Rozdział 6 - WYRÓB I OPODATKOWANIE KWASU OCTOWEGO. 79 - Wykonanie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 lipca 1932 r. o monopolu spirytusowym, opodatkowaniu kwasu octowego i drożdży oraz sprzedaży napojów alkoholowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.88.746

Akt utracił moc

Wersja od: 29 listopada 1950 r.

VI.

WYRÓB I OPODATKOWANIE KWASU OCTOWEGO. ⁷⁹

1.

Przepisy ogólne.

§  286.

1. Przepisy działu niniejszego nie odnoszą się do kwasu octowego otrzymywanego w drodze fermentacji płynów alkoholowych.

2. Kwas octowy, z, wyjątkiem kwasu octowego nieoczyszczonego (surowego) nie odpowiadającego warunkom, podanym, w załączniku L, uznaje się w rozumieniu rozporządzenia niniejszego za kwas octowy spożywczy. Kwas octowy spożywczy podlega podatkowi spożywczemu. Kwas octowy nieoczyszczony (surowy), który uznaje się za nie nadający się do spożycia, wolny jest od podatku spożywczego.

3. Do wolnego obrotu do spożycia może być wypuszczany jedynie kwas octowy oczyszczony o mocy 80% wag. lub wyższej-pod nazwą "esencja octowa" i rozcieńczony kwas octowy - pod nazwą "ocet z esencji octowej", odpowiadający warunkom przepisu § 291 a ust. 1 i § 292.

4. Do przerobu na cele niekonsumcyjne może być wypuszczany do wolnego obrotu kwas octowy o dowolnej mocy.

§  287.

1. Kwas octowy, odpowiadający warunkom załącznika L, przeznaczony do dalszego przerobu na cele niekonsumcyjne, może być wydawany z wytwórni lub z zakładu oczyszczania bez podatku jedynie w stanie skażonym nabywcom, posiadającym zezwolenie urzędu skarbowego, właściwego dla miejsca zakładu przerobu. W wyjątkowych przypadkach, gdy wymaga tego proces przerobu, kwas octowy nieskażony lub kwas octowy skażony innymi środkami niż wyszczególnione w załączniku M, może być wydawany na podstawie zezwolenia izby skarbowej właściwej dla miejsca zakładu przerobu. Na kwasie tym do chwili jego przerobu ciąży podatek spożywczy.

2. Kwas octowy, nie nadający się do celów konsumcyjnych, nie podlega skażeniu i może być wydawany z wytwórni do wolnego obrotu bez zezwoleń.

§  288.

1. Przedsiębiorca wytwórni lub zakładu oczyszczania obowiązany do zapłaty podatku spożywczego od esencji octowej, wydanej do wolnego obrotu, powinien obliczyć kwotę należnego podatku i wpłacić ją we właściwej kasie skarbowej lub za pośrednictwem Pocztowej Kasy Oszczędności przed wypuszczeniem esencji octowej z zakładu.

2. Przy uiszczaniu podatku przedsiębiorca obowiązany jest na deklaracji płatniczej lub na blankiecie czekowym wyszczególnić kwoty:

a) podatku spożywczego,

b) 10%-wego dodatku nadzwyczajnego do podatku oraz

c) dodatku komunalnego.

3. Wytwórnie oraz zakłady oczyszczania obowiązane są kwity na uiszczony podatek okazywać na każde żądanie urzędników K. S.

§ 289. Izba skarbowa na prośbę przedsiębiorstwa zwolni je od obowiązku uiszczania podatku od tych ilości kwasu octowego, nadającego się do spożycia, które uległy zniszczeniu wskutek nieprzewidzianych wypadków w wytwórni lub w zakładzie oczyszczania lub w czasie przewozu pod węzłem podatku, pod warunkiem, że przedsiębiorca niezwłocznie zawiadomił o zaszłym wypadku urzędnika K. S., którego siedziba znajduje się najbliżej miejsca wypadku, oraz że fakt zniszczenia i ilość zniszczonego kwasu octowego zostały udowodnione przeprowadzonym dochodzeniem.

