Wykonanie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 8 listopada 1927 r. o obowiązku odstępowania zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów dla celów obrony Państwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.44.425

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1938 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAW WOJSKOWYCH I MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH

z dnia 23 marca 1928 r.

w porozumieniu z Ministrami: Rolnictwa, Robót Publicznych, Przemysłu i Handlu, Poczt i Telegrafów oraz Skarbu w sprawie wykonania rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 8 listopada 1927 r. o obowiązku odstępowania zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów dla celów obrony Państwa.

Na zasadzie art. 6, 9, 10, 13, 14, 16, 20 i 29 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 8 listopada 1927 r. o obowiązku odstępowania zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów dla celów obrony Państwa (Dz. U. R. P. Nr. 98, poz. 859) zarządza się co następuje:

Rozdział  I.

Postanowienia ogólne.

§ 1. Za zwierzęta pociągowe uważać należy konie, osły, muły i woły.

Za wozy, poruszane siłą zwierzęcą należy uważać:

1) bryczki zwykłe i tym podobne pojazdy otwarte, osobowe, czterokołowe, jednokonne i parokonne;

2) wozy gospodarcze, jednokonne i parokonne, czterokołowe (szerokotorowe) o żelaznych lub drewnianych osiach i żelaznych obręczach;

3) wozy gospodarcze, jednokonne, czterokołowe (wąskotorowe) o żelaznych lub drewnianych osiach i żelaznych obręczach;

4) sanie jednokonne i parokonne.

Za pojazdy mechaniczne, poruszane siłą motorową, uważać należy wszelkiego rodzaju samochody, motocykle, pociągi drogowe, traktory i przyczepki, nie biegnące po szynach.

Za rowery w rozumieniu niniejszego rozporządzenia uważać należy rowery dwukołowe, jednoosobowe.

§ 1-a. 1 Obowiązek odstępowania zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów, obejmuje zarazem obowiązek odstąpienia przedmiotów niezbędnych do ich utrzymania i prawidłowego użytkowania.

W szczególności:

Za przedmioty niezbędne do utrzymania i użytkowania zwierząt pociągowych uważa się uździenice i postronki (łańcuchy);

za przedmioty niezbędne do utrzymania i użytkowania wozów uważa się uprząż, naczynia do pojenia i karmienia zwierząt pociągowych oraz posiadane latarnie, przyczem uprząż może być traktowaną jako oddzielny przedmiot świadczenia;

za przedmioty niezbędne do utrzymania i użytkowania pojazdów mechanicznych uważane są: zapas materjałów pędnych i smarów, wystarczający na przebycie odległości 150 klm, oraz normalnie należące do pojazdu narzędzia, akcesorja, gumy i t. d.;

za przedmioty niezbędne do utrzymania i użytkowania rowerów uważane są normalnie należące do rowerów narzędzia, akcesorja, gumy i t. d.

§ 2. Z chwilą ogłoszenia mobilizacji tracą ważność wszystkie do tej pory w myśl istniejących przepisów o obrocie z zagranicą uzyskane zezwolenia na wywóz zwierząt pociągowych, wozów, podjazdów mechanicznych i rowerów, a ich posiadacze winni są, o ile trwają przy zamiarze wywozu, starać się o zezwolenie w trybie poniżej wskazanym.

Podanie o zezwolenie na wywóz powinno być wniesione do powiatowej władzy administracji ogólnej, właściwej dla miejsca zamieszkania proszącego i ma zawierać:

1) imię i nazwisko oraz miejsce zamieszkania właściciela lub posiadacza przedmiotu;

2) dokładną ilość i opis przeznaczonych do wywozu przedmiotów; co do zwierząt pociągowych należy ponadto podać ich dokładny wiek, zaś co do pojazdów mechanicznych - ich dane rejestracyjne;

3) kraj, do którego wywozi się te przedmioty, oraz imię, nazwisko i miejsce zamieszkania odbiorcy;

4) cel i uzasadnienie konieczności wywozu.

Powiatowe władze administracji ogólnej przedkładają wniesione podanie wraz z odpowiednim wnioskiem właściwej wojewódzkiej władzy administracji ogólnej do decyzji.

§ 3. Zezwoleń na wywóz udziela wojewódzka władza administracji ogólnej w porozumieniu z dowództwem okręgu korpusu, właściwem dla miejsca zamieszkania proszącego. Od orzeczenia wojewódzkiej władzy administracji ogólnej przysługuje stronie interesowanej prawo odwołania się do Ministra Spraw Wewnętrznych.

Na obszarze wojennym, na którym z powodu ewakuacji cywilnych władz administracji ogólnej wykonywanie czynności tych władz przeszło na władze wojskowe, zezwoleń powyższych udzielają władze wojskowe, wyznaczone przez Naczelnego Wodza.

§ 4. Za osoby korzystające z prawa zakrajowości w rozumieniu art. 7 pkt. 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 8 listopada 1927 r. (Dz. U. R. P. Nr. 98, poz. 859) uważać należy szefów i personel ambasad, poselstw i misyj wojskowych, o ile osoby te nie są obywatelami Państwa Polskiego.

Do osób powyższych przyrównani są:

a) z zastrzeżeniem wzajemności - konsulowie zawodowi państw obcych, o ile są obywatelami państwa wysyłającego, oraz

b) na zasadzie zaświadczeń, udzielanych przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych, członkowie zagranicznych misyj specjalnych.

§ 5. Właściciele zwierząt pociągowych, pracujących w kopalniach stale pod ziemią, powinni posiadać zaświadczenia właściwego okręgowego urzędu górniczego, stwierdzające tę okoliczność i okazywać je na żądanie organów wojskowych, przeprowadzających przegląd, pobór, względnie próbny pobór.

§ 6. Za zwolnione od doprowadzenia do przeglądu poboru i próbnego poboru klacze ze źrebiętami należy uważać klacze ze źrebiętami w wieku do trzech miesięcy.

Okoliczność tę powinien stwierdzić właściwy urząd gminy, a właściciel, względnie posiadacz, danej klaczy powinien przedstawić takie zaświadczenie organowi wojskowemu, przeprowadzającemu przegląd, pobór, względnie próbny pobór.

§ 7. O ile zapotrzebowanie wojska na to pozwoli, mogą być na skutek wniesionego podania zwolnione od poboru i próbnego poboru ze względu na ważny interes publiczny zwierzęta pociągowe, wozy, pojazdy mechaniczne i rowery, a przedewszystkiem;

a) konie, wozy oraz pojazdy mechaniczne, stale należące do straży ogniowej i pogotowia ratunkowego, niezbędne do spełniania zadań tych instytucyj;

b) konie, wozy oraz pojazdy mechaniczne, należące lub służące do użytku zakładów i instytucyj użyteczności publicznej (elektrowni, gazowni, zakładów czyszczenia miasta, zakładów wodociągowych, szpitali i t. p.), zakładów przemysłowych z dziedziny przemysłu wojennego oraz zakładów o specjalnej doniosłości gospodarczej lub społecznej.

