Art. 13. - [Skutki prawomocności decyzji w sprawie poprawy stanu środowiska na wielkoobszarowym terenie zdegradowanym] - Wielkoobszarowe tereny zdegradowane.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.1719

Akt obowiązujący
Wersja od: 28 sierpnia 2023 r.
Art.  13.  [Skutki prawomocności decyzji w sprawie poprawy stanu środowiska na wielkoobszarowym terenie zdegradowanym]
1. 
W przypadku gdy decyzja w sprawie poprawy stanu środowiska stała się prawomocna, w zakresie objętych nią działań i nieruchomości nie wydaje się:
1)
decyzji o usunięciu odpadów na podstawie art. 26 ust. 2 lub art. 26a ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach;
2)
zezwolenia na przetwarzanie odpadów na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach - w przypadku, o którym mowa w art. 6 ust. 15 pkt 2;
3)
decyzji o cofnięciu zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach;
4)
decyzji w sprawie zgody na wydobywanie odpadów na podstawie art. 144 ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach;
5)
decyzji dotyczącej zamknięcia składowiska odpadów, w części dotyczącej rekultywacji tego składowiska, na podstawie art. 146 ust. 2 lub art. 148 ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach;
6)
decyzji o ograniczeniu oddziaływania na środowisko i jego zagrożenia lub przywrócenia środowiska do stanu właściwego na podstawie art. 362 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska;
7)
decyzji ustalającej plan remediacji na podstawie art. 101l ust. 4, art. 101m ust. 1 pkt 2 lub art. 101o ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska;
8)
decyzji uzgadniającej warunki przeprowadzenia działań naprawczych na podstawie art. 13 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie, decyzji nakładającej obowiązek przeprowadzenia działań zapobiegawczych lub naprawczych na podstawie art. 15 ust. 1 pkt 2 tej ustawy lub decyzji określającej zakres i sposób przeprowadzenia działań zapobiegawczych lub naprawczych na podstawie art. 17 ust. 2 tej ustawy;
9)
decyzji o rekultywacji i zagospodarowaniu gruntów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych;
10)
decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach na podstawie art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.
2. 
Po dniu, w którym decyzja w sprawie poprawy stanu środowiska stała się prawomocna, regionalny dyrektor ochrony środowiska nie podejmuje działań zapobiegawczych lub naprawczych na podstawie art. 16 pkt 2 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie na wielkoobszarowym terenie zdegradowanym objętym tą decyzją.
3. 
Do dnia, w którym decyzja w sprawie poprawy stanu środowiska stanie się prawomocna, regionalny dyrektor ochrony środowiska może podejmować lub kontynuować działania zapobiegawcze lub naprawcze na podstawie art. 16 pkt 2 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie na wielkoobszarowym terenie zdegradowanym objętym tą decyzją.
4. 
W przypadku gdy w okresie między dniem złożenia wniosku o wydanie decyzji w sprawie poprawy stanu środowiska a dniem jej wydania regionalny dyrektor ochrony środowiska podejmie nowe działania zapobiegawcze lub naprawcze na podstawie art. 16 pkt 2 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie, niezwłocznie zawiadamia o tym właściwy organ w celu uzupełnienia wniosku o wydanie tej decyzji o te działania.
5. 
W przypadku gdy w okresie między dniem wydania decyzji w sprawie poprawy stanu środowiska a dniem, w którym ta decyzja stała się prawomocna, regionalny dyrektor ochrony środowiska podejmie działania zapobiegawcze lub naprawcze na podstawie art. 16 pkt 2 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie, niezwłocznie zawiadamia o tym właściwy organ. Zawiadomienie zawiera wskazanie tych działań, ich zakres, sposób i termin wykonania.
6. 
Działania zapobiegawcze lub naprawcze podjęte na podstawie art. 16 pkt 2 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie mogą być kontynuowane w przypadkach, o których mowa w ust. 3-5, przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska po dniu, w którym decyzja w sprawie poprawy stanu środowiska stała się prawomocna w zakresie wskazanym odpowiednio w tej decyzji lub w zawiadomieniu, o którym mowa w ust. 5.
7. 
W dniu, w którym decyzja w sprawie poprawy stanu środowiska stała się prawomocna, tracą moc ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu określonego w art. 8 ust. 3 pkt 4.
8. 
Ustalenia decyzji w sprawie poprawy stanu środowiska uwzględnia się w postępowaniach w sprawie wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wszczętych i niezakończonych decyzją ostateczną przed dniem, w którym decyzja w sprawie poprawy stanu środowiska stała się prawomocna.
9. 
W przypadku, o którym mowa w ust. 7, inwestycja, dla której zostało wydane ostateczne pozwolenie na budowę, albo inwestycja, dla której dokonano zgłoszenia na podstawie art. 30 ust. 1b ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2023 r. poz. 682, z późn. zm.), do którego organ administracji architektoniczno-budowlanej nie wniósł sprzeciwu, może być realizowana zgodnie z dotychczasowymi ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
10. 
W przypadku gdy na podstawie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wydanej przed dniem, w którym decyzja w sprawie poprawy stanu środowiska stała się prawomocna, dla inwestycji wydano pozwolenie na budowę albo gdy dla inwestycji podlegającej zgłoszeniu na podstawie art. 30 ust. 1b ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane organ administracji architektoniczno-budowlanej nie wniósł sprzeciwu, inwestycja może być realizowana zgodnie z tym pozwoleniem na budowę albo tym zgłoszeniem.
11. 
Do gruntów leśnych objętych decyzją w sprawie poprawy stanu środowiska nie stosuje się przepisów art. 11 i art. 12 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz postanowień planu urządzenia lasu lub uproszczonego planu urządzenia lasu, o których mowa w art. 21 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2023 r. poz. 1356 i 1688).
12. 
Do usuwania drzew i krzewów znajdujących się na gruntach niebędących gruntami leśnymi objętych decyzją w sprawie poprawy stanu środowiska nie stosuje się przepisów o ochronie przyrody w zakresie obowiązku uzyskiwania zezwoleń na ich usunięcie oraz opłat z tym związanych.
13. 
Do rekultywacji gruntów objętych decyzją w sprawie poprawy stanu środowiska nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych.
14. 
Do remediacji zanieczyszczonej powierzchni ziemi objętej decyzją w sprawie poprawy stanu środowiska nie stosuje się przepisów art. 101h i art. 101i ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska.
15. 
Jeżeli decyzja w sprawie poprawy stanu środowiska w zakresie objętych nią działań przewiduje remediację, po wydaniu oraz po wykonaniu tej decyzji właściwy organ przekazuje regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska odpowiednio informację o wydaniu albo o wykonaniu tej decyzji. Informacja o wydaniu decyzji zawiera odpowiednio dane, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 101c ust. 12 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska albo art. 26a ust. 7 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie.
16. 
Po otrzymaniu informacji, o której mowa w ust. 15, regionalny dyrektor ochrony środowiska wprowadza informację o rozpoczęciu lub o wykonaniu remediacji odpowiednio do rejestru historycznych zanieczyszczeń powierzchni ziemi, o którym mowa w art. 101c ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska, albo do rejestru bezpośrednich zagrożeń szkodą w środowisku i szkód w środowisku, o którym mowa w art. 26a ust. 1 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie.
17. 
W przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 4, ewidencję odpadów, o której mowa w art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, prowadzi:
1)
właściwy organ, w zakresie, w jakim samodzielnie gospodaruje odpadami lub
2)
podmiot, w zakresie, w jakim na rzecz właściwego organu gospodaruje odpadami

- od momentu rozpoczęcia wykonywania planu w zakresie działań objętych tą ewidencją.