Rozdział 8 - SPRZEDAŻ NAPOJÓW ALKOHOLOWYCH, SPIRYTUSU NA CELE DOMOWO - LECZNICZE, SPIRYTUSU PEJSACHOWEGO I DENATURATU. - Wykonanie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 lipca 1932 r. o monopolu spirytusowym, opodatkowaniu kwasu octowego i drożdży oraz sprzedaży napojów alkoholowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.88.746

Akt utracił moc

Wersja od: 29 listopada 1950 r.

VIII.

SPRZEDAŻ NAPOJÓW ALKOHOLOWYCH, SPIRYTUSU NA CELE DOMOWO - LECZNICZE, SPIRYTUSU PEJSACHOWEGO I DENATURATU.

§ 306. 82

1. Sprzedaż napojów alkoholowych dzieli się na:

a) sprzedaż hurtową,

b) sprzedaż detaliczną.

Prowadzenie każdej z tych sprzedaży wymaga z wyjątkami, o których mowa w ust. 3 - 6 niniejszego paragrafu oraz w § 317, osobnego zezwolenia władz skarbowych.

2. Przez hurtową sprzedaż napojów alkoholowych, z wyjątkiem napojów winnych, rozumie się sprzedaż tych napojów detalicznym zakładom sprzedaży, przez sprzedaż zaś detaliczną - sprzedaż innym odbiorcom (konsumentom). Cechy hurtowej i detalicznej sprzedaży napojów winnych określają przepisy ustawy z dnia 22 października 1931 r. o opodatkowaniu wina i miodu syconego (Dz. U. R. P. Nr. 99, poz. 763).

3. Hurtowa sprzedaż monopolowych wyrobów wódczanych oraz spirytusu na cele domowo-lecznicze przez osoby, prowadzące tę sprzedaż na mocy umów, zawieranych z P. M. S., nie wymaga zezwolenia władz skarbowych.

4. Wytwórnie napojów alkoholowych mogą prowadzić bez osobnego zezwolenia hurtową sprzedaż tych produktów ze składów fabrycznych przy wytwórniach.

5. Osoby uprawnione do prowadzenia hurtowej sprzedaży piwa mogą sprzedawać piwo nietylko detalicznym zakładom sprzedaży, lecz także i innym odbiorcom, w tych przypadkach jednak w ilości nie mniejszej, niż 10 litrów jednorazowo.

6. Przedsiębiorcy detalicznej sprzedaży napojów alkoholowych mogą odstępować sobie te napoje.

7. Postanowienia punktów 1, 2, 4 i 6 niniejszego paragrafu mają zastosowanie również do spirytusu na cele domowo-lecznicze oraz spirytusu owocowego i pejsachowego.

8. 83 Do przeprowadzania badań, związanych z całokształtem sprzedaży spirytusu, wyrobów wódczanych i denaturatu uprawnieni są prócz właściwych urzędników skarbowych upoważnieni przez Dyrektora P.M.S. urzędnicy P.M.S. Urzędnikom tym przysługuje prawo wglądu we wszystkie szczegóły, dotyczące sprzedaży spirytusu, wyrobów wódczanych i denaturatu.

§ 307. 84

1. Zezwolenia na hurtową i detaliczną sprzedaż napojów alkoholowych wydaje urząd skarbowy oznaczonej osobie fizycznej lub prawnej na ściśle oznaczone miejsce i rodzaj sprzedaży po zasięgnięciu opinji powiatowej władzy administracji ogólnej. Zezwolenia te wydaje się na czas nieograniczony lub na pewien oznaczony okres czasu. Zezwolenia na oznaczony okres czasu mogą być wydawane na czas nie dłuższy niż 12 miesięcy.

2. Zezwolenia na hurtową sprzedaż napojów alkoholowych dzielą się na:

a) zezwolenia na hurtową sprzedaż wszelkich napojów alkoholowych, z wyjątkiem wódek monopolowych i spirytusu na cele domowo-lecznicze,

b) zezwolenia na hurtową sprzedaż wyłącznie napojów winnych i piwa, lub tylko jednego z tych rodzajów napojów.

3. Zezwolenia na detaliczną sprzedaż napojów alkoholowych uprawniają do sprzedaży wszelkich napojów alkoholowych, spirytusu na cele domowo-lecznicze oraz spirytusu owocowego i pejsachowego i mogą być z prawem wyszynku lub bez prawa wyszynku. Zezwolenia na wyszynk uprawniają również do wykonywania sprzedaży wyrobów, o których mowa wyżej, w czasie gdy zakład jest czynny, w naczyniach zamkniętych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

4. Sprzedaż napojów alkoholowych w czasie zabaw i widowisk na okres nie dłuższy, niż 24 godzin, odbywa się na podstawie zezwoleń, które mogą być wydawane w imieniu urzędu skarbowego przez inspektora K. S.

§  308.

1. Zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych wygasają w przypadkach:

a) śmierci względnie utraty osobowości prawnej przez uprawnionego,

b) upływu czasu, na jaki zezwolenie zostało wydane,

c) zrzeczenia się zezwolenia,

d) nieuiszczenia przepisanej opłaty patentowej w przeciągu trzech miesięcy po terminie, wyznaczonym w art. 62 ust. 6,

e) 85 niewykonywania sprzedaży przez okres 2 miesięcy, względnie nieuruchomienia sprzedaży w przeciągu tego okresu, licząc od daty doręczenia zezwolenia, o ile urząd skarbowy nie wyraził zgody na późniejsze uruchomienie sprzedaży,

f) zezwolenia na detaliczną sprzedaż napojów alkoholowych gasną ponadto w przypadkach, przewidzianych w ustawie przeciwalkoholowej.

2. 86 Przepisy ust. 1 punktów d) i e) mają zastosowanie także do stałych zezwoleń na sprzedaż sezonową z tą zmianą, że uprawnienia te tracą ważność w razie nieuruchomienia, względnie niewykonywania sprzedaży przez przeciąg jednego sezonu, w którym sprzedaż ma być corocznie wykonywana.

§  309. ⁸⁷

1. Zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych mogą być cofnięte:

1) bez wypowiedzenia:

a) gdy zajdą lub zostaną ujawnione okoliczności, przewidziane w p. f § 310,

b) w razie, gdy uprawniony do prowadzenia sprzedaży naruszy postanowienia art. 61 lub § 311 ust. 1 i 314 ust. 1,

c) w razie niewykonywania sprzedaży przez okres 2 tygodni, o ile urząd skarbowy nie wyraził zgody na czasowe zaprzestanie wykonywania sprzedaży.

2. za 3-miesięcznem wypowiedzeniem - w razie naruszenia przez sprzedawcę postanowień § 311 ust. 2, 312, 313, 314 ust. 2 i 3 i § 315.

3. bez podania powodów za 12 miesięcznem wypowiedzeniem.

§  310.

1. Nie mogą otrzymać zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych, ani pełnić funkcji zastępców (§ 311):

a) posłowie i senatorowie R. P., oraz posłowie Sejmu Śląskiego,

b) funkcjonarjusze publiczni i wojskowi w służbie czynnej oraz ich małżonkowie,

c) osoby stale zamieszkałe poza granicami Państwa,

d) osoby nieposiadające pełnej zdolności do działań prawnych, z wyjątkiem niepełnoletnich spadkobierców zmarłych posiadaczy uprawnień na sprzedaż napojów alkoholowych. Udzielenie zezwolenia w tych przypadkach może jednak nastąpić tylko pod warunkiem prowadzenia sprzedaży przez upoważnionego zastępcę,

e) osoby przeciw którym wdrożono postępowanie upadłościowe,

f) osoby karane sądownie za zbrodnie lub występki na karę pozbawienia wolności ponad 3 miesiące, lub grzywną odpowiadającą temu wymiarowi kary,

g) osoby, które na skutek dwukrotnego ukarania z ustawy przeciwalkoholowej, uznano trwale lub czasowo za niezdolne do posiadania zezwolenia - w ciągu okresu, na który orzeczono niezdolność,

h) osoby nieposiadające obywatelstwa polskiego, o ile istniejące traktaty lub konwencje nie zawierają odrębnych w tym względzie postanowień.

2. 88 Zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych ulega unieważnieniu w przypadku uzyskania go przez wprowadzenie władzy w błąd skutkiem przedstawienia dowodów, wymaganych do uzyskania takiego zezwolenia, które okazały się nieprawdziwemi.

§  311.

1. Zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych jest przywiązane do osoby, która je otrzymała i nie może być odstępowane innym osobom.

