Rozdział 1 - Funkcjonariusze Konsularni. - Włochy-Polska. Konwencja Konsularna. Rzym.1935.07.10.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1936.43.317

Akt utracił moc

Wersja od: 5 czerwca 1936 r.

Rozdział  pierwszy.

Funkcjonariusze Konsularni.

Artykuł  pierwszy.

1. Każda z Wysokich Układających się Stron władna będzie mianować Konsulów Generalnych, Konsulów, Wicekonsulów lub Agentów Konsularnych w portach, miastach i innych miejscowościach drugiej Strony.

2. Wysokie Układające się Strony zastrzegają sobie jednak prawo wskazania miejscowości, w którychby urzędowanie konsulatów już ustanowionych, lub mających być ustanowionemi im nie odpowiadało; rozumie się, że zastrzeżenie to nie będzie mogło być stosowane przez jedną z Wysokich Stron wobec Drugiej, jeżeli nie będzie również stosowane wobec wszystkich innych Państw.

3. Wszędzie, gdzie w niniejszej Konwencji jest mowa o "Konsulu", rozumie się przez to Konsulów Generalnych, Konsulów i Wicekonsulów; tak samo tam, gdzie jest mowa o "Konsulacie", rozumie się przez to Konsulaty Generalne, Konsulaty i Wicekonsulaty.

Artykuł  2.

1. Konsulowie będą wzajemnie przyjęci i uznani zgodnie z zasadami i formalnościami, obowiązującemi w Państwie przyjmującem, po przedstawieniu listów komisyjnych.

2. Równocześnie z przedstawieniem listów komisyjnych będzie wskazany okrąg konsularny; wszelka późniejsza zmiana dotycząca tego okręgu będzie komunikowana Ministerstwu Spraw Zagranicznych drugiej Wysokiej Umawiającej się Strony.

3. Exequatur do swobodnego wykonywania czynności będzie udzielone Konsulom bezzwłocznie i bez opłat, a z chwilą udzielenia tego exequatur właściwe władze ich okręgów konsularnych powezmą natychmiast zarządzenia, aby ułatwić im wykonywanie obowiązków służbowych i zapewnić im korzystanie z immunitetów i ulg, związanych z ich urzędem.

4. W wypadku nagłym Rząd Państwa przyjmującego będzie mógł na prośbę Rządu Państwa wysyłającego, uznać Konsula tymczasowo i dopuścić go do wykonywania powierzonych mu funkcyj aż do chwili przedstawienia listów komisyjnych i udzielenia exequatur.

5. Przy pełnieniu czynności i wykonywaniu obowiązków urzędowych będzie zapewniona Konsulom ze strony władz Państwa przyjmującego jak najdalej idąca pomoc oraz jak najżyczliwsze poparcie.

Artykuł  3.

1. Konsulowie i Agenci Konsularni, podobnie jak i inni funkcjonariusze konsularni, mogą być urzędnikami zawodowymi lub honorowymi.

2. Konsulowie i inni funkcjonarjusze konsularni zawodowi, powinni być zawsze obywatelami Państwa, które ich mianuje.

3. W wypadku, w którym funkcjonariuszem honorowym byłby obywatel Państwa, w którem ma on pełnić funkcje konsularne, Strona zamierzająca go mianować powinna w drodze dyplomatycznej uzyskać przed jego nominacją zgodę Rządu Państwa, którego jest on obywatelem.

Artykuł  4.

Konsulowie zawodowi będą mogli mianować Agentów Konsularnych w portach, miastach i innych miejscowościach swych okręgów konsularnych; Agenci ci otrzymają dekret wystawiony przez Konsula, który ich mianował. Będą oni wykonywali swe czynności pod jego kierownictwem i na jego odpowiedzialność i będą korzystali z przywilejów i immunitetów ustalonych niniejszą konwencją. Rozpoczną oni swe czynności dopiero po upoważnieniu Ministerstwa Spraw Zagranicznych Państwa ich siedziby.

Artykuł  5.

1. W razie przeszkody, nieobecności lub śmierci Konsula, wchodzący w skład Konsulatu funkcjonarjusze konsularni będą dopuszczeni z samego prawa, w porządku ustalonym przez Państwo wysyłające, do tymczasowego wykonywania funkcyj Konsula pod warunkiem, że nazwiska ich były podane uprzednio do wiadomości właściwych władz Państwa siedziby Konsulatu.

2. W czasie tymczasowego pełnienia czynności Konsula, będą oni z tego tytułu korzystali z praw, przywilejów, ulg i immunitetów przyznanych samemu Konsulowi.