§ 8. Podanie o zwolnienie w myśl § 7 należy wnosić do powiatowej władzy administracji ogólnej, właściwej według stałego miejsca postoju zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów.

Podania o zwolnienie powinny zawierać:

1) imię i nazwisko oraz dokładny adres właściciela lub posiadacza przedmiotu świadczenia;

2) ilość, dokładny opis i kategorję wojskową (co do zwierząt pociągowych - również wiek, a co do pojazdów mechanicznych - ich dane rejestracyjne), wszystkich posiadanych przedmiotów świadczenia z wyszczególnieniem tych przedmiotów, o których zwolnienie proszący stara się;

3) uzasadnienie.

§ 9. Po sprawczemu okoliczności, zawartych w podaniu, powiatowa władza administracji ogólnej przesyła podanie właściwemu dowódcy okręgu korpusu wraz ze swoją optują. Dowódca okręgu korpusu, w zależności od możności pokrycia zapotrzebowania wojskowego, wydaje decyzję, biorąc pod uwagę przedstawioną opinię, poczem zwraca akta powiatowej władzy administracji ogólnej, która zawiadamia proszącego i uskutecznia odpowiednie notatki w dokumentach ewidencyjnych. Decyzja dowódcy okręgu korpusu jest ostateczna.

Jeżeli wydanie decyzji nie nastąpiło przed dniem poboru - o zwolnieniu orzeka komisja poborowa.

§ 10. Zwolnienia udzielane w myśl § 9, są ważne tylko w okresie pierwszego poboru. Wyjątek stanowią zwolnienia zwierząt pociągowych, wozów i pojazdów mechanicznych, wymienionych w § 7 pkt. a, które zachowują swą ważność aż do czasu specjalnych zarządzeń władz wojskowych.

Ustanie tytułu do zwolnienia w myśl § 9 właściciel obowiązany jest zgłosić w urzędzie powiatowej władzy administracji ogólnej, która uskutecznia odpowiednie notatki, w dokumencie ewidencyjnym i zawiadamia właściwego dowódcę, okręgu korpusu.

W razie zarządzenia dalszych poborów podania o zwolnienia w myśl § 7 powinny być składane bezpośrednio komisjom poborowym, które decydują ostatecznie.

§ 11. Oprócz wyszczególnionych w art. 8 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 8 listopada 1927 r. (Dz. U. R. P. Nr. 98, poz. 859) od poboru i próbnego poboru wolne są:

1) konie hodowlane, stanowiące własność Państwa;

2) konie, wozy, pojazdy mechaniczne i rowery, stanowiące własność urzędów państwowych;

3) konie, wozy, pojazdy mechaniczne i rowery, przeznaczone do przewożenia poczty, stanowiące własność zarządu pocztowego, oraz prywatne, zakontraktowane do tego celu, o ile powyższe okoliczności udowodniono kontraktem, potwierdzonym przez właściwą dyrekcję poczt i telegrafów;

4) konie, wozy i pojazdy mechaniczne, przeznaczone do budowy i utrzymania dróg, stanowiące własność urzędów państwowych lub prywatne, zakontraktowane do tego celu, o ile powyższe okoliczności udowodniono kontraktem, potwierdzonym przez wojewódzką władzę administracji ogólnej.

Konie hodowlane, stanowiące własność Państwa, wolne są pozatem od doprowadzenia do przeglądu i spędu.

§ 12. Zwierzęta pociągowe, wozy, pojazdy mechaniczne i rowery, wymienione w punktach 2, 3 i 4 § 11, mogą być przekazane dla celów obrony Państwa na skutek porozumienia Ministra Spraw Wojskowych z zainteresowanymi ministrami.

O ile dla należytego funkcjonowania tych urzędów państwowych będzie to potrzebne, powinny być oddane do ich dyspozycji z zapasów wojskowych odpowiednie środki transportowe, nieprzydatne dla celów wojskowych.

§ 13. Zwierzęta pociągowe, wozy, pojazdy mechaniczne i rowery, zwolnione od poboru i próbnego poboru w myśl niniejszego rozporządzenia, podlegają jednak wszelkim zarządzeniom, wydanym na podstawie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 8 listopada 1927 r. (Dz. U. R. P. Nr. 93, poz. 859), mającym na celu ujęcie ich w ewidencję.

§ 14. Zarządzenie uchylenia zwolnień, wydane w myśl art. 11 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 8 listopada 1927 r. (Dz. U. R. P. Nr. 98, poz. 859), będzie w miarę możności podane do publicznej wiadomości. o ileby ogłoszenie takie było niemożliwe, w każdym poszczególnym wypadku osoby interesowano będą zawiadomione o wydaniu takiego zarządzenia.

§ 15. Do występowania z żądaniem odstąpienia Państwu zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów upoważnione są powiatowe władze administracji ogólnej.

Rozdział  II.

Spis zwierząt pociągowych.

§ 16. Spis zwierząt pociągowych może być zarządzany na terenie całego Państwa lub w pewnych jego częściach.

Zarządzenie spisu podane zostanie do publicznej, wiadomości przez powiatowe władze administracji ogólnej w drodze urzędowych obwieszczeń.

Obwieszczenia te wskażą, które zwierzęta pociągowe podlegają spisowi oraz w jaki sposób i w jakim terminie ma być uskutecznione zgłoszenie do spisu.

§ 17. Obwieszczenia o zarządzeniu spisu zwierząt pociągowych będą podane do powszechnej wiadomości w poszczególnych gminach najmniej na trzy dni przed terminem rozpoczęcia spisu.

Na powyższe wezwanie wszyscy posiadacze zwierząt pociągowych obowiązani są dokonać zgłoszenia tych zwierząt w terminie, podanym w obwieszczeniu.

Zgłoszenia mogą być dokonane osobiście lub przez osoby do tego upoważnione ustnie, lub pisemnie w urzędzie gminnym, właściwym dla miejsca za mieszkania zgłaszającego. W razie ustnego zgłoszenia zgłaszający obowiązany jest podać dokładne szczegóły, określone w urzędowem obwieszczeniu. Pisemne zgłoszenia mają być dokonane na blankietach, które w tym celu urzędy gminne wydawać będą poszczególnym posiadaczom zwierząt pociągowych.

§ 18. Wyniki spisów zwierząt pociągowych powinny być uwidocznione w wykazach spisowych, które w tym celu zakładają urzędy gminne.

Celem utrzymania uzyskanych drogą spisów wiadomości w stanie aktualności mogą powiatowe władze administracji ogólnej wezwać posiadaczy zwierząt pociągowych do zgłaszania we właściwym urzędzie gminnym zmian, zaszłych w stanie posiadania zwierząt pociągowych od chwili ostatniego zgłoszenia. Urząd gminny obowiązany jest zgłoszone zmiany uwidaczniać w wykazach spisowych.

