Art. 16. - WMG-Polska. Umowa w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w dziedzinie podatków bezpośrednich. Gdańsk.1929.05.29.
Dz.U.1934.49.472
Akt utracił mocNiniejsza umowa wchodzi w życie dnia czternastego po wymianie not między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej, a Senatem Wolnego Miasta Gdańska stwierdzających, że umowa ta została zatwierdzona w Rzeczypospolitej Polskiej i Wolnem Mieście Gdańsku.
Niniejsza umowa będzie obowiązywać tak długo, dopóki jedna ze Stron umawiających się nie wypowie jej najpóźniej sześć miesięcy przed upływem danego roku kalendarzowego. W razie terminowego wypowiedzenia umowy, traci ona z końcem tegoż roku kalendarzowego moc obowiązującą dla wszystkich podatków, których płatność przypada po tym okresie czasu.
Na dowód czego pełnomocnicy podpisali powyższą umowę w dwóch równobrzmiących oryginałach w polskim i niemieckim języku, przyczem oba teksty są w równym stopniu miarodajne.
Sporządzono w Gdańsku dnia dwudziestego dziewiątego maja tysiąc dziewięćset dwudziestego dziewiątego roku.
Za Rzeczpospolitą Polską:
Stefan Lalicki
Józef Gużkowski
Dr. Bronisław Ostaszewski
L.S.
Za Wolne Miasto Gdańsk:
Dr. Kamnitzer
PROTOKÓŁ KOŃCOWY.
Przy podpisaniu umowy, zawartej w dniu dzisiejszym między Rzecząpospolitą Polską i Wolnem Miastem Gdańskiem celem zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w dziedzinie podatków bezpośrednich, podpisani pełnomocnicy złożyli następujące zgodne wyjaśnienia, stanowiące integralną część tej umowy:
Jednorazowe zyski ze sprzedaży, osiągane przy sprzedaży majątków nieruchomych lub przedsiębiorstw, podlegają opodatkowaniu na obszarze tej ze Stron umawiających się, na której obszarze znajduje się przedmiot sprzedaży.
W wykonaniu postanowień ustępów 4 i 5 artykułu III, w szczególności celem ustalenia wysokości tak łącznych przychodów z przedsiębiorstwa, jak i przychodów, przypadających, na poszczególne obszary, władze skarbowe obu Stron umawiających się uprawnione są żądać od podatnika w granicach swoich przepisów podatkowych przedłożenia bilansów, rachunków zysków i strat i dokumentów, potrzebnych dla zbadania sprawy. O ile zaś lutowanie takich środków okazałoby się niemożliwem, władze skarbowe obszaru, na którym, znajdują się tylko zakłady uboczne przedsiębiorstwa i t. p., winny zasięgnąć potrzebnych informacyj w drodze wzajemnej pomocy prawnej u władz skarbowych tego obszaru, w którym mieści się zarząd przedsiębiorstwa.
Ocena udzielonych informacyj należy do władzy, która uskutecznia wymiar podatku.
Za skup zawodowy towarów nie uważa się, jeżeli kupiec polski lub gdański, prowadzący według zaświadczenia właściwej władzy prawidłowe księgi handlowe w miejscu zamieszkania i tamże opłacający odpowiednie podatki, czyni zakupy u kupców w publicznych miejscach sprzedaży na obszarze drugiej Strony umawiającej się.
Nie uważa się za utrzymywanie zakładu handlowego, jeżeli kupiec polski lub gdański przy dostosowaniu się do warunków wyżej określonych, zbiera zamówienia na obszarze drugiej Strony sam lub przez swego pomocnika handlowego.
Podróżujący (komiwojażerowie) firm gdańskich, którzy według zaświadczenia właściwej władzy gdańskiej wykonują swe czynności na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, będą w Polsce traktowani pod względem podatku przemysłowego tak samo, jak podróżujący (komiwojażerowie) firm polskich.
Senat Wolnego Miasta Gdańska wyraża gotowość wbrew postanowieniu artykułu VI umowy, pobierać podatek dochodowy od uposażeń służbowych od osób, zatrudnionych stale w Generalnym Komisariacie Rzeczypospolitej Polskiej w Gdańsku tylko wówczas, gdy osoby te posiadają obywatelstwo Wolnego Miasta Gdańska. Istnieje zgoda co do tego, że postanowienie to wprowadzono tylko ze względów podatkowo-technicznych i że przez to nie narusza się bynajmniej umówionego w układzie z dnia 17 maja 1922 r. pod III i VI równomiernego traktowania na obszarze Wolnego Miasta Gdańska urzędników polskich i gdańskich.
Strony umawiające się zgadzają się w tem, że studenci przebywający w Polsce lub w Wolnem Mieście Gdańsku tylko dla studjów, nie będą pociągani na obszarze, na którym przebywają dla studjów, do opodatkowania od kwot pieniężnych, uzyskiwanych na utrzymanie lub dla celów nauki od krewnych względnie powinowatych, zamieszkałych na obszarze drugiej Strony umawiającej się.
Postanowienia artykułu XI umowy mają zastosowanie także do polskiego podatku przemysłowego, pobieranego od obrotu towarowego w formie podatku od obrotu, jak również do podatku obrotowego, pobieranego w Wolnem Mieście Gdańsku.
Strony umawiające się zgodne są jednak co do tego, że przy obowiązującem obecnie ustawodawstwie podatkowem na obszarach obu Stron umawiających się nie zachodzi możliwość podwójnego opodatkowania w dziedzinie wspomnianych podatków.
Za Rzeczpospolitą Polską:
Stefan Lalicki
Józef Gużkowski
Dr. Bronisław Ostaszewski
Za Wolne Miasto Gdańsk:
Dr. Kamnitzer
Delegacja Polska, złożona z Inspektora Ministerjalnego Gużkowskiego i Radcy Ministerjalnego Dr. Ostaszewskiego, składa następujące jednostronne oświadczenie do artykułu XIV, ustęp 2 umowy o podwójnem opodatkowaniu, parafowanej 28 marca 1929 r.:
Postanowienia ustępu drugiego artykułu XIV umowy będą miały zastosowanie zwłaszcza wówczas, gdy w następstwie reformy polskiego ustawodawstwa podatkowego nastąpią również zmiany w formie i w sposobie opodatkowania uposażeń funkcjonarjuszy państwowych.
Ze Strony Gdańskiej, zastąpionej przez Starszego Radcę Rządu Dr. Gallascha, oświadczenie powyższe przyjęto do wiadomości.
Gdańsk, dnia 28 maja 1929 r.
Józef Gużkowski
Dr. Bronisław Ostaszewski