2. 89 Obowiązkiem uprawnionego do sprzedaży napojów alkoholowych jest prowadzenie tej sprzedaży osobiście. Urząd skarbowy może na prośbę uprawnionego zezwolić na prowadzenie sprzedaży napojów alkoholowych przez zastępcę, przyczem zatwierdzenie zastępcy może uzależnić od złożenia przez niego deklaracji, iż przyjmuje solidarną odpowiedzialność z uprawnionym za wszelkie należności Skarbu Państwa i P. M. S. z tytułu prowadzenia sprzedaży przez czas zastępstwa. Uprawniony do sprzedaży napojów alkoholowych odpowiada osobiście za naruszenie przez zastępców lub personel pomocniczy przepisów, normujących sprzedaż napojów alkoholowych.

§  312.

1. W pomieszczeniach przedsiębiorstw handlowych, nieposiadających zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych, lub posiadających tylko zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych bez prawa wyszynku nie wolno ich spożywać nawet, gdyby napoje te były przez gości nabyte w innem miejscu i przyniesione do zakładu.

2. W zakładach z wyłączną sprzedażą napojów alkoholowych bez prawa wyszynku nie mogą się również znajdować żadne urządzenia, które mogłyby służyć do wyszynku tych napojów.

3. 90 Zakłady detalicznej sprzedaży napojów alkoholowych z prawem wyszynku nie mogą posiadać spirytusu na cele domowo-lecznicze i spirytusu owocowego lub pejsachowego w naczyniach otwartych, ani sprzedawać tego spirytusu do spożycia na miejscu; zakłady zaś detalicznej sprzedaży napojów alkoholowych bez prawa wyszynku - nie mogą posiadać w naczyniach otwartych zarówno spirytusu na cele domowo-lecznicze lub spirytusu owocowego i pejsachowego, jak i innych napojów alkoholowych.

4. Nie wolno napojów alkoholowych przechowywać poza pomieszczeniami, objętemi zezwoleniem na sprzedaż. Zakłady uprawnione do sprzedaży tych napojów mogą jednak posiadać za zgodą władzy, udzielającej zezwolenia, oddzielne pomieszczenia do przechowywania zapasów napojów alkoholowych.

5. 91 Zabrania się przechowywać w zakładach sprzedaży napojów alkoholowych spirytusu i napojów alkoholowych w naczyniach nieposiadąjących etykiet, wskazujących pochodzenie spirytusu bądź napojów alkoholowych (firmę i siedzibę wytwórni).

6. W zakładach handlowych, nieposiadających uprawnienia do sprzedaży napojów alkoholowych, zabrania się przechowywania tych napojów.

§ 313. Każdy zakład ze sprzedażą napojów alkoholowych ma mieć widoczny napis w języku polskim z oznaczeniem firmy, nazwiska właściciela i rodzaju prowadzonej sprzedaży odpowiednio do posiadanego uprawnienia. Bufety ze sprzedażą napojów alkoholowych przy klubach, stowarzyszeniach, i t. p. oraz na zabawach publicznych mają znajdować się w pomieszczeniach tych zakładów i instytucyj, do użytku których są przeznaczone.

§  314.

1. Przedsiębiorcy zakładów ze sprzedażą napojów alkoholowych powinni zaopatrywać się w napoje alkoholowe wyłącznie w zakładach uprawnionych do sprzedaży tych napojów.

2. 92 Przedsiębiorcy detalicznej sprzedaży napojów alkoholowych obowiązani są do sprzedaży wyrobów Państwowego Monopolu Spirytusowego i do posiadania zapasu tych wyrobów w ilości, która według oceny właściwego terytorialnie urzędu skarbowego jest potrzebna dla zabezpieczenia miejscowego zapotrzebowania.

3. 93 Detaliczne punkty sprzedaży obowiązane są do przyjmowania od konsumentów każdej ilości próżnych butelek (naczyń) po wyrobach P.M.S. na warunkach i po cenach ustalonych dla skupu butelek (naczyń) i dostarczania tych butelek (naczyń) do punktów wskazanych przez P.M.S.

§  315.

1. W każdym zakładzie detalicznej sprzedaży mają znajdować się na widocznem i dostępnem dla publiczności miejscu cenniki sprzedawanych wyrobów alkoholowych. Cenniki mają się znajdować po jednym na każdym bufecie oraz na każdej sali zakładu, a ponadto na żądanie mają być okazywane gościom przy stole, i tylko po cenie uwidocznionej na nich wolno sprzedawać napoje alkoholowe. Monopolowe wyroby wydawane do spożycia poza zakładem mają być sprzedawane po cenie oznaczonej na etykiecie.

