§ 4. - Wykonanie dekretu z dnia 18 sierpnia 1945 r. o podatku od wynagrodzeń.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1946.11.75

Akt utracił moc

Wersja od: 30 maja 1946 r.

§  4.

1. Nie uważa się za wynagrodzenie:

a) sum wypłacanych z funduszów Państwa, samorządu lub z innych funduszów publicznych duchowieństwu prawnie uznanych wyznań religijnych na zasadzie przepisów, regulujących stosunek Państwa do tych wyznań,

b) przychodu duchownych z opłat stuły, z opłat za odprawianie mszy itp. oraz z innych darów, jakie otrzymują duchowni ze względu na swój urząd.

2. Przychody, jakie uzyskują woźni, służący, portierzy, dozorcy domów itp. w postaci datków lub podarków nie od pracodawcy, lecz od innych osób za usługi lub na podstawie zwyczaju, nie są wynagrodzeniem w rozumieniu dekretu.

3. Przychód kelnerów w postaci procentowego wynagrodzenia pobieranego od inkasowanych rachunków stanowi wynagrodzenie podlegające opodatkowaniu, natomiast dobrowolne datki przekraczające określoną wysokość procentowego wynagrodzenia nie są wynagrodzeniem w rozumieniu dekretu.

Do art. 2 ust. (2).