Ewidencja koni.

§ 19. Jako podstawę dla założenia ewidencji koni ustanawia się "dowód tożsamości konia" i gminne księgi ewidencyjne koni zdatnych i niezdatnych do celów wojskowych, których wzory ustali Minister Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych i Ministrem Rolnictwa.

§ 19-a. 2 Ewidencję koni prowadzą urzędy gminne i magistraty. Na terenie województw: poznańskiego, pomorskiego i górnośląskiej części województwa śląskiego prowadzenie ewidencji koni może być zarządzeniem wojewody przekazane wójtom, względnie naczelnikom urzędów okręgowych.

Właściwość tych urzędów ocenia się wedle miejsca stałego postoju konia

§ 20. Każdy właściciel lub posiadacz konia obowiązany jest posiadać dowód tożsamości konia.

Dowód ten wydaje się dla każdego konia oddzielnie i wystawia się na nazwisko właściciela. W wypadkach, gdy osoba właściciela nie jest znana, dowód tożsamości wystawia się na nazwisko posiadacza.

Każdy koń powinien otrzymać dowód tożsamości przed ukończeniem pierwszego roku życia.

Dowody tożsamości wystawiane i wydawane będą przez organa wojskowe powołane do przeprowadzenia przeglądu, podczas spędów, które w tym celu zarządzają w każdej gminie powiatowe władze administracji ogólnej na żądanie władz wojskowych. Odbiór dowodu tożsamości konia potwierdza odbiorca swym podpisem.

§ 21. Na spędy zarządzane w myśl § 20 powinny być doprowadzane wszystkie konie przed ukończeniem pierwszego roku życia, jak również konie poniżej czterech lat życia, które z jakichkolwiek powodów przy poprzednich spędach nie otrzymały dowodów tożsamości.

Do przeprowadzenia spędów tych koni mają analogiczne zastosowanie przepisy, dotyczące przeprowadzenia przeglądu, a zawarte w §§ 30, 31, 32, 33 ust. 1 i 2, 34, 35 i 36 ust. 2 i 3.

§ 22. Koniom wymienionym w art. 8 pkt. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 8 listopada 1927 r. (Dz. U. R. P. Nr. 98, poz. 859), jak również koniom hodowlanym, stanowiącym własność Państwa, dowody tożsamości wydawać będą organa wojskowe, powołane do przeprowadzenia przeglądów, na podstawie dokumentów hodowlanych, przedstawionych przez właścicieli (posiadaczy) tych koni.

Właściciele (posiadacze) tych koni obowiązani są uzyskać dowody tożsamości dla swych koni przed ukończeniem pierwszego roku życia tychże. W razie niewypełnienia tego obowiązku, konie te będą podlegały obowiązkowemu doprowadzeniu do spędu.

Konie pracujące w kopalniach stale pod ziemią zwolnione są od stawienia się do spędów oraz nie będą obdzielane dowodami tożsamości.

§ 23. Dowód tożsamości doręcza się właścicielowi lub osobie, której zostało powierzone przyprowadzenie konia do przeglądu lub spędu, lub może on być wydany naczelnikowi odnośnej gminy względnie jego zastępcy, celem doręczenia właścicielowi lub posiadaczowi.

Jeżeli osoba posiadacza lub przyprowadzającego konia do przeglądu lub spędu wzbudza wątpliwość co do legalności posiadania przez niego konia, dowód tożsamości będzie doręczony naczelnikowi gminy, który wręcza go zainteresowanemu po przeprowadzeniu odpowiednich dochodzeń przez właściwe organa.

§ 24. 3 Właściciele (posiadacze) koni obowiązani są:

1) w czasie użytkowania konia poza obrębem gminy (miasta), w której koń ma miejsce stałego postoju, a w województwach: poznańskiem, pomorskiem i górnośląskiej części województwa śląskiego poza obrębem obwodu wójtowskiego, względnie okręgu urzędowego - posiadać przy sobie dowód tożsamości konia lub wręczyć go osobie użytkującej konia;

2) okazywać dowód tożsamości konia na wezwanie organów władz państwowych, urzędów gminnych i magistratów, jak również bez specjalnego wezwania przy poborze, próbnym poborze i przeglądzie koni;

3) przy każdem odstąpieniu praw własności (posiadania) innej osobie:

a) przekazać jej jednocześnie dowód tożsamości konia, który osoba ta obowiązana jest przyjąć;

b) zgłosić w urzędzie prowadzącym ewidencje koni (§ 19-a) w terminie siedmiodniowym, fakt pozbycia konia, z którą to chwilą wszelkie obowiązki, wynikające z niniejszego rozporządzenia, a związane z posiadaniem odstąpionego konia oraz jego dowodu tożsamości, przechodzą na nowego jego właściciela (posiadacza).

§ 25. 4 Niezależnie od obowiązków, nałożonych w myśl § 24, właściciele (posiadacze) koni obowiązani są:

1) zgłaszać w urzędzie prowadzącym ewidencję koni (§ 19-a) w terminie siedmiodniowym fakt nabycia konia lub zmianę jego stałego miejsca postoju, przedstawiając jednocześnie dowód tożsamości konia, celem poczynienia w nim zmian;

2) zgłaszać w powyższym urzędzie w terminie siedmiodniowym, inne zmiany dotyczące posiadania konia, jak padnięcie, kradzież lub t. p., przedstawiając jednocześnie dowód tożsamości konia;

3) przedstawiać dowód tożsamości konia przy wszelkich oględzinach sanitarnych, przy prowadzaniu na targowiska (targi, jarmarki, pokazy, przetargi publiczne), przy załadowaniu do wagonów kolejowych, na statki i t. d. celem uzyskania adnotacji o stanie zdrowotnym konia:

4) w razie wyprowadzenia konia za granicę Państwa - przedstawić dowód tożsamości konia w urzędzie celnym;

5) w razie zniszczenia, zagubienia lub kradzieży dowodu tożsamości konia, najdalej do dni siedmiu, donieść o tem urzędowi prowadzącemu ewidencję koni w celu uzyskania odpowiedniego zaświadczenia, i wnieść podanie o wydanie duplikatu.

§  25-a. ⁵

1. Duplikat dowodu tożsamości konia będzie wydawany przez rejonowego inspektora koni na podstawie wniesionego podania, do którego należy dołączyć zaświadczenie o zgłoszeniu zniszczenia, kradzieży lub zguby dowodu tożsamości konia, a nadto w wypadkach zagubienia lub kradzieży, - dowód unieważnienia, ogłoszonego jednorazowo w Dzienniku Wojewódzkim właściwego województwa. Duplikat dowodu tożsamości konia podlega opłacie stemplowej, przewidzianej w art. 157 ustawy z dnia 1 lipca 1926 r. o opłatach stemplowych (Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr. 41, poz. 413).

