Nadzór nad osobami warunkowo zwolnionymi.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1958.10.35

Akt utracił moc

Wersja od: 25 lutego 1958 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 15 stycznia 1958 r.

w sprawie nadzoru nad osobami warunkowo zwolnionymi.

Na podstawie art. 4 § 3 ustawy z dnia 29 maja 1957 r. o warunkowym zwolnieniu osób odbywających karę pozbawienia wolności (Dz. U. Nr 31, poz. 134) zarządza się, co następuje:

§ 1. Przy każdym sądzie wojewódzkim powołuje się, jako społeczny organ pomocniczy sądu, kuratorów sądowych dla nadzoru nad warunkowo zwolnionymi.

§ 2. Kuratorów sądowych powołuje i odwołuje oraz zawiesza w czynnościach prezes sądu wojewódzkiego.

§  3.

1. Kuratorowi sądowemu nadzór nad warunkowo zwolnionym powierza prezes sądu wojewódzkiego, w którego okręgu warunkowo zwolniony zamieszkuje.

2. O powierzeniu kuratorowi sądowemu nadzoru nad warunkowo zwolnionym lub o jego odwołaniu prezes sądu wojewódzkiego powiadamia sąd, który orzekł oddanie warunkowo zwolnionego pod nadzór, jak również Milicję Obywatelską.

§ 4. Do sprawowania obowiązków kuratora sądowego może być powołana osoba, która:

a) posiada obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich;

b) nie była karana sądownie;

c) ukończyła lat 30;

d) daje pełną rękojmię należytego wypełniania nałożonych na nią obowiązków.

§  5.

1. Kurator sądowy składa przed prezesem sądu wojewódzkiego najpóźniej przed objęciem pierwszego nadzoru następujące przyrzeczenie:

"Świadomy wagi mych słów i odpowiedzialności przed prawem przyrzekam uroczyście, że powierzone mi obowiązki kuratora sądowego dla nadzoru nad warunkowo zwolnionymi wykonam z całą sumiennością, mając zawsze na względzie dobro Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i osoby podlegającej mojemu nadzorowi."

2. Z odebranego przyrzeczenia sporządza się protokół, który podpisują odbierający i składający przyrzeczenie.

3. Po odebraniu przyrzeczenia prezes sądu wojewódzkiego wydaje kuratorowi sądowemu legitymację.

§ 6. Kurator sądowy obowiązany jest poczynić wszelkie starania, by oddany mu pod nadzór stosował się do zasad współżycia społecznego, a zwłaszcza nie wkroczył ponownie na drogę przestępstwa. W szczególności kurator sądowy winien baczyć, aby warunkowo zwolniony sumiennie wypełniał nałożone nań przez sąd obowiązki, oraz udzielać mu rad i wskazówek, jak również w miarę możności pomocy w rozwiązywaniu trudności życiowych.

§ 7. Kurator sądowy obejmując powierzony mu nadzór powinien:

a) nawiązać osobisty kontakt z podlegającym jego nadzorowi, w miarę potrzeby nawiązać kontakt z instytucjami oraz organizacjami, w których oddany mu pod nadzór pracuje lub w działalności uczestniczy, jak również z innymi odpowiednimi organizacjami społecznymi oraz z Milicją Obywatelską, ponadto przeprowadzić albo zaznajomić się z wywiadem środowiskowym;

b) zaznajomić się w miarę możności z aktami osobowymi podlegającego jego nadzorowi, na podstawie których został on warunkowo zwolniony, jak również z aktami sprawy, a zwłaszcza z wyrokiem, na podstawie którego skazany odbywał karę.

§ 8. Kurator sądowy ma obowiązek:

a) składania prezesowi sądu wojewódzkiego, w którego okręgu sprawuje nadzór, kwartalnych sprawozdań z przebiegu nadzoru; pierwsze sprawozdanie powinno być złożone w ciągu miesiąca od objęcia nadzoru nad warunkowo zwolnionym;

b) brania udziału w kwartalnych zebraniach kuratorów sądowych, poświęconych analizie metod i wyników nadzoru nad warunkowo zwolnionymi oraz zapoznawaniu kuratorów sądowych z potrzebnymi w ich działalności przepisami prawa;

c) stawienia się na każde wezwanie sądu, jak również prezesa sądu wojewódzkiego, w którego okręgu sprawuje nadzór.

§ 9. W wypadku, gdy podlegający nadzorowi narusza zasady współżycia społecznego lub nie wykonuje nałożonych nań przez sąd obowiązków, kurator sądowy po porozumieniu się z prezesem sądu wojewódzkiego, w którego okręgu sprawuje nadzór, składa do sądu, który orzekł oddanie warunkowo zwolnionego pod nadzór, wniosek o odwołanie warunkowego zwolnienia.

