Art. 8. - Wprowadzenie dodatków drożyźnianych do rent, ustalonych na podstawie ustaw Rzeszy Niemieckiej o ubezpieczeniu od nieszczęśliwych wypadków w przemyśle i rolnictwie, oraz zmiana niektórych postanowień tychże ustaw.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.64.398

Akt utracił moc

Wersja od: 23 stycznia 1924 r.

Art.  8.

Poza dodatkami do rent, ustalonych przez Zakład Ubezpieczeń od wypadków w rolnictwie w Poznaniu, przyznawanie dodatków następuje na wniosek uprawnionego do pobierania renty przez instytucje, przeprowadzające ubezpieczenia od nieszczęśliwych wypadków, względnie instytucje, upoważnione do sprawowania opieki nad osobami, mającemi roszczenie do zagranicznych instytucji, lub władz, przeprowadzających ubezpieczenie od wypadków.

Wnioskodawca musi wykazać, kiedy i gdzie wydarzył się wypadek.

Wnioski należy skierować:

1) jeśli wypadek zdarzył się w przedsiębiorstwie przemysłowem, lub jeśli renta ustanowiona została przez władzę wykonawczą (Ausführungsbehörde), mającą siedzibę swą w Niemczech-do Ubezpieczalni Krajowej, Wydział Ubezpieczeń od wypadków w Poznaniu;

2) jeśli wypadek wydarzył się w rolnictwie-do Zakładu Ubezpieczeń od wypadków w rolnictwie w Poznaniu, względnie do Starostwa Krajowego w Poznaniu;

3) jeśli renta ustanowiona została przez władzę wykonawczą Ausführungsbehörde), mającą siedzibę na obszarze Państwa Polskiego-do tejże władzy.

Rozstrzygnięcie, którem odmówiono przyznania dodatku, lub którem odebrano dodatek, już przyznany w myśl niniejszej ustawy, należy uzasadnić.

Przeciwko rozstrzygnięciu można wnieść sprzeciw w ciągu miesiąca od dnia doręczenia rozstrzygnięcia do Wyższego Urzędu Ubezpieczeń. Sprzeciw rozstrzyga ten Wyższy Urząd Ubezpieczeń, w którego obwodzie pobierający rentę zamieszkuje.

Wyższy Urząd Ubezpieczeń rozstrzyga ostatecznie.

W sprawach spornych, wynikających z niniejszej ustawy, nie płaci się Wyższemu Urzędowi Ubezpieczeń kwoty ryczałtowej, przewidzianej w § 80 ordynacji ubezpieczeniowej Rzeszy Niemieckiej.