§  290.

1. Nieskażonego kwasu octowego, zdatnego do spożycia a zwolnionego od podatku do dalszego przerobu, można używać tylko w tym przedsiębiorstwie i do tych celów, jakie w zezwoleniu izby skarbowej wymieniono.

2. Zakłady przerabiające nieskażony kwas octowy, nadający się do spożycia, obowiązane są przechowywać go w miejscu przeznaczonym do przechowania kwasu octowego, w zbiornikach dokładnie wymierzonych i zaopatrzonych w laski lub szkła wzierne lub w naczyniach wytarowanych.

3. Naczynia, w których przechowuje się w miejscu przerobu nieskażony kwas octowy nadający się do spożycia, mają być urzędowo zabezpieczone; z miejsc tych urzędnik K. S. wydaje kwas octowy do przerobu w miarę faktycznej potrzeby.

§  291.

1. Ilość bezwodnego kwasu oblicza się w sposób podany w załączniku L.

2. Wytwórnie lub zakłady oczyszczania kwasu octowego obowiązane są dostarczyć swoim kosztem odczynników, przyrządów i narzędzi mierniczych niezbędnych do badania kwasu, które należy przechowywać pod urzędowym zabezpieczeniem.

3. Odczynniki do badania kwasu mają być zaopatrzone w zaświadczenie P. M. S. o przydatności do tego celu, a przyrządy i narzędzia miernicze mają być legalizowane.

§  291a.

1. Rozlewnie esencji octowej są to zakłady przeznaczone do wykonywania wszelkich czynności, do których uprawnione są wytwórnie kwasu octowego, z wyjątkiem wytwarzania i oczyszczania tego kwasu. Rozlewnie uprawnione są do wypuszczania do wolnego obrotu także rozcieńczonej esencji octowej pod nazwą "octu z esencji octowej" o zawartości 3½, 6 lub 10% wag. kwasu octowego.

2. Rozcieńczanie w sprzedaży esencji octowej i octu z esencji octowej poza rozlewnią jest niedozwolone.

3. Rozlewnie esencji i octu z esencji octowej nie mogą magazynować i rozlewać octu fermentacyjnego.

4. Do rozlewni esencji octowej i octu z esencji octowej mają zastosowanie przepisy § 214a ust. 2 i 3 oraz § 291.

§  292.

1. Każde naczynie z esencją octową lub octem z esencji octowej ma posiadać etykietę, na której należy podać: "esencja octowa" lub "ocet z esencji octowej" literami jednakowej wielkości, rodzaju i barwy, zawartość kwasu octowego w procentach wag. (tzw. moc esencji lub octu), ilość płynu w litrach lub kilogramach oraz nazwę i adres wytwórni lub rozlewni. Rozlewnie wypuszczające esencję octową pod firmowymi etykietami wytwórni obowiązane są podać nazwę i adres rozlewni na etykietach wytwórni.

2. Każde naczynie z esencją octową lub octem z esencji octowej, wypuszczone do obrotu z wytwórni lub rozlewni, powinno być zamknięte przy pomocy laku lub nakrywek z wyciśniętą na tym zamknięciu pieczęcią firmową wytwórni lub rozlewni. W przypadku ujawnienia w sprzedaży esencji octowej lub octu z esencji octowej w naczyniu z naruszonymi lub zdjętymi zamknięciami za moc tej esencji lub octu odpowiada sprzedawca.

3. Odchylenia rzeczywistej zawartości kwasu octowego (mocy) od podanej na etykiecie nie mogą przekraczać: a) dla octu z esencji octowej - 0,2% wag. kwasu octowego, b) dla esencji octowej - 1% wag. kwasu octowego; odchylenia rzeczywistej objętości płynu od podanej na etykiecie nie mogą przekraczać 2%.

