Art. 4. - Warunkowe zwolnienie osób odbywających karę pozbawienia wolności.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1961.58.321 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 15 grudnia 1961 r.

Art.  4.

§ 1. Sąd może uzależnić warunkowe zwolnienie skazanego od udzielenia poręczenia przez określoną osobę, organizację społeczną lub instytucję. Poręczenie polega na zobowiązaniu się poręczyciela, że warunkowo zwolniony będzie się stosował do zasad współżycia społecznego, a zwłaszcza nie wkroczy ponownie na drogę przestępstwa.

§ 2. Warunkowo zwolnionego sąd oddaje na okres próby pod nadzór wyznaczonej w tym celu osoby lub instytucji, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności danego przypadku uzna stosowanie nadzoru za niecelowe.

§ 3. W razie oddania pod nadzór sąd nakłada na warunkowo zwolnionego określony obowiązek stosownego postępowania w okresie próby, w szczególności sąd może nałożyć obowiązek powstrzymywania się od nadużywania alkoholu, od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, jak również obowiązek wykonywania odpowiedniej pracy zarobkowej, nawet z równoczesnym wskazaniem miejsca pracy.

§ 4. W przypadku odstąpienia od stosowania nadzoru sąd może nałożyć na warunkowo zwolnionego obowiązki wymienione w § 3, jeżeli może to zapobiec popełnieniu nowego przestępstwa.

§ 5. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z właściwymi ministrami określi w drodze rozporządzenia osoby, organizacje i instytucje powołane do udzielania poręczenia, tryb ich powoływania, ich uprawnienia i obowiązki oraz sposób udzielania poręczeń, jak również osoby i instytucje powołane do sprawowania nadzoru nad warunkowo zwolnionymi, tryb ich powoływania, ich uprawnienia i obowiązki oraz sposób wykonywania nadzoru.