Rozdział 6 - Wynagrodzenie za pobrane zwierzęta pociągowe, wozy, pojazdy mechaniczne i rowery. - Wykonanie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 8 listopada 1927 r. o obowiązku odstępowania zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów dla celów obrony Państwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.44.425

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1938 r.

Rozdział  VI.

Wynagrodzenie za pobrane zwierzęta pociągowe, wozy, pojazdy mechaniczne i rowery.

§  53. 31
Do ogólnego szacunku pobranego przedmiotu świadczenia wchodzi wynagrodzenie za odstąpione Państwu na własność:
a)
wraz ze zwierzętami pociągowemi - uździenice i postronki (łańcuchy);
b)
wraz z wozami - latarnie, oraz naczynia do pojenia i karmienia zwierząt pociągowych;
c)
wraz z pojazdami mechanicznemi - materjały pędne i smary, wystarczające na przebycie odległości 150 klm oraz normalnie należące do pojazdów narzędzia, akcesorja, gumy i t. p.;
d)
wraz z rowerami - normalnie należące do rowerów narzędzia, akcesorja, gumy i t. p.
§  54.
W wypadkach, gdy chodzi o przedmioty świadczenia, nieobjęte cennikiem, wysokość wynagrodzenia ustala komisja poborowa na podstawie wniosków biegłych.

Biegli powinni przyjąć za podstawę szacunku istniejące w czasie poboru ceny targowe oraz użytkową wartość przedmiotu świadczenia.

W razie różnicy zdań biegłych wysokość wynagrodzenia ustala komisja poborowa według własnego uznania, biorąc pod uwagę przeciętną wartość targową danego przedmiotu.

W razie przedstawienia przez właściciela dowodów, stwierdzających wartość (cenę nabycia) przedmiotu świadczenia, komisja poborowa może przyjąć te dowody za podstawę szacunku.

§  55.
Wyznaczenie biegłych do komisji poborowej należy do władz samorządowych, które na wezwanie właściwej powiatowej władzy administracji ogólnej obowiązane są zaprosić do współudziału w komisji poborowej biegłych na czas i miejsce, wskazane przez powiatową władzę administracji ogólnej.
§  56.
Uchwały komisji poborowej w przedmiocie określenia wysokości wynagrodzenia zapadają zwykłą większością głosów, a w razie równości głosów rozstrzyga głos przewodniczącego.
§  57.
O ile przedmioty, których zwolnienie uchylono w myśl § 14, poddane będą poborowi, wynagrodzenie za nie winno być wypłacone natychmiast w gotówce, a w razie niemożności wypłacenia w gotówce - asygnatą. Niezależnie od wynagrodzenia otrzymuje posiadacz pobranego w powyższej drodze przedmiotu pisemne poświadczenie, stwierdzające fakt dokonania poboru na zasadzie niniejszego postanowienia.
§  58.
Wypłata wynagrodzenia w gotówce, względnie wydanie asygnaty, następuje w chwili poboru. Odbiór gotówki, względnie asygnaty, potwierdzają poszczególni właściciele (posiadacze) zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów lub ich zastępcy, własnoręcznym podpisem.

Wypłata gotówki, względnie wydanie asygnaty, ma nastąpić do rąk właściciela (posiadacza) pobranego przedmiotu świadczenia lub jego zastępcy. Jeżeli posiadacz nie jest zarazem właścicielem, a gdy ten ostatni jest nieobecny i nikogo do odbioru gotówki, względnie asygnaty, nie upoważnił, gotówka, względnie asygnata, wydana będzie do rąk naczelnika odnośnej gminy, lub jego zastępcy, za potwierdzeniem odbioru.

Jeżeli osoba właściciela nie jest komisji znana, lub też jeżeli komisja poweźmie co do tej osoby wątpliwości, gotówka względnie asygnata wydana będzie posiadaczowi pobranego przedmiotu świadczenia lub jego zastępcy.

Jeżeli komisja poborowa nabierze przekonania, iż zastępca posiadacza, względnie właściciela, nie daje rękojmi należytego doręczenia gotówki, względnie asygnaty, osobie uprawnionej, wręcza je naczelnikowi odnośnej gminy, lub jego zastępcy, za potwierdzeniem odbioru.

Naczelnicy gmin, do których rąk została wpłacona gotówka, lub wydana asygnata, obowiązani są natychmiast wezwać do ich odbioru osoby, dla których gotówka, względnie asygnata, jest przeznaczona.

§  59.
Asygnata opiewa na nazwisko właściciela, względnie posiadacza pobranego przedmiotu.

Realizację asygnat uskutecznia się w każdej kasie skarbowej.

31 § 53 zmieniony przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 3 grudnia 1930 r. (Dz.U.30.94.740) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1931 r.