4. Za uchybienia przepisom paragrafu niniejszego w przypadku wypuszczania esencji octowej i octu z esencji octowej przez rozlewnię pod firmowymi etykietami wytwórni jest odpowiedzialna rozlewnia.

§ 293. W razie stwierdzenia przy rewizji obrachunkowej wytwórni lub zakładu oczyszczania nadwyżek lub ubytków kwasu octowego, nadającego się do spożycia (§ 286 ust. 2), należy niezwłocznie zapisać nadwyżki na przychód, ubytki zaś na rozchód. Za stwierdzone przy rewizjach ubytki podatek spożywczy ma być niezwłocznie uiszczony.

§  294.

1. Do zakładów wyrobu i oczyszczania kwasu octowego mają odpowiednie zastosowanie przepisy §§ 49 - 51, 52 ust. 1 i 3, 54 - 56, 58 - 60 i 62 - 64.

2. W zakresie obrotu z zagranicą do kwasu octowego mają odpowiednie zastosowanie przepisy dotyczące drożdży.

3. Przepisy § 286 ust. 2 i 3, §§ 287, 291a ust. 1 zdanie 2 i § 292 nie mają zastosowania do kwasu octowego, przeznaczonego na wywóz za granicę i do w. m. Gdańska.

2.

Urządzenia, ruch wytwórni i magazynowanie.

§ 295. Kwas octowy, nadający się do spożycia-wolno przechowywać, rozlewać i pakować tylko w pomieszczeniach zgłoszonych władzy skarbowej. Poszczególne rodzaje kwasu gotowego należy przechowywać każdy osobno, w osobnych pomieszczeniach lub osobnych oddziałach wspólnego magazynu. Naczynia z gotowym kwasem należy ustawiać w miarę możności w takim porządku, aby można je było łatwo obejrzeć i przeliczyć.

§ 296. Do celów, związanych z odbiorem, odprawą i sprawdzaniem kwasu w wytwórniach i zakładach oczyszczania, przedsiębiorca powinien nabyć i utrzymywać w dobrym stanie wagę z odważnikami, tudzież niezbędne przyrządy, pojemniki i legalizowane narzędzia miernicze.

§  297.

1. Przedsiębiorcy wytwórni i zakładów oczyszczania kwasu octowego powinni oznajmić rozpoczęcie ruchu właściwemu kierownikowi rejonu K. S. przynajmniej na 14 dni przed uruchomieniem.

2. Oznajmienie, które składa się w 2 egzemplarzach, ma zawierać:

a) dla wytwórni bez zakładu oczyszczania: czas trwania wytwarzania kwasu octowego, moc wytwarzanego kwasu, ilość w jednostkach wagowych surowca (octanu wapnia lub octu drzewnego), który będzie poddany przerobieniu na surowy kwas octowy;

b) dla zakładów oczyszczania: czas trwania oczyszczania, ilość w jednostkach wagowych surowego kwasu, który ma być poddany oczyszczeniu;

c) dla wytwórni, połączonych z zakładami oczyszczania, oznajmienie ma zawierać dane wyszczególnione w punktach a) i b).

3. Oznajmienie wnosić należy na okres miesięczny.

4. W razie konieczności zmian w oznajmionym ruchu-należy złożyć nowe oznajmienie w sposób przepisany w ustępach poprzednich.

§  298.

1. Każde wstrzymanie produkcji kwasu octowego lub jego oczyszczania na czas ponad 4 dni należy oznajmić kierownikowi rejonu K. S. co najmniej na 3 dni przed wstrzymaniem ruchu. Jeżeli wstrzymanie ruchu następuje z powodu przeszkód nie dających się przewidzieć, należy złożyć oznajmienie natychmiast po wstrzymaniu ruchu.