Dokonywanie jakichkolwiek zmian i poprawek w dowodzie tożsamości konia przez osoby nieuprawnione do tego - będzie uważane za zniszczenie dowodu tożsamości i pociąga za sobą obowiązek uzyskania duplikatu, niezależnie od pociągnięcia winnego do odpowiedzialności karnej.

Przegląd koni.

§ 26. Dla celów ewidencyjnych i w celu sprawdzania zdatności dla wojska koni będzie zarządzany przegląd tychże.

Przegląd ogólny na terenie całego Państwa zarządza Minister Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa na wniosek Ministra Spraw Wojskowych.

§ 27. Częściowe przeglądy na terenie poszczególnych powiatów odbywać się będą w miarę potrzeby; przeprowadzenie przeglądów zarządzają i terminy ich ustalają powiatowe władze administracji ogólnej w porozumieniu z wojskowemi organami, powołanemi do przeprowadzania przeglądu.

§ 28. Stałemi organami wojskowemi, powołanemi do przeprowadzenia przeglądów i spędów koni, są rejonowi inspektorowie koni.

§ 29. W razie zarządzenia przeglądu wszyscy posiadacze koni obowiązani są osobiście lub przez osoby do tego upoważnione dostawić na miejsce i w czasie, przez powiatowe władze administracji ogólnej oznaczonym, wszystkie konie, wskazane w zarządzeniu, wraz z posiadanemi dokumentami ewidencyjnemi.

Właściciele względnie posiadacze koni, zwolnionych od przeglądu w myśl art. 8 pkt. 1 i 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 8 listopada 1927 r. (Dz. U. R. P. Nr. 98, poz. 859), obowiązani są dostarczyć organom wojskowym, dokonywującym przeglądu, dokumenty ewidencyjne wraz z dowodami, stwierdzającemi tytuł zwolnienia.

§ 30. Koni chorych na choroby zakaźne, lub o nie podejrzanych, nie wolno przyprowadzać do przeglądu. Fakt istnienia choroby zakaźnej lub podejrzenia o nią ma być stwierdzony przez lekarza weterynarji lub przez naczelnika gminy.

§ 31. Organa, dokonywujące przeglądu, kierują całem postępowaniem, dotyczącem przeglądu i wydają wszelkie niezbędne zarządzenia do należytego przeprowadzenia tegoż.

Zabezpieczenie ładu i spokoju na placu przeglądu oraz sprawności urzędowania należy do obowiązku powiatowej władzy administracji ogólnej.

§ 32. Przy przeglądzie koni poszczególnych gmin ma być obecny naczelnik odnośnej gminy, lub wyznaczony przez niego zastępca, należycie orjentujący się w miejscowych stosunkach odnośnej gminy i mogący sprostać zadaniom, nałożonym niniejszem rozporządzeniem na naczelników gmin.

Naczelnicy gmin obowiązani są:

1) dopilnować doprowadzenia na miejsce i na czas, oznaczony w zarządzeniu władz administracji ogólnej, wszystkich podlegających przeglądowi koni z powierzonej sobie gminy;

2) wykonywać w czasie przeglądu w stosunku do ludzi i koni ze swych gmin nadzór nad ładem i porządkiem;

3) spełniać zarządzenia wydane im w granicach instrukcji przez organa, dokonywujące przeglądu, mające na celu sprawne przeprowadzenie przeglądu koni odnośnej gminy;

4) dostarczyć do przeglądu gminne księgi ewidencyjne koni. O ile przegląd poprzedzony był przez spis koni, powinny być dostarczone również i wykazy spisowe.

Ponadto powinni naczelnicy gmin przed rozpoczęciem przeglądu zawiadomić organa, dokonywujące przeglądu, o wszystkich wiadomych im zmianach w stanie koni, podlegających przeglądowi, a zaszłych od chwili sporządzenia wykazów, oraz wskazać, które z pomiędzy objętych wykazem i podlegających przeglądowi koni, nie zostały doprowadzone i z jakich powodów.

W czasie przeglądu obowiązani są naczelnicy gmin udzielać wszelkich, z przeglądem związanych i przez organa, dokonywujące przeglądu, żądanych wyjaśnień.

§ 33. Każdy posiadacz koni, względnie osoba, której poruczono doprowadzenie koni do przeglądu, obowiązany jest zająć na placu przeglądu miejsce wskazane oraz przeprowadzać swoje konie przed organem, dokonywującym przeglądu, osobiście lub przez zastępcę.

Konie powinny być na żądanie organu, dokonywującego przeglądu, wyprzęgnięte, względnie rozsiodłane i doprowadzone do przeglądu z uździenicami i postronkami.

Posiadacze koni, objętych księgami ewidencyjnemi lub wykazami, jednak przed dniem przeglądu pozbytych, lub z jakichkolwiek przyczyn utraconych, o ile zmiany te nie zostały przez nich zgłoszone w urzędzie gminnym, obowiązani są osobiście lub przez zastępcę, lub też pisemnie zawiadomić o tych faktach organa, dokonywujące przeglądu.

§ 34. W razie złożenia przez posiadaczy koni lub przez ich pełnomocników oświadczenia, że przedstawione przez nich zwierzęta nie podlegają przeglądowi, organ, dokonywujący przeglądu, decyduje na podstawie przedłożonych dowodów o słuszności; oświadczenia i - albo zwierzę od przeglądu zwalnia albo też poddaje przeglądowi.

Jeżeli istnienie tytułu zwolnienia od przeglądu stwierdzone być może tylko przez okazanie pisemnych dowodów, strona zaś bez własnej winy dowodów takich w dniu przeglądu dostarczyć nie może, powinna na uskutecznić to w terminie najdalej trzydniowym przesyłając odnośne pisemne dowody na ręce organu, dokonywującego przeglądu.

Jeżeli właściciel (posiadacz) konia nie może go doprowadzić do przeglądu z ważnych przyczyn, od niego niezależnych, powinien przedstawić wiarogodne dowody, stwierdzające powyższe okoliczności, potwierdzone przez właściwy urząd gminny, względnie posterunek policji państwowej, a w stosunku do koni, wymienionych w § 11 pkt. 2, 3 i 4, przez właściwy urząd.

§ 35. W razie niewykonania przez posiadaczy koni obowiązku doprowadzenia ich do przeglądu bez należytego usprawiedliwienia oraz w wypadkach, w których nasunie się uzasadnione podejrzenie co do istnienia warunków, zwalniających od przeglądu, organ, dokonywujący przeglądu, zwraca się do powiatowej władzy administracji ogólnej o sprawdzenie faktycznego powodu niedoprowadzenia, ewentualnie o przymusowe dostawienie tych koni do przeglądu.

