§ 12. - Wykonanie art. art. 33-43 i 45-48 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o podatku majątkowym.
Dz.U.1924.60.607
Akt utracił mocZeznania, które co do swej dokładności i prawdziwości nie nasuwają wątpliwości, należy przyjąć za podstawę obliczenia wartości majątku i wymiaru podatku; w przeciwnym wypadku należy przedstawić płatnikowi wątpliwości na formularzu wzór № 19 i zażądać od niego wyjaśnień oraz uzupełnień, ewent. dowodów pisemnych albo ustnych, lub także przedłożenia ksiąg handlowych i gospodarczych albo wiarogodnych wyciągów z tych ksiąg, wyznaczając mu w tym celu stosowny termin.
Przedstawienie wątpliwości należy zawsze ująć w formę, konkretnych zarzutów. Zarzuty te należy przedstawić pątnikowi zwięźle lecz wyczerpująco, a przy tem zwrócić mu uwagą na te dane jego zeznania, których dotyczą podniesiona wątpliwości i wskazać, w jakim kierunku te dane mają być wyjaśnione, uzupełnione lub udowodnione.
Przykłady:
Konieczność przedstawienia wątpliwości zachodzi tylko wtedy, gdy zeznanie złożono w terminie, a przeciw dokładności, i prawdziwości zeznania podniesiono zarzuty," których doniosłość może mieć znaczny wpływ na wysokość podatku.
Od przedstawienia wątpliwości można odstąpić w tych wypadkach, gdy w zeznaniu dostrzeżono tylko omyłki rachunkowe lub nieznajomość przepisów ustawy i rozporządzeń wykonawczych Ministra Skarbu.