2. Na okres wstrzymania ruchu dłuższy niż dwa tygodnie, aparaty służące do wyrobu lub oczyszczania kwasu należy wziąć pod urzędowe zamknięcie, które ma być nałożone w sposób uniemożliwiający użycie tych aparatów. Nałożenia i zdjęcia zamknięć urzędowych dokonywa urzędnik K. S. W razie konieczności (np. naprawy lub zmiany aparatów) kierownik rejonu K. S. może zwolnić przedsiębiorstwo od tego wymagania.

§  299.

1. Na każdym przewozowym naczyniu z kwasem octowym, przeznaczonym tak do spożycia, jak do przerobu, ma być uwidoczniona w sposób wyraźny firma wytwórni lub zakładu oczyszczania kwasu w brzmieniu zgodnym z wpisem w rejestrze handlowym, waga netto nalanego kwasu, jego moc, wreszcie jakość kwasu (esencja octowa, kwas octowy nie nadający się do spożycia, przeznaczony do dalszego przerobu, kwas octowy czysty, przeznaczony do przerobu, kwas octowy skażony).

2. Naczynia przenośne, służące do przechowywania w magazynie kwasu octowego zdatnego do spożycia, mają posiadać uwidocznioną na samym naczyniu tarę, ustaloną przy udziale urzędnika stałego nadzoru.

§  300.

1. Napełnianie naczyń przeznaczonych do przechowywania i przewozu kwasu octowego, nadającego się do spożycia, może się odbywać tylko pod nadzorem urzędnika K. S. sprawującego stały nadzór przedsiębiorstwa.

2. Napełnianie naczyń, o których mowa w ust. 1, należy uskuteczniać po otrzymaniu kwasu nadającego się do spożycia z aparatu, najpóźniej zaś dnia następnego.

3. Napełnione w sposób, przewidziany w ustępach poprzednich, naczynia mogą być przechowywane tylko w specjalnie na ten cel przeznaczonym magazynie, który pozostaje stale pod urzędowym zamknięciem. Magazyn taki może mieć tylko jedno połączenie na zewnątrz bądź bezpośrednio, bądź przez lokal przedsiębiorstwa. Okna magazynu mają być zaopatrzone w kraty żelazne lub siatki druciane, zabezpieczone urzędowo od wewnątrz, uniemożliwiające wyprowadzenie kwasu z magazynu. Napełnione naczynia mają być oddane do magazynu bezzwłocznie po ukończeniu związanych z tym czynności urzędowych.

4. Niezwłocznie po napełnieniu naczyń kwasem nadającym się do spożycia, zważeniu i oddaniu kwasu do magazynu na przechowanie, otrzymany kwas octowy ma być zapisany na przychód w księdze kontroli oczyszczania kwasu octowego.

5. Sposób ustalania i terminy zapisywania codziennej produkcji w wytwórniach kwasu octowego, nie połączonych z zakładami oczyszczania, określą izby skarbowe przy ustalaniu wzorów ksiąg kontrolnych dla tych zakładów (§ 14 ust. 1 pkt g).

6. Przepisy ust. 3 paragrafu niniejszego o urządzeniu magazynów nie odnoszą się do magazynów, przeznaczonych do przechowywania wyłącznie surowego kwasu octowego.

§  301.

1. Wywóz kwasu z wytwórni lub z zakładu oczyszczania może być dokonany jedynie pod dozorem K. S. bez względu na to, czy chodzi o kwas podlegający podatkowi spożywczemu, czy też wolny od tego podatku. Przepis ten nie dotyczy kwasu surowego, wysyłanego z wytwórni do zakładu oczyszczania.

2. O wywozie kwasu octowego przedsiębiorstwo obowiązane jest zawiadomić, jeżeli chodzi o wywóz kwasu octowego z zakładu oczyszczania - urzędnika stałego nadzoru, z wytwórni kwasu octowego - kierownika rejonu K. S., przy czym w tym ostatnim wypadku zgłoszenie powinno być złożone przynajmniej na 24 godziny przed terminem wywozu. Jeżeli na oznaczony czas urzędnik K. S. nie przybędzie, przedsiębiorca uprawniony jest wysłać przesyłkę bez udziału K. S. Każda przesyłka kwasu octowego powinna być zaopatrzona w świadectwo przewozowe (wzór Nr 48). Wypełnienie wszystkich trzech części świadectwa przewozowego należy do obowiązku przedsiębiorstwa wysyłającego. Świadectwo przewozowe na przesyłki wysłane w obecności urzędników K. S. prócz przedsiębiorcy podpisuje także urzędnik K. S.

