§ 13. - Wykonanie ustawy o podatku od kapitałów i rent.
Dz.U.1921.33.199
Akt utracił mocInstytucje i osoby obowiązane do opłacania podatku od kapitałów i rent według działu III ustawy, mają same obliczyć przypadający podatek od wymienionych w art. 2 przychodów, względnie od specjalnych rachunków bieżących i wpłacić go do kasy państwowej w terminach ustanowionych dla każdego rodzaju przychodów i dla specjalnych rachunków bieżących w artykułach 29 do 35 ustawy. Obowiązek ten istnieje bez względu na to, czy podlegające opodatkowaniu przychody zostały uprawnionym do ich poboru rzeczywiście wypłacone, czy też zapisane na ich dobro w jakiejkolwiek formie.
Wpłacone do kasy państwowej kwoty podatku, z wyjątkiem podatku, przypadającego od przychodów wyszczególnionych w art. 2 ustęp 4, mogą wymienione wyżej instytucje i osoby potrącić przy wypłacie tych przychodów uprawnionym do ich poboru, względnie przy rachunkach on callowych ściągnąć od dłużników, jednak bez policzenia ewentualnie zapłaconych kwot tytułem odsetek za zwłokę w myśl części drugiej art. 37 i 40 ustawy.
Podatek, przypadający od przychodów wymienionych w ustępie 4 art. 2,. który mają opłacić sami wierzyciele, nie podlega potrąceniu.
Przypadający od specjalnych rachunków bieżących (on callowych) podatek według stawki 0.540 % oblicza się w ten sposób, że debetowe saldo liczb procentowych mnoży się przez stały mnożnik 15, dzieląc rezultat przez 10.000.
Przykład: Jeżeli saldo liczb procentowych równa się 32486, to podatek wynosi