Rozdział 4 - Koszty uzyskania przychodów. - Wykonanie dekretów o podatku obrotowym i o podatku dochodowym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.1.1

Akt utracił moc

Wersja od: 18 lipca 1970 r.

Rozdział  4.

Koszty uzyskania przychodów.

§  50.

1. Nie stanowią kosztów uzyskania przychodów koszty, których podatnik nie poniósł, lecz które mógłby ponieść lub wśród pewnych okoliczności musiałby ponieść, i takie które podatnik zaoszczędził sobie własną pracą lub też pracą bezpłatną członków rodziny albo innych osób, z wyjątkiem wypadku określonego w art. 13 ust. 1 pkt 9 dekretu o podatku dochodowym.

2. Wydatki ponoszone przez pracodawcę pośrednio na rzecz pracowników, jeżeli wynikają z postanowień układu zbiorowego pracy i ponoszone są w wysokości wynikającej z tego układu, stanowią koszt uzyskania przychodów.

3. Jeżeli wydatki określone w ust. 2 ponoszone są w drodze tworzenia specjalnych funduszów, fundusze te nie stanowią funduszów rezerwowych, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2 dekretu o podatku dochodowym.

§ 51. Nie stanowią kosztów uzyskania przychodów nadwyżki z tytułu odsetek i wynagrodzeń za udzielone pożyczki lub wkłady niepieniężne, wypłacone przez osobę prawną udziałowcom i akcjonariuszom, przekraczające wysokość odsetek ustawowych.

2. Wartość wkładów niepieniężnych oblicza się według przeciętnej wartości sprzedażnej z okresu i miejsca ich dokonania.

§  52.

1. Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów nadwyżek kwot pensji i wszelkiego rodzaju wynagrodzeń osób, które biorą udział w zarządzie przedsiębiorstwa bądź należą do składu rady nadzorczej i komisji rewizyjnej lub działają z ich ramienia bądź są uprawnione do samodzielnego prowadzenia przedsiębiorstwa, jak również innych pracowników umysłowych na stanowiskach kierowniczych, ponad następujące normy:

10,00% od obrotu nie przekraczającego 1-krotnej wysokości kapitału własnego,

5,50% od obrotu ponad 1 do 2-krotnej wysokości kapitału własnego,

4,00% od obrotu ponad 2 do 3-krotnej wysokości kapitału własnego,

3,25% od obrotu ponad 3 do 4-krotnej wysokości kapitału własnego,

2,80% od obrotu ponad 4 do 5-krotnej wysokości kapitału własnego,

2,50% od obrotu ponad 5 do 6-krotnej wysokości kapitału własnego,

2,30% od obrotu ponad 6 do 7-krotnej wysokości kapitału własnego,

2,20% od obrotu ponad 7 do 8-krotnej wysokości kapitału własnego,

2,10% od obrotu ponad 8 do 9-krotnej wysokości kapitału własnego,

2,00% od obrotu ponad 9 do 10-krotnej wysokości kapitału własnego,

1,70% od obrotu ponad 10 do 15-krotnej wysokości kapitału własnego,

1,50% od obrotu ponad 15 do 20-krotnej wysokości kapitału własnego,

1,35% od obrotu ponad 20 do 30-krotnej wysokości kapitału własnego,

1,20% od obrotu ponad 30 do 50-krotnej wysokości kapitału własnego,

1,10% od obrotu ponad 50 do 100-krotnej wysokości kapitału własnego,

1,00% od obrotu ponad 100-krotną wysokość kapitału własnego.

2. Normy wynagrodzenia ustala się w ten sposób, ażeby suma obliczona od większego obrotu przy mniejszej stopie procentowej nie była mniejsza od sumy, jaka wypadnie z obliczenia przy zastosowaniu bezpośrednio wyższej stopy procentowej do najwyższego obrotu w tej grupie.

3. Za kapitał własny przedsiębiorstwa uważa się nadwyżkę aktywów nad zobowiązaniami wobec osób trzecich. W szczególności na kapitał własny składają się:

1) w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością:

a) kapitał zakładowy uwidoczniony w bilansie, zmniejszony o sumy nie uiszczonych przez udziałowców wpłat na udziały oraz sumę strat figurujących w bilansie,

b) wszelkie inne kapitały, fundusze i rezerwy, nie stanowiące zobowiązań wobec osób trzecich i nie przeznaczone na skorygowanie wartości składników majątkowych figurujących w bilansie,

c) nie podzielony zysk z lat ubiegłych i za rok podatkowy, po wyłączeniu części zysku przeznaczonej na udział w zysku oraz na podatek dochodowy;

2) w firmach jednoosobowych i spółkach jawnych:

a) suma figurująca na rachunku kapitału, zwiększona o saldo kredytowe na rachunkach właściciela i zmniejszona o saldo debetowe na rachunkach właściciela oraz o sumę strat figurujących w bilansie; salda kredytowe na rachunkach właściciela zwiększają kapitał własny tylko w tym wypadku, jeżeli mają charakter stały, tj. nie są podejmowane z przedsiębiorstwa co najmniej w ciągu 4 miesięcy roku następującego po roku podatkowym,

b) wszelkie fundusze i rezerwy, nie stanowiące zobowiązań wobec osób trzecich i nie przeznaczone na skorygowanie wartości składników majątkowych figurujących w bilansie.

4. Za obrót służący za podstawę do obliczania norm wynagrodzenia uważa się obrót ustalony za rok podatkowy w myśl przepisów dekretu o podatku obrotowym, nie wyłączając obrotów zwolnionych od podatku.

5. Za pracowników umysłowych na stanowiskach kierowniczych uważa się osoby uprawnione do samodzielnego prowadzenia oddziałów (filii) przedsiębiorstwa oraz wszelkich prokurentów przedsiębiorstwa, chociażby posiadali prokurę łączną.

6. Jeżeli w wyniku zastosowania tabeli zawartej w ust. 1 normy wynagrodzeń osób, o których mowa w ust. 1, czynnych i niezbędnych do utrzymania przedsiębiorstwa w ruchu, byłyby niższe od ogólnie przyjętych norm wynagrodzeń, organ finansowy drugiej instancji ma prawo na wniosek podatnika podwyższać te normy, najwyżej do wysokości wydatków faktycznie na ten cel poniesionych i w granicach ogólnie przyjętych norm. Podwyższenie norm wynagrodzeń do wysokości przekraczającej dwukrotnie normy ustalone w ust. 1 wymaga zgody Ministra Finansów.

§ 53. Jeżeli pensja lub wynagrodzenie wypłacane jest pracownikowi, którego stosunek z pracodawcą nie jest uregulowany układem zbiorowym pracy, koszt uzyskania przychodów stanowi wynagrodzenie wypłacane w wysokości wynikającej z indywidualnej umowy o pracę.

§ 54. Podatek od lokali w części przypadającej na lokal użytkowy zajmowany w związku ze źródłem przychodów stanowi koszt uzyskania przychodów.

§ 55. U podatników prowadzących księgi handlowe wydatki na nabycie przedmiotów majątkowych, których koszt nabycia nie przekracza 1.000 zł, stanowią koszty uzyskania przychodów.