§ 10. - Wcześniejsze zwalnianie żołnierzy z zasadniczej służby wojskowej i z nadterminowej zasadniczej służby wojskowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2006.72.499

Akt utracił moc

Wersja od: 25 marca 2009 r.

§  10.

1. Wezwanie żołnierza zwolnionego z zasadniczej służby wojskowej przedterminowo z pozostawieniem w dyspozycji dowódcy jednostki wojskowej może nastąpić z przyczyn służbowych uzasadniających natychmiastowe dokonanie zmiany stanu ewidencyjnego żołnierzy odbywających czynną służbę wojskową w jednostce wojskowej, a w szczególności w przypadkach udziału jednostki wojskowej w:

1) zwalczaniu klęsk żywiołowych i likwidacji ich skutków;

2) akcjach poszukiwawczych oraz ratowania życia ludzkiego;

3) oczyszczaniu terenów z materiałów wybuchowych i niebezpiecznych pochodzenia wojskowego oraz ich unieszkodliwianiu;

4) wykonywaniu zadań poza granicami państwa, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1117 oraz z 2004 r. Nr 210, poz. 2135).

2. Wezwanie doręcza się żołnierzowi, o którym mowa w ust. 1, co najmniej na trzy dni przed dniem stawienia się do jednostki wojskowej określonym w wezwaniu.

3. W przypadku gdy żołnierz, któremu doręczono wezwanie wskazane w ust. 1, nie może z powodu obłożnej choroby stawić się do odbycia pozostałego okresu zasadniczej służby wojskowej w terminie i miejscu określonych w wezwaniu, niezwłocznie zawiadamia o tym fakcie dowódcę jednostki wojskowej określonego w wezwaniu. Po ustaniu choroby żołnierz, któremu doręczono wezwanie, zgłasza się niezwłocznie do dowódcy jednostki wojskowej określonego w wezwaniu, przedstawiając stosowne zaświadczenie lekarskie.

4. Niedotrzymanie terminu zawiadomienia, o którym mowa w ust. 3, jest uzasadnione, jeżeli żołnierz ze względu na obłożną chorobę stwierdzoną zaświadczeniem lekarskim nie mógł zawiadomić o niemożności osobistego stawienia się.

5. Wzór wezwania, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik do rozporządzenia.