2. O ile zakład sprzedaży napojów alkoholowych umieszcza w oknie wystawowem wódki niemonopolowe, obowiązany jest umieścić także wyroby monopolowe.

§ 316. 94

1. Piwo może być nalewane do butelek poza browarem w hurtowych miejscach sprzedaży; przy rozlewie nie wolno mieszać piw różnych gatunków, ani piw pochodzących z różnych browarów, ani dodawać lub dolewać czegokolwiek. Butelki mają być zaopatrzone w etykiety, na których obok firmy browaru ma być umieszczony napis z firmą i adresem rozlewni.

2. Urząd Skarbowy może zezwolić na butelkowanie piwa przy zachowaniu warunków, o których mowa w ustępie poprzednim, również w detalicznych miejscach sprzedaży po sprawdzeniu, czy pomieszczenie, przeznaczone na rozlew piwa do butelek, jest odpowiednie. Zezwolenia takie będą wydawane na czas nieograniczony z zastrzeżeniem prawa odwołania bez odszkodowania w każdym czasie, przyczem może być przyznany termin likwidacyjny do 4 tygodni.

3. Przedsiębiorcy, prowadzącemu wyszynk piwa nie wolno mieszać piwa z napojami, naśladującemi piwo (napoje słodowe itp.) nieopłacającemi podatku spożywczego na mocy przepisów ustawy o opodatkowaniu piwa. Na każdym kurku rozlewowym przedsiębiorca obowiązany jest niezależnie od cennika na bufecie, o którym mowa w § 315, umieścić widoczny dla spożywcy napis, zawierający określenie jakości piwa (porter, jasne, słodowe i t. p.), nazwę browaru i cenę szklanki z podaniem jej pojemności, zaś w pomieszczeniach, w których niema aparatu wyszynkowego lub aparat jest dla spożywcy niewidoczny, napis ma być umieszczony na innem widocznem miejscu.

4. W przedsiębiorstwach sprzedaży detalicznej nie wolno zbywać ani też podawać piwa w butelkach, pozbawionych etykiet lub innych widocznych znaków, które wskazują gatunek piwa (pełne, dubeltowe, mocne), jego jakość (porter, jasne, słodowe i t. p.), pochodzenie i ewentualnie miejsce rozlewu.

§ 317. 95 Sprzedaż napojów alkoholowych o zawartości do 4,5% alkoholu oraz piwa odbywa się w trybie zgłoszenia (rejestracji). Zgłoszenie powinno być wniesione do rejonu K.S. nie później niż na 24 godziny przed rozpoczęciem sprzedaży. W zgłoszeniu należy podać datę rozpoczęcia, miejsce i rodzaj sprzedaży. Dla zakładów sprzedaży, w stosunku do których istnieje obowiązek uiszczania opłaty patentowej, należy podać w zgłoszeniu datę, kwotę oraz instytucję, która wpłatę przyjęła. Rejon K.S. powinien w ciągu trzech dni wydać potwierdzenie odbioru zgłoszenia o rozpoczęciu sprzedaży, przy czym potwierdzenie to służy jako dowód dokonania wymienionego zgłoszenia. O zaniechaniu sprzedaży należy zawiadomić rejon K. S. najpóźniej po upływie 24 godzin od daty likwidacji sprzedaży.

§ 318. 96

1. P. M. S. będzie wprowadzał do obrotu spirytus skażony ogólnemi środkami (denaturat), bądź za pośrednictwem własnych zakładów, bądź też za pośrednictwem osób, z któremi zawrze umowy; do wymienionych zakładów i osób nie odnoszą się przepisy ust. 3 i 4 mniejszego paragrafu.

2. Denaturat może być sprzedawany wyłącznie w oryginalnych opakowaniach P. M. S.

3. Na obszarze województw: wileńskiego, nowogródzkiego, poleskiego, wołyńskiego, tarnopolskiego i stanisławowskiego sprzedaż denaturatu może się odbywać jedynie za zezwoleniem urzędu skarbowego. Zezwolenia takie będą wydawane przez urzędy skarbowe według swobodnego uznania, na czas nieograniczony, oznaczonej osobie fizycznej lub prawnej, na ściśle oznaczone miejsce, z prawem cofnięcia zezwolenia każdego czasu bez podania powodów, za dwumiesięcznem wypowiedzeniem.