W wypadkach, w których ze względu na plan czynności przeglądowych, dodatkowe doprowadzenie koni nie mogłoby nastąpić jeszcze tego samego dnia, względnie do tej samej miejscowości, powiatowa władza administracji ogólnej zarządzi doprowadzenie ich do najbliższego miejsca przeglądu.

§ 36. Organ, dokonywujący przeglądu, może przy przeglądzie poszczególnych koni zażądać przeprowadzenia ich w pewnym określonym ruchu i tempie; oprócz tego przysługuje mu prawo przeprowadzenia przeglądanych koni za pośrednictwem własnych sił pomocniczych.

Wszystkie w pewnym dniu do przeglądu dostawione konie powinny być w ciągu tego samego dnia poddane przeglądowi i zwolnione.

Konie będą przedstawiane do przeglądu kolejno według miejscowości (wsi, kolonij, osad, dzielnic miasta i t. p.), przyczem przegląd powinien się rozpocząć od miejscowości położonej najdalej.

Przegląd koni, wymienionych w § 11 pkt. 2, 3 i 4 powinien być dokonywany w taki sposób, by nie przerywać należytego funkcjonowania urzędów.

§ 37. W czasie przeglądu, organ, dokonywujący przeglądu, przeprowadza klasyfikację koni dla celów wojskowych według kategoryj ustalonych instrukcją Ministra Spraw Wojskowych.

Orzeczenie organu, dokonywującego przeglądu, co do zaliczenia koni do danej kategorii uwidacznia się w dowodzie tożsamości i w księgach ewidencyjnych.

Orzeczenie to nie podlega zaskarżeniu.

Rozdział  III.

Spis pojazdów mechanicznych.

§ 38. 6 Spis pojazdów mechanicznych zarządzają Ministrowie Spraw Wojskowych, Spraw Wewnętrznych i Komunikacji.

Zarządzenie spisu podane zostanie do publicznej wiadomości przez powiatowe władze administracji ogólnej w drodze urzędowych obwieszczeń, najmniej na 7 dni przed terminem rozpoczęcia spisu.

Obwieszczenia te wskażą, które pojazdy mechaniczne podlegają spisowi, oraz w jaki sposób i w jakim terminie ma być uskutecznione zgłoszenie do spisu.

§ 381. 7 Na powyższe wezwanie wszyscy właściciele (posiadacze) pojazdów mechanicznych obowiązani są dokonać zgłoszenia tych pojazdów, w terminie podanym w obwieszczeniu, u powiatowej władzy administracji ogólnej, właściwej dla miejsca stałego postoju pojazdu mechanicznego. Zgłoszenia mają być dokonane na piśmie według wzoru (wzór Nr. 1).

Jeśli zgłoszenia nie dokonano we właściwym terminie lub dokonano je wadliwie, powiatowe władze administracji ogólnej mogą wezwać właściciela (posiadacza) pojazdu mechanicznego do osobistego stawienia się przed władzą, oraz zarządzić dostawienie pojazdu mechanicznego, ewentualnie w drodze przymusu.

§ 382. 8 Dane uzyskane na podstawie spisu pojazdów mechanicznych podają powiatowe władze administracji ogólnej do wiadomości władzom wojskowym.

Ewidencja pojazdów mechanicznych.

§ 383. 9 (uchylony).

§ 384. 10 (uchylony).

§ 385. 11 (uchylony).

€§ 38⁶.  ¹² (uchylony).

§ 387. 13 (uchylony).

§ 388. 14 (uchylony).

Przegląd pojazdów mechanicznych.

§ 389. 15 Dla celów ewidencyjnych i w celu sprawdzenia zdatności dla wojska będzie zarządzany przegląd pojazdów mechanicznych.

§ 3810. 16 Przegląd zarządzają Ministrowie: Spraw Wojskowych, Spraw Wewnętrznych i Komunikacji.

Zarządzenie przeglądu podane zostanie do publicznej wiadomości przez powiatowe władze administracji ogólnej w drodze urzędowych obwieszczeń najmniej na 14 dni przed terminem, na który przegląd zarządzono.

Obwieszczenia te wskażą, które pojazdy mechaniczne podlegają przeglądowi, oraz w jaki sposób i w jakim terminie mają być do przeglądu przedstawione.

§ 3811. 17 W razie zarządzenia przeglądu wszyscy właściciele (posiadacze) pojazdów mechanicznych, wskazanych w obwieszczeniu, obowiązani są dostawić je osobiście lub przez osoby do tego upoważnione na oznaczone miejsce i w ustalonym czasie.

§ 3812. 18 Sposób oznaczenia pojazdów mechanicznych, nie posiadających znaków rejestracyjnych, na czas doprowadzenia do miejsca przeglądu i powrotu do miejsca stałego postoju ustali Minister Komunikacji w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych.

§ 3813. 19 Stałemi organami wojskowemi, powołanemi do przeprowadzania przeglądów pojazdów mechanicznych, są oficerowie do kwalifikacji i ewidencji cywilnych pojazdów mechanicznych przy dowództwach okręgu korpusu.

§ 3814. 20 Organa wojskowe przeprowadzające przegląd wydają zarządzenia potrzebne do jego należytego przeprowadzenia. Zabezpieczenie ładu i spokoju na placu przeglądu należy do powiatowej władzy administracji ogólnej.

Przy przeglądzie powinien być obecny przedstawiciel powiatowej władzy administracji ogólnej, celem uzupełnienia na podstawie wyników przeglądu księgi ewidencyjnej pojazdów mechanicznych oraz udzielania organom wojskowym przeprowadzającym przegląd żądanych wyjaśnień.

§ 3815. 21 Osoba, która doprowadziła pojazd mechaniczny do przeglądu, obowiązana jest zająć na placu miejsce wskazane oraz kierować pojazdem podczas przeglądu w myśl poleceń organu przeprowadzającego przegląd.

§ 3816. 22 Jeżeli właściciel (posiadacz) pojazdu mechanicznego nie może go doprowadzić do przeglądu z powodu niemożności uruchomienia pojazdu, powinien zawiadomić o tem bezzwłocznie po obwieszczeniu o zarządzeniu przeglądu - właściwą powiatową władzę administracji ogólnej, - podając przyczynę unieruchomienia.

§ 3817. 23 W razie niewykonania, przez właścicieli (posiadaczy) pojazdów mechanicznych obowiązku doprowadzenia ich do przeglądu bez należytego usprawiedliwienia, organ wojskowy przeprowadzający przegląd zwraca się do powiatowej władzy administracji ogólnej o sprawdzenie faktycznego powodu niedoprowadzenia i o ewentualne przymusowe dostawienie tych pojazdów do przeglądu.

W przypadkach, w których ze względu na plan czynności przeglądowych, dodatkowe doprowadzenie tych pojazdów nie mogłoby nastąpić jeszcze tego samego dnia, albo do tej samej miejscowości, powiatowa władza administracji ogólnej zarządzi doprowadzenie ich do najbliższego miejsca przeglądu.