3. Gdy ma być wywieziony kwas, nadający się do spożycia w stanie nieskażonym, urzędnik K. S. zaznacza na świadectwie, że podatek spożywczy został uiszczony, pokredytowany, bądź że kwas wysyła się pod węzłem podatku.

4. Wydany z magazynu kwas octowy ma być usunięty z obrębu przedsiębiorstwa najpóźniej w ciągu dnia następnego po dokonanej odprawie.

5. Grzbiet świadectwa przewozowego służy jako dokument stwierdzający prawidłowość zapisu w księdze obrotu i podatku od kwasu odnośnej pozycji rozchodu. Świadectwo przewozowe oraz wtórnik towarzyszy przesyłce do miejsca przeznaczenia, przy czym świadectwo pozostaje u osoby odbierającej kwas, zaś wtórnik ma być zwrócony wytwórni z podpisem osoby odbierającej.

6. Przesyłki kwasu octowego nieskażonego, nadającego się do spożycia, przewożone pod węzłem podatku podlegają, niezależnie od przepisów ust. 5, obowiązkowi urzędowego zabezpieczenia naczyń na czas przewozu oraz przyjęcia przy udziale najbliżej urzędującego organu K. S., do którego należy kierować wtórnik świadectwa przewozowego. Po odnotowaniu na wtórniku wyników przyjęcia przesyłki urzędnik dozorujący przyjęcia przesyłki zwraca poświadczony wtórnik świadectwa przewozowego przedsiębiorstwu, które dokonało odprawy, - celem dołączenia do dokumentów rozchodowych.

2.

Skażanie kwasu octowego.

§  302.

1. Skażaniu podlega tylko kwas octowy zdatny do spożycia, wydany do dalszego przerobu na cele niekonsumcyjne.

2. Skażania dokonywa się środkami, wymienionymi w załączniku M do rozporządzenia niniejszego. Środki skażania wyszczególnione w załączniku M oraz inne (§ 287 ust. 1) mogą być użyte dopiero po uprzednim zbadaniu ich i zakwalifikowaniu przez P. M. S.

3. Skażanie odbywa się w miejscu odprawy, przed wydaniem z wytwórni lub z zakładu oczyszczania. Izba skarbowa może zezwolić w wyjątkowych przypadkach na skażanie kwasu w miejscu przerobu.

§  303.

1. Skażać można jednorazowo nie mniej niż 200 kg kwasu zdatnego do spożycia. Urząd skarbowy może jednak w poszczególnych przypadkach zezwolić na wyjątki.

2. Środków skażających a także środków badania, naczyń i przyrządów, potrzebnych do przeprowadzenia skażenia i stwierdzenia, czy skażenie zostało dokonane w sposób należyty, powinien dostarczyć ten, kto zgłasza kwas do skażenia.

3. Wytwórnie i zakłady oczyszczania kwasu octowego mogą poddać skażeniu dozwolonymi środkami dowolną ilość o zawartości ponad 200 kg kwasu zdatnego do spożycia także przed otrzymaniem zamówień, już w chwili przystąpienia do napełniania naczyń gotowym kwasem. Skażanie może nastąpić bądź w specjalnie na ten cel przeznaczonym zbiorniku lub w naczyniach już po ich nalaniu i ma być dokonane pod nadzorem urzędnika K. S., ze sporządzeniem o tym odnośnego protokołu.

⁷⁹ Część VI zmieniona przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 30 października 1937 r. (Dz.U.37.79.575) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1938 r.