej wartości renty lub innego świadczenia pieniężnego, obliczonej w sposób wskazany w artykule 8 ustawy i wyprowadza łączną sumę tych kwot, a na drugiej stronie wykazu uskutecznia wymiar podatku i ewentualnie grzywny lub kary pieniężnej.

Na podstawie wypełnionych w powyższy sposób wykazów władza skarbowa pierwszej instancji sporządza rejestr bierczy podatku wedle przepisanego wzoru i przesyła go właściwej Kasie (Urzędowi podatkowemu).

Każda poszczególna nieruchomość stanowi odrębną pozycję wymiarową w rejestrze bierczym, do którego wpisuje się przypadający podatek tylko w ogólnej kwocie od wszystkich sum zabezpieczonych na danej nieruchomości.

Pozycje rejestru bierczego uwidaczniają się w odnośnej rubryce wykazu wymienionego w pierwszej części tego paragrafu.

Na podstawie wspomnianych w pierwszej części tego paragrafu wykazów wierzytelności, i uwidocznionych na tychże danych wymiarowych, władza skarbowa pierwszej instancji ma o wymiarze podatku zawiadomić za pomocą nakazu płatniczego każdego właściciela obciążonej nieruchomości, a w wypadkach przewidzianych w art. 24 ustawy także i wierzycieli przez doręczenie tym ostatnim odpisu nakazu płatniczego.

Doręczanie nakazów płatniczych ma się uskuteczniać w sposób przepisany artykułami 113, 114 i 115 ustawy z dnia 16 lipca 1920 r. (Dz. U. R. P. № 82 poz. 550) o państwowym podatku dochodowym i majątkowym.