§ 3818. 24 Organ wojskowy przeprowadzający przegląd sprawdza stan pojazdu przez krótką jazdę, przyczem przysługuje mu prawo kierowania pojazdem.

Wszystkie w pewnym dniu do przeglądu dostawione pojazdy mechaniczne powinny być w ciągu tego samego dnia poddane przeglądowi i zwolnione.

Kolejność przeglądu dostawionych pojazdów mechanicznych ustala organ wojskowy przeprowadzający przegląd, uwzględniając w miarę możności potrzeby urzędów wymienionych w § 11 pkt. 2, 3 i 4, oraz interesy gospodarcze właścicieli (posiadaczy) pojazdów.

§ 3819. 25 Orzeczenie organu przeprowadzającego przegląd co do zaliczenia pojazdu mechanicznego do danej kategorji uwidacznia się w dowodzie tożsamości i w księdze ewidencyjnej.

Orzeczenie to nie podlega zaskarżeniu

Spis, przegląd i ewidencja wozów.

§ 39. 26 Spis, przegląd i prowadzenie ewidencji wozów mogą być zarządzane według zasad analogicznych jak spis, przegląd i prowadzenie ewidencji zwierząt pociągowych.

Spis, przegląd i ewidencja rowerów.

§ 391. 27 Spis, przegląd i prowadzenie ewidencji rowerów mogą być zarządzane według zasad analogicznych jak spis, przegląd i prowadzenie ewidencji pojazdów mechanicznych.

Rozdział  IV.

Pobór zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów.

§ 40. Przeprowadzenie poboru w poszczególnych powiatach zarządza właściwa powiatowa władza administracji ogólnej w drodze publicznych obwieszczeń, względnie wezwań imiennych.

§ 41. Obwieszczenia o poborze mają zawierać:

1) wskazanie podstawy prawnej poboru,

2) wymienienie zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów, które podlegają poborowi,

3) zwolnienia od poboru,

4) powołanie sankcyj karnych za niedoprowadzenie do poboru.

Do obwieszczeń powinien być dołączony plan poboru, zawierający wskazania terminów oraz miejsc poboru z wyszczególnieniem placu poboru oraz szczegółów, dotyczących rodzajów przedmiotów świadczenia, które mają do poboru przedstawić mieszkańcy poszczególnych miejscowości.

O ile zarządzenie poboru podane jest do wiadomości zainteresowanych w drodze wezwań imiennych, wezwania te powinny zawierać dane powyżej wyszczególnione w obwieszczeniu i planie poboru.

§ 42. 28 W razie zarządzenia poboru, obowiązani są właściciele lub posiadacze zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów, podlegających poborowi, dostarczyć je wraz z przedmiotami niezbędnemi do ich utrzymania i prawidłowego użytkowania określonemi w § 1-a niniejszego rozporządzenia, oraz z dokumentami ewidencyjnemi, na miejsce i termin, wskazane w planie poboru lub w wezwaniu imiennem.

Właściciele (posiadacze) zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów, powinni w miarę możności przedstawić również komisji poborowej znajdujące się w ich posiadaniu dowody, stwierdzające wartość (cenę nabycia) przedmiotu świadczenia.

§ 43. Powiatowe lub wiejskie władze samorządowe (sejmiki, rady powiatowe, rady miejskie) na wezwanie powiatowej władzy administracji ogólnej wyznaczają przedstawicieli samorządu do komisji poborowej.

§ 44. Do komisji poborowej pojazdów mechanicznych i rowerów może być przez władzę wojskową zaproszony do współudziału przedstawiciel Automobil-Klubu z głosem doradczym.

§ 45. 29 Przy poborze zwierząt pociągowych i wozów mają analogiczne zastosowanie postanowienia §§ 32, 33 i 35, przy poborze zaś pojazdów mechanicznych i rowerów - §§ 38¹², 38¹⁴, 38¹⁶, 38¹⁷.

§ 46. 30 Przed wydaniem orzeczenia o poborze poszczególnego zwierzęcia, wozu, pojazdu mechanicznego lub roweru przedstawiciel władzy wojskowej dokonywa jego przeglądu celem ostatecznego ustalenia kategorji pod względem zdatności do użytku wojskowego w myśl specjalnych instrukcyj Ministra Spraw Wojskowych.

Przegląd ten, jeśli idzie o zwierzęta pociągowe i wozy, odbywa się zgodnie z postanowieniami §§ 34, 35, 36 i 37, odnośnie zaś do pojazdów mechanicznych i rowerów zgodnie z postanowieniami §§ 38¹⁶, 38¹⁷, 38¹⁸ i 38¹⁹). Uprawnienia zastrzeżone w §§ 34, 35, 36, 38¹⁶; i 38¹⁷ dla organu przeprowadzającego przegląd przechodzą w komisjach poborowych na przewodniczącego komisji, a uprawnienia zastrzeżone dla tego organu w §§ 37, 38¹⁸ i 38¹⁹ - na przedstawiciela władzy wojskowej.

Przedstawiciele samorządu posiadają głos doradczy w sprawach, związanych z pobraniem przedmiotów świadczenia.

Wszelkie zmiany kategorji mają być odnotowane w dokumencie ewidencyjnym - przez przedstawiciela władzy wojskowej i w księdze ewidencyjnej - przez naczelnika gminy lub jego zastępcę, odnośnie zaś do pojazdów mechanicznych - przez przedstawiciela powiatowej władzy administracji ogólnej.

Po dokonaniu przeglądu komisja poborowa orzeka o pobraniu lub zwolnieniu od poboru danego zwierzęcia pociągowego, wozu, pojazdu mechanicznego lub roweru.

§ 47. Po wydaniu orzeczenia o pobraniu przedmiotu świadczenia przewodniczący komisji odbiera dokument ewidencyjny i. uskutecznia wypłatę gotówką lub doręcza asygnatę- właścicielowi (posiadaczowi).

Z tą chwilą zwierzęta pociągowe, wozy, pojazdy mechaniczne i rowery, pobrane przez komisję poborową, przechodzą na własność Skarbu Państwa.

§ 48. Z czynności komisji poborowej sporządza się na miejscu protokół, w którym wpisywane będą ważniejsze momenty przebiegu poboru, w szczególności obecność członków, ogólna ilość dostawionych i pobranych zwierząt pociągowych; wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów, wszystkie rozstrzygnięcia komisji, ewentualnie informacje, udzielane przez naczelników gmin lub ich zastępców i t. p.

Rozdział  V.

Próbny pobór zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechenicznych i rowerów.

§ 49. Próbny pobór odbywa się analogicznie jak pobór rzeczywisty według postanowień §§ 40 - 46 i 48.