§  10.

1. Kurator sądowy jest uprawniony do żądania od Milicji Obywatelskiej, jak również innych władz, urzędów, instytucji i organizacji społecznych, udzielania mu koniecznej pomocy oraz informacji niezbędnych do wykonywania nadzoru.

2. Kurator sądowy obowiązany jest do zachowania w tajemnicy okoliczności, o których powziął wiadomość przy sprawowaniu swoich obowiązków.

3. Obowiązek zachowania tajemnicy nie ma zastosowania w stosunku do sądu, jak również prezesa sądu wojewódzkiego, w którego okręgu kurator sądowy sprawuje nadzór.

§  11.

1. Prezes sądu wojewódzkiego zawiesza w czynnościach kuratora sądowego, przeciwko któremu toczy się postępowanie karne o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego.

2. Prezes sądu wojewódzkiego odwołuje kuratora sądowego:

a) gdy kurator sądowy nie spełnia lub nie jest w stanie spełniać należycie swoich obowiązków;

b) gdy zapadł przeciwko niemu prawomocny wyrok skazujący;

c) jeżeli utracił obywatelstwo polskie albo nie korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich;

d) jeżeli wymagają tego względy organizacyjne;

e) na skutek prośby o zwolnienie od pełnienia obowiązków kuratora sądowego.

§ 12. Prezes sądu wojewódzkiego kontroluje działalność kuratorów sądowych, udzielając im również potrzebnych wskazań i pomocy.

§ 13. W związku ze sprawowaniem przez kuratora sądowego jego funkcji prezes sądu wojewódzkiego zarządza wypłacanie mu ryczałtu miesięcznego, którego wysokość powinna być uzależniona od ilości i rodzaju wykonywanych czynności.

§ 14. Jeżeli kurator sądowy zmuszony jest do załatwienia czynności związanych ze sprawowanym nadzorem w godzinach swojej pracy zawodowej, prezes sądu wojewódzkiego powinien każdorazowo na żądanie kuratora sądowego lub jego pracodawcy wydać zaświadczenie usprawiedliwiające nieobecność kuratora w pracy.

§  15.

1. Sprawowanie nadzoru nad warunkowo zwolnionym może być powierzone kierownictwu (dyrekcji) zakładu pracy, w którym warunkowo zwolniony jest zatrudniony, albo organizacji związkowej, kobiecej lub młodzieżowej, w której działalności warunkowo zwolniony uczestniczy, bądź organizacji stawiającej sobie za cel opiekę nad osobami zwolnionymi z zakładów karnych.

2. Instytucja, która sprawuje nadzór nad warunkowo zwolnionym, wyznacza swego przedstawiciela, będącego w stałym kontakcie z prezesem sądu wojewódzkiego, w którego okręgu instytucja sprawuje nadzór. Na przedstawiciela instytucji może być wyznaczona osoba odpowiadająca wymaganiom określonym w § 4. Organizacja młodzieżowa może na swego przedstawiciela wyznaczyć osobę, która ukończyła lat 25, z tym jednak że nie może być ona młodsza od podlegającego jej nadzorowi.

3. Powierzenie instytucji nadzoru nad warunkowo zwolnionym stwierdza się dokumentem, który podpisuje prezes sądu wojewódzkiego oraz kierownik (przewodniczący) instytucji, jak również osoba określona w ust. 2.

§  16.

1. W przypadku uchylania się przez instytucję od wykonywania nałożonego na nią obowiązku nadzoru nad warunkowo zwolnionym lub w przypadku wykonywania go w sposób niewłaściwy prezes sądu wojewódzkiego zawiadamia o tym władze nadrzędne instytucji zobowiązanej do sprawowania nadzoru.

2. Prezes sądu wojewódzkiego odwołuje powierzenie nadzoru, gdy zobowiązana do nadzoru nad warunkowo zwolnionym instytucja nie może spełniać tej funkcji lub gdy względy organizacyjne stoją temu na przeszkodzie.

§ 17. Do zakresu obowiązków i uprawnień prezesa sądu wojewódzkiego co do powierzania instytucjom nadzoru i kontroli nad nim oraz instytucji i ich przedstawicieli, którym powierzony został nadzór nad warunkowo zwolnionymi, stosuje się odpowiednio przepisy §§ 3, 6, 7, 8, 9, 10 i 12.

§ 18. Wysokość ryczałtów, wzory legitymacji kuratora sądowego i dokumentu określonego w § 15 ust. 3 oraz inne szczegóły ustalą osobne przepisy.

§ 19. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.