Rozdział 3 - Wstrzymanie i ograniczenie pracy urządzeń łączności. - Wykonanie przepisów dekretu o stanie wojennym w zakresie łączności.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1981.29.160

Akt utracił moc
Wersja od: 13 grudnia 1981 r.

Rozdział  III

Wstrzymanie i ograniczenie pracy urządzeń łączności.

§  13.
1.
Wstrzymuje się pracę urządzeń łączności w zakresie:
1)
stałej radiokomunikacji międzynarodowej,
2)
wszystkich łączy i traktów przewodowych i radioliniowych relacji międzynarodowych, w tym łączności przygranicznej, w jednolitej sieci telekomunikacyjnej Państwa realizowanych z pominięciem centrali międzynarodowej PPTiT w Warszawie.
2.
Wstrzymuje się pracę radiowęzłów publicznych resortu łączności.
§  14.
1.
Przepisy § 13 ust. 1 nie dotyczą urządzeń łączności sił zbrojnych oraz resortów spraw wewnętrznych i spraw zagranicznych.
2.
Minister Łączności na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych może zezwolić na utrzymanie lub wznowienie pracy urządzeń łączności, o których mowa w § 13 ust. 1, a urządzeń, o których mowa w § 13 ust. 2 - dyrektor wojewódzkiego urzędu telekomunikacji na wniosek wojewody (równorzędnego).
§  15.
1.
Urządzenia radiokomunikacyjne i radiotelefoniczne pracujące w sieciach ogólnokrajowych, wewnątrzresortowych, wewnątrzwojewódzkich i wewnątrzzakładowych mogą być używane przez jednostki organizacyjne administracji państwowej i gospodarki narodowej wyłącznie do celów służbowych.
2.
Jeżeli wymagać tego będą względy zapewnienia ochrony interesów bezpieczeństwa lub obronności Państwa na podstawie odrębnej decyzji Minister Łączności w uzgodnieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych może wstrzymać lub ograniczyć pracę urządzeń łączności w zakresie:
1)
radiokomunikacji morskiej,
2)
lądowej stałej i ruchomej radiokomunikacji o zasięgu ogólnokrajowym oraz pracującej w sieciach wewnątrzresortowych, wewnątrzwojewódzkich i wewnątrzzakładowych.
§  16.
1.
Ze względu na zapewnienie ochrony interesów bezpieczeństwa lub obronności Państwa mogą być wprowadzane ograniczenia w zakresie:
1)
rozmów telefonicznych,
2)
połączeń teleksowych,
3)
przyjmowania telegramów,
4)
wykorzystywania łączy dzierżawionych.
2.
Ograniczenia, o których mowa w ust. 1, mogą w szczególności polegać na wyłączeniu określonych relacji, grup abonentów lub abonentów indywidualnych.
3.
Ograniczenia, o których mowa w ust. 1, wprowadzają organy resortu łączności na wniosek organów podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych.
§  17.
1.
Wprowadza się zakaz zakładania i używania amatorskich i doświadczalnych urządzeń nadawczych i nadawczo-odbiorczych.
2.
Z dniem wejścia w życie rozporządzenia tracą ważność zezwolenia na założenie i używanie radiostacji indywidualnych i klubowych oraz doświadczalnych, wydane przed tym dniem na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Łączności z dnia 23 grudnia 1968 r. w sprawie wydawania zezwoleń na zakładanie i używanie amatorskich i doświadczalnych urządzeń radiowych i warunków ich używania (Dz. U. z 1969 r. Nr 2, poz. 14).
3.
Przepisy ust. 1 i 2 dotyczą odpowiednio radiotelefonów będących w posiadaniu osób fizycznych.
§  18.
1.
Posiadacze indywidualnych i klubowych amatorskich urządzeń radiowych nadawczych i nadawczo-odbiorczych oraz osoby fizyczne posiadające radiotelefony są obowiązani do zwrócenia posiadanych zezwoleń na założenie i używanie urządzeń radiowych organowi, który je wydał, równocześnie ze złożeniem tych urządzeń do depozytu, o którym mowa w rozdziale 4.
2.
Posiadacze doświadczalnych urządzeń radiowych nadawczych i nadawczo-odbiorczych są obowiązani w terminie 48 godzin od dnia wejścia w życie rozporządzenia do:
1)
zwrócenia posiadanych zezwoleń na używanie urządzeń radiowych organowi, który je wydał,
2)
rozebranie posiadanych urządzeń radiowych na części składowe,
3)
zabezpieczenia posiadanych urządzeń radiowych przed ich uruchomieniem i używaniem przez inne osoby.
§  19.
Minister Łączności sprawuje nadzór i kontrolę nad wykonaniem przepisów § 18.
§  20.
Minister Łączności w uzgodnieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych może wydać w uzasadnionych wypadkach zezwolenie na założenie lub używanie urządzenia, o którym mowa w § 17 ust. 1 i 3, oznaczonej osobie lub instytucji.
§  21.
1.
Założenie lub używanie urządzeń radiowych, o których mowa w § 17 ust. 1 i 3, bez zezwolenia wydanego na podstawie § 20 stanowi wykroczenie określone w art. 63 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz. U. Nr 12, poz. 114) albo przestępstwo określone w art. 287 ustawy z dnia 19 kwietnia 1969 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 13, poz. 94 z późniejszymi zmianami) i może spowodować orzeczenie przepadku urządzenia radiowego.
2.
Naruszenie przepisów § 18 może spowodować następstwa określone w § 24 i § 28.
§  22.
Za czas wstrzymania pracy urządzeń łączności, o których mowa w rozdziale III, nie pobiera się opłat taryfowych.