§ 50. W razie zatrzymania zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów, właściciele tychże otrzymują stosowne poświadczenie, które powinno zawierać:

a) cenę szacunkową przedmiotu świadczenia, ustaloną przez komisję poborową,

b) termin i miejsce zwrotu zatrzymanych przedmiotów i wypłaty wynagrodzenia oraz ewentualnego odszkodowania.

§ 51. Celem stwierdzenia stanu w chwili zwrotu właścicielowi zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów, zatrzymanych przy próbnym poborze przez władze wojskowe, zbiera się ponownie komisja poborowa, która dokonała próbnego poboru, w terminie i miejscu, oznaczonych przez władze wojskowe.

Komisja określa na podstawie ponownego przeglądu zatrzymanych zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów wysokość wynagrodzenia i ewentualnego odszkodowania, należnego właścicielowi, w myśl rozporządzenia Ministra Spraw Wojskowych z dnia 30 stycznia 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 16, poz. 133).

Uchwały komisji w przedmiocie określenia wysokości wynagrodzenia i ewentualnego odszkodowania zapadają zwykłą większością głosów.

W razie równości głosów rozstrzyga głos przewodniczącego.

§ 52. Zwrot zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów, zatrzymanych przy próbnym poborze, uskutecznia formacja wojskowa, w której zwierzęta pociągowe, wozy, pojazdy mechaniczne i rowery były zatrzymane, po ich ponownym przeglądzie przez komisję poborową, która dokonała próbnego poboru.

Władze wojskowe ponoszą odpowiedzialność za stan pobranych w czasie próbnego poboru zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów od chwili pobrania do chwili dokonania zwrotu.

Rozdział  VI.

Wynagrodzenie za pobrane zwierzęta pociągowe, wozy, pojazdy mechaniczne i rowery.

§ 53. 31 Do ogólnego szacunku pobranego przedmiotu świadczenia wchodzi wynagrodzenie za odstąpione Państwu na własność:

a) wraz ze zwierzętami pociągowemi - uździenice i postronki (łańcuchy);

b) wraz z wozami - latarnie, oraz naczynia do pojenia i karmienia zwierząt pociągowych;

c) wraz z pojazdami mechanicznemi - materjały pędne i smary, wystarczające na przebycie odległości 150 klm oraz normalnie należące do pojazdów narzędzia, akcesorja, gumy i t. p.;

d) wraz z rowerami - normalnie należące do rowerów narzędzia, akcesorja, gumy i t. p.

§ 54. W wypadkach, gdy chodzi o przedmioty świadczenia, nieobjęte cennikiem, wysokość wynagrodzenia ustala komisja poborowa na podstawie wniosków biegłych.

Biegli powinni przyjąć za podstawę szacunku istniejące w czasie poboru ceny targowe oraz użytkową wartość przedmiotu świadczenia.

W razie różnicy zdań biegłych wysokość wynagrodzenia ustala komisja poborowa według własnego uznania, biorąc pod uwagę przeciętną wartość targową danego przedmiotu.

W razie przedstawienia przez właściciela dowodów, stwierdzających wartość (cenę nabycia) przedmiotu świadczenia, komisja poborowa może przyjąć te dowody za podstawę szacunku.

§ 55. Wyznaczenie biegłych do komisji poborowej należy do władz samorządowych, które na wezwanie właściwej powiatowej władzy administracji ogólnej obowiązane są zaprosić do współudziału w komisji poborowej biegłych na czas i miejsce, wskazane przez powiatową władzę administracji ogólnej.

§ 56. Uchwały komisji poborowej w przedmiocie określenia wysokości wynagrodzenia zapadają zwykłą większością głosów, a w razie równości głosów rozstrzyga głos przewodniczącego.

§ 57. O ile przedmioty, których zwolnienie uchylono w myśl § 14, poddane będą poborowi, wynagrodzenie za nie winno być wypłacone natychmiast w gotówce, a w razie niemożności wypłacenia w gotówce - asygnatą. Niezależnie od wynagrodzenia otrzymuje posiadacz pobranego w powyższej drodze przedmiotu pisemne poświadczenie, stwierdzające fakt dokonania poboru na zasadzie niniejszego postanowienia.

§ 58. Wypłata wynagrodzenia w gotówce, względnie wydanie asygnaty, następuje w chwili poboru. Odbiór gotówki, względnie asygnaty, potwierdzają poszczególni właściciele (posiadacze) zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów lub ich zastępcy, własnoręcznym podpisem.

Wypłata gotówki, względnie wydanie asygnaty, ma nastąpić do rąk właściciela (posiadacza) pobranego przedmiotu świadczenia lub jego zastępcy. Jeżeli posiadacz nie jest zarazem właścicielem, a gdy ten ostatni jest nieobecny i nikogo do odbioru gotówki, względnie asygnaty, nie upoważnił, gotówka, względnie asygnata, wydana będzie do rąk naczelnika odnośnej gminy, lub jego zastępcy, za potwierdzeniem odbioru.

Jeżeli osoba właściciela nie jest komisji znana, lub też jeżeli komisja poweźmie co do tej osoby wątpliwości, gotówka względnie asygnata wydana będzie posiadaczowi pobranego przedmiotu świadczenia lub jego zastępcy.

Jeżeli komisja poborowa nabierze przekonania, iż zastępca posiadacza, względnie właściciela, nie daje rękojmi należytego doręczenia gotówki, względnie asygnaty, osobie uprawnionej, wręcza je naczelnikowi odnośnej gminy, lub jego zastępcy, za potwierdzeniem odbioru.

Naczelnicy gmin, do których rąk została wpłacona gotówka, lub wydana asygnata, obowiązani są natychmiast wezwać do ich odbioru osoby, dla których gotówka, względnie asygnata, jest przeznaczona.

§ 59. Asygnata opiewa na nazwisko właściciela, względnie posiadacza pobranego przedmiotu.

Realizację asygnat uskutecznia się w każdej kasie skarbowej.

Rozdział  VII.

Postanowienia przejściowe.

§ 60. Gminne księgi ewidencyjne, wymienione w §§ 19 i 32 pkt. 4, będą założone w czasie pierwszego przeglądu, zarządzonego na zasadzie przepisów niniejszego rozporządzenia.

§ 61. Dowody tożsamości, wymienione w § 19 niniejszego rozporządzenia, wydane będą po raz pierwszy dla koni czteroletnich i starszych podczas przeglądu, a dla koni młodszych stopniowo podczas spędów.

§ 62. Zwierzęta pociągowe, wymienione w art. 8 pkt. 1 i 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 8 listopada 1927 r. (Dz. U. R. P. Nr. 98, poz. 859), otrzymają dowody tożsamości w czasie pierwszego przeglądu, zarządzonego na zasadzie postanowień niniejszego rozporządzenia, w myśl zasad ustępu końcowego § 29.

Rozdział  VIII.

Postanowienia końcowe.

