Warunki zatrudniania pracowników naukowo-badawczych w instytutach naukowo-badawczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1967.32.157

Akt utracił moc

Wersja od: 15 września 1981 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 25 lipca 1967 r.

w sprawie warunków zatrudniania pracowników naukowo-badawczych w instytutach naukowo-badawczych.

Na podstawie art. 36 ust. 2 pkt 1 i ust. 3 pkt 1 oraz art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 17 lutego 1961 r. o instytutach naukowo-badawczych (Dz. U. z 1965 r. Nr 19, poz. 129) zarządza się, co następuje:

§ 1. Przepisy rozporządzenia mają zastosowanie do pracowników naukowo-badawczych zatrudnionych w instytutach naukowo-badawczych, zwanych dalej "instytutami", działających na podstawie ustawy z dnia 17 lutego 1961 r. o instytutach naukowo-badawczych (Dz. U. z 1965 r. Nr 19, poz. 129).

§  2.

1. 1 Osoby zajmujące stanowisko profesora lub docenta zatrudnione w instytucie obowiązane są do:

1) prowadzenia badań naukowych zgodnie z obowiązującym planem i ustalonym podziałem obowiązków,

2) pełnienia obowiązków organizacyjnych w instytucie,

3) prowadzenia zorganizowanych w instytucie zajęć szkoleniowych (seminaria, wykłady, ćwiczenia),

4) kierowania pracami naukowo-badawczymi i studiami doktorskimi pracowników naukowo-badawczych,

5) prowadzenia prac usługowo-badawczych (doświadczalnych, inżynieryjnych, produkcyjnych, leczniczych).

2. Adiunkci, starsi asystenci i asystenci zatrudnieni w instytucie obowiązani są do:

1) 2 uczestniczenia w pracach badawczych instytutu, zgodnie z planem badań, pod kierunkiem osób zajmujących stanowisko profesora lub docenta,

2) podnoszenia swoich kwalifikacji naukowych,

3) uczestniczenia w pracach organizacyjno-naukowych instytutu (utrzymanie zbiorów naukowych, przygotowanie aparatury itp.),

4) uczestniczenia w zajęciach szkoleniowych organizowanych w celu podnoszenia poziomu naukowego pracowników,

5) uczestniczenia w pracach usługowo-badawczych (doświadczalnych, inżynieryjnych, produkcyjnych, leczniczych).

§  3.

1. Dla pracowników naukowo-badawczych zatrudnionych w instytucie w pełnym wymiarze zajęć ustala się 6-dniowy tydzień pracy oraz czas pracy 42 godziny tygodniowo.

2. Dyrektor instytutu może - ze względu na potrzebę zachowania ciągłości badań związanych z procesem technologicznym i przebiegiem przeprowadzanych prac techniczno-badawczych - ustalić inny niż określony w ust. 1 rozkład pracy w ramach 42-godzinnego tygodnia pracy.

3. Przy pracach szkodliwych dla zdrowia może być wprowadzony dla pracowników naukowo-badawczych w instytutach skrócony czas pracy w trybie określonym w art. 36 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 17 lutego 1961 r. o instytutach naukowo-badawczych.

4. Pracowników naukowo-badawczych zatrudnionych w instytucie jako w dodatkowym miejscu pracy obowiązuje wymiar czasu pracy określony w umowie o pracę.

§ 4. 3 Osobom zajmującym stanowisko profesora lub docenta instytutu zatrudnionym w pełnym wymiarze zajęć może być przyznane zwolnienie od zajęć w instytucie dla prowadzenia zajęć dydaktycznych w szkolnictwie wyższym, szkołach zawodowych pomaturalnych lub średnich albo w studiach nauczycielskich pod warunkiem, że liczba godzin tych zajęć nie przekracza 6 godzin tygodniowo.

§  5.

1. 4 Osobom zajmującym stanowisko profesora lub docenta instytutu zatrudnionym w pełnym wymiarze zajęć może być przyