Rozdział 3 - Wymierzanie kar dyscyplinarnych. - Wojskowe przepisy dyscyplinarne.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1945.37.219
Akt utracił moc Wersja od: 26 września 1945 r.
Rozdział III.
Wymierzanie kar dyscyplinarnych.
Wymierzanie kar dyscyplinarnych.
§ 1.
Za jeden czyn można wymierzyć tylko jedną karę.§ 2.
Przy wymierzeniu kary należy uwzględnić rodzaj oraz istotę przewinienia, a zwłaszcza ujemne dla służby następstwa czynu, charakter, poczucie honoru, ambicję, dotychczasowe prowadzenie się winnego, oraz jego stanowisko służbowe. Nadto należy dbać o to, by kara była stosowana sprawiedliwie, celowo, z uwzględnieniem stopniowania kar i po uprzednim wyczerpaniu wszelkich innych środków wychowawczych będących w dyspozycji przełożonego.§ 3.
Jeżeli sprawca dopuścił się przed wymierzeniem kary kilku czynów, podlegających ukaraniu dyscyplinarnemu, wymierza się za wszystkie czyny, jedną karę odpowiednio surowszą ze względu na zbieg czynów.§ 4.
Jeżeli sprawca dopuścił się ponownie takiego samego lub podobnego czynu, za jaki był dyscyplinarnie lub sądownie karany, wymierza się odpowiednio surowszą karę.Przełożony, który przekracza swój zakres prawa karania albo wymierza niezasłużone lub niedozwolone kary, odpowiada dyscyplinarnie lub sądownie.
§ 1.
Przełożony dyscyplinarny może według własnego uznania zaliczyć na poczet kary pozbawienia wolności czas zatrzymania (art. 32) w całości lub w części.§ 2.
Czasu zatrzymania, trwającego poniżej 24 godzin, nie zalicza się na poczet kary dyscyplinarnej.§ 1.
Przełożony dyscyplinarny może zawiesić wykonanie wymierzonej przez siebie kary, z wyjątkiem kary degradacji, jeżeli przez to karność wojskowa nie ucierpi i jeżeli dotychczasowe prowadzenie się ukaranego rokuje poprawę.§ 2.
Ma to zastosowanie do żołnierzy dotychczas niekaranych, albo do takich, którzy bądź ze względu na krótki czas służby, bądź z przyczyn od siebie niezależnych, nie znają odpowiednich przepisów przeciwko którym wykroczyli.§ 3.
Równocześnie z zawieszeniem wykonania kary należy określić termin poprawy, nie dłuższy jednak niż 3 miesiące, licząc od chwili wymierzenia kary.§ 4.
Jeżeli ukarany w ciągu terminu poprawy zachowywał się nienagannie, uważa się karę na niebyłą i wykreśla się ją z księgi kar. W przeciwnym razie karę zawieszoną wykonywa się niezależnie od kary dyscyplinarnej, wymierzonej za nowe przewinienie.§ 1.
Wymierzoną karę należy uchylić, jeżeli: 1)
przed ukończeniem wykonania kary wyjdą w danej sprawie na jaw okoliczności nieznane przy wymierzeniu kary, które wskazują na to, że karę wymierzono niesłusznie; 2)
wyjdą na jaw okoliczności, które wskazują, że sprawa nie nadaje się do ukarania dyscyplinarnego, lecz powinna być skierowana na drogę sądową; 3)
ukaranie dyscyplinarne nastąpiło wbrew niniejszym przepisom.§ 2.
Uchylenie wymierzonej kary dyscyplinarnej następuje za pośrednictwem przełożonego, który pierwotnie wymierzył karę.§ 1.
Darowanie kary dyscyplinarnej może nastąpić w postaci nagrody, a nadto w czasie wojny, gdy natychmiastowe jej wykonanie jest niemożliwe, a zachowanie się ukaranego po wymierzeniu kary, uzasadnia to darowanie.§ 2.
Jeżeli ukarany w okresie przebywania w oddziale karnym da dowody wyjątkowo wzorowej i ofiarnej służby, albo biorąc udział w walkach z wrogiem, da dowody bohaterstwa lub zostanie zraniony, poprzedni jego przełożony dyscyplinarny może na wniosek dowódcy oddziału karnego darować lub skrócić ukaranemu orzeczoną karę.W wypadku, kiedy wyższy przełożony dyscyplinarny uważa karę wymierzoną przez niższego przełożonego za niewystarczającą, może podwyższyć ją aż do najwyższego wymiaru kary, leżącego w granicach jego uprawnień dyscyplinarnych.
§ 1.
W czasie pokoju degradację podoficerów i oficerów musi poprzedzić ostrzeżenie.§ 2.
Ostrzeżenia udziela przełożony dyscyplinarny, upoważniony do orzeczenia degradacji, na wniosek bezpośredniego przełożonego.§ 3.
Ostrzeżenie winno opiewać, że ostrzeżony będzie zdegradowany, jeżeli w przeciągu sześciu miesięcy od dnia ostrzeżenia dopuści się ponownie niewłaściwego zachowania się.§ 4.
Jeżeli w okresie powyższym ostrzeżony dopuści się ponownie przewinienia, które wskazywałoby, że nie poprawił się, wówczas przełożony dyscyplinarny, upoważniony do orzeczenia degradacji, orzeka degradację.