§ 63. Gminy wiejskie i miejskie obowiązane są dostarczyć bezpłatnie lokalu potrzebnego dla urzędowania organu, dokonywującego przeglądu lub spędu, lub dla urzędowania komisji poborowej wraz z niezbędnem urządzeniem, oświetleniem i opałem oraz odpowiedniego placu dla spędu, przeglądu, poboru lub próbnego poboru, tudzież dla postoju doprowadzonych zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów.

Ponadto urzędy gminne obowiązane są w czasie trwania spędu, przeglądu, poboru i próbnego poboru koni wpisywać ich wyniki do gminnych ksiąg ewidencyjnych.

§ 64. 32 Koszty podróży i diety funkcjonarjuszów ciał samorządowych pokryte być mają z budżetu tego ciała samorządowego, na którego etacie pozostaje odnośny funkcjonarjusz, względnie, które odnośną osobę wydelegowało.

Koszta podróży i diety personelu wojskowego i urzędników cywilnych ponoszą właściwe ministerstwa.

Wynagrodzenie za pobrane przedmioty świadczenia obciąża budżet Ministerstwa Spraw Wojskowych.

Koszty sporządzania druków dowodów tożsamości, ksiąg ewidencyjnych i obwieszczeń o zarządzeniu spisu albo przeglądu pojazdów mechanicznych obciążają budżet Ministerstwa Komunikacji

Wszelkie inne koszty, wynikające z wykonania rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 8 listopada 1927 r. (Dz. U. R. P. Nr. 98, poz. 859), o ile obowiązek ich ponoszenia nie ciąży na właścicielu lub posiadaczu przedmiotu świadczenia, pokrywa Skarb Państwa, a wydatek ten obciąża budżet Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.

§ 65. Rozporządzenie mniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 1-a dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 3 grudnia 1930 r. (Dz.U.30.94.740) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1931 r.

² § 19-a dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 3 grudnia 1930 r. (Dz.U.30.94.740) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1931 r.

³ § 24 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 3 grudnia 1930 r. (Dz.U.30.94.740) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1931 r.

⁴ § 25 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 3 grudnia 1930 r. (Dz.U.30.94.740) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1931 r.

⁵ § 25-a:

- dodany przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 3 grudnia 1930 r. (Dz.U.30.94.740) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1931 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1933 r. (Dz.U.33.68.510) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 września 1933 r.

⁶ § 38 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1933 r. (Dz.U.33.68.510) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 września 1933 r.

⁷ § 38¹ dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1933 r. (Dz.U.33.68.510) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 września 1933 r.

⁸ § 38² dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1933 r. (Dz.U.33.68.510) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 września 1933 r.

⁹ § 38³ uchylony przez § 85 ust. 2 lit. c) rozporządzenia Ministrów Komunikacji, Spraw Wewnętrznych i Spraw Wojskowych z dnia 27 października 1937 r. w sprawie Ruch pojazdów mechanicznych na drogach publicznych (Dz.U.37.85.616) z dniem 1 stycznia 1938 r.

¹⁰ § 38⁴ uchylony przez § 85 ust. 2 lit. c) rozporządzenia Ministrów Komunikacji, Spraw Wewnętrznych i Spraw Wojskowych z dnia 27 października 1937 r. w sprawie Ruch pojazdów mechanicznych na drogach publicznych (Dz.U.37.85.616) z dniem 1 stycznia 1938 r.

¹¹ § 38⁵ uchylony przez § 85 ust. 2 lit. c) rozporządzenia Ministrów Komunikacji, Spraw Wewnętrznych i Spraw Wojskowych z dnia 27 października 1937 r. w sprawie Ruch pojazdów mechanicznych na drogach publicznych (Dz.U.37.85.616) z dniem 1 stycznia 1938 r.

¹² § 38⁶ uchylony przez § 85 ust. 2 lit. c) rozporządzenia Ministrów Komunikacji, Spraw Wewnętrznych i Spraw Wojskowych z dnia 27 października 1937 r. w sprawie Ruch pojazdów mechanicznych na drogach publicznych (Dz.U.37.85.616) z dniem 1 stycznia 1938 r.

¹³ § 38⁷ uchylony przez § 85 ust. 2 lit. c) rozporządzenia Ministrów Komunikacji, Spraw Wewnętrznych i Spraw Wojskowych z dnia 27 października 1937 r. w sprawie Ruch pojazdów mechanicznych na drogach publicznych (Dz.U.37.85.616) z dniem 1 stycznia 1938 r.

¹⁴ § 38⁸ uchylony przez § 85 ust. 2 lit. c) rozporządzenia Ministrów Komunikacji, Spraw Wewnętrznych i Spraw Wojskowych z dnia 27 października 1937 r. w sprawie Ruch pojazdów mechanicznych na drogach publicznych (Dz.U.37.85.616) z dniem 1 stycznia 1938 r.

¹⁵ § 38⁹ dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1933 r. (Dz.U.33.68.510) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 września 1933 r.

¹⁶ § 38¹⁰ dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1933 r. (Dz.U.33.68.510) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 września 1933 r.

¹⁷ § 38¹¹ dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1933 r. (Dz.U.33.68.510) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 września 1933 r.

¹⁸ § 38¹² dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1933 r. (Dz.U.33.68.510) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 września 1933 r.

¹⁹ § 38¹³ dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1933 r. (Dz.U.33.68.510) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 września 1933 r.

²⁰ § 38¹⁴ dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1933 r. (Dz.U.33.68.510) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 września 1933 r.

²¹ § 38¹⁵ dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1933 r. (Dz.U.33.68.510) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 września 1933 r.

²² § 38¹⁶ dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1933 r. (Dz.U.33.68.510) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 września 1933 r.

²³ § 38¹⁷ dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1933 r. (Dz.U.33.68.510) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 września 1933 r.

²⁴ § 38¹⁸ dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1933 r. (Dz.U.33.68.510) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 września 1933 r.

²⁵ § 38¹⁹ dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1933 r. (Dz.U.33.68.510) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 września 1933 r.

²⁶ § 39 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1933 r. (Dz.U.33.68.510) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 września 1933 r.

²⁷ § 39¹ dodany przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1933 r. (Dz.U.33.68.510) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 września 1933 r.

²⁸ § 42 zmieniony przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 3 grudnia 1930 r. (Dz.U.30.94.740) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1931 r.

²⁹ § 45 zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1933 r. (Dz.U.33.68.510) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 września 1933 r.

³⁰ § 46 zmieniony przez § 1 pkt 6 i 7 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1933 r. (Dz.U.33.68.510) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 września 1933 r.

³¹ § 53 zmieniony przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 3 grudnia 1930 r. (Dz.U.30.94.740) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1931 r.

³² § 64 zmieniony przez § 1 pkt 8 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1933 r. (Dz.U.33.68.510) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 września 1933 r.