4. Sprzedaż denaturatu na terenach pozostałych województw odbywa się w trybie zgłoszenia (rejestracji). Zgłoszenie powinno być wniesione do urzędu skarbowego nie później niż na 24 godziny przed rozpoczęciem sprzedaży. O likwidacji sprzedaży denaturatu sprzedawcy obowiązani są zawiadomić urząd skarbowy najpóźniej po upływie 3 dni od daty zlikwidowania sprzedaży.

§ 318a. 97 Wyrobów P. M, S., przeznaczonych do sprzedaży tylko na określonych terenach, nie wolno sprzedawać, przewozić i przechowywać na innych terenach.

⁸² § 306 zmieniony przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 30 grudnia 1933 r. (Dz.U.34.3.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 stycznia 1934 r.

⁸³ § 306 ust. 8 dodany przez § 1 pkt 36 rozporządzenia z dnia 21 lutego 1939 r. (Dz.U.39.18.117) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 marca 1939 r.

⁸⁴ § 307 zmieniony przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 30 grudnia 1933 r. (Dz.U.34.3.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 stycznia 1934 r.

⁸⁵ § 308 ust. 1 lit. e) zmieniona przez § 1 pkt 8 rozporządzenia z dnia 30 grudnia 1933 r. (Dz.U.34.3.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 stycznia 1934 r.

⁸⁶ § 308 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 8 rozporządzenia z dnia 30 grudnia 1933 r. (Dz.U.34.3.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 stycznia 1934 r.

⁸⁷ § 309 zmieniony przez § 1 pkt 9 rozporządzenia z dnia 30 grudnia 1933 r. (Dz.U.34.3.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 stycznia 1934 r.

⁸⁸ § 310 ust. 2 dodany przez § 1 pkt 10 rozporządzenia z dnia 30 grudnia 1933 r. (Dz.U.34.3.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 stycznia 1934 r.

⁸⁹ § 311 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 11 rozporządzenia z dnia 30 grudnia 1933 r. (Dz.U.34.3.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 stycznia 1934 r.

⁹⁰ § 312 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 12 rozporządzenia z dnia 30 grudnia 1933 r. (Dz.U.34.3.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 stycznia 1934 r.

⁹¹ § 312 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 13 rozporządzenia z dnia 30 grudnia 1933 r. (Dz.U.34.3.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 stycznia 1934 r.

⁹² § 314 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 14 rozporządzenia z dnia 30 grudnia 1933 r. (Dz.U.34.3.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 stycznia 1934 r.

⁹³ § 314 ust. 3:

- dodany przez § 1 pkt 15 rozporządzenia z dnia 30 grudnia 1933 r. (Dz.U.34.3.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1934 r.

Z dniem 3 lutego 1937 r. zawiesza się aż do odwołania obowiązek przyjmowania od konsumentów zwrotnych butelek po wyrobach monopolowych, o którym mowa w nin. paragrafie, zgodnie z § 1 rozporządzenia z dnia 27 stycznia 1937 r. o zawieszeniu obowiązku przędsiębiorców detalicznej sprzedaży napojów alkoholowych przyjmowania od konsumentów zwrotnych butelek po wyrobach Państwowego Monopolu Spirytusowego (Dz.U.37.7.60).

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia Ministra Przemysłu Rolnego i Spożywczego z dnia 15 listopada 1950 r. w sprawie przywrócenia obowiązku przyjmowania butelek po wyrobach Państwowego Monopolu Spirytusowego (Dz.U.50.53.486) z dniem 29 listopada 1950 r.

⁹⁴ § 316 zmieniony przez § 1 pkt 16 rozporządzenia z dnia 30 grudnia 1933 r. (Dz.U.34.3.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 stycznia 1934 r.

⁹⁵ § 317:

- zmieniony przez § 1 pkt 37 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.235) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 37 rozporządzenia z dnia 21 lutego 1939 r. (Dz.U.39.18.117) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 marca 1939 r.

⁹⁶ § 318 zmieniony przez § 1 pkt 38 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.235) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 1935 r.

⁹⁷ § 318a dodany przez § 1 pkt 39 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1935 r. (Dz.U.35.33.235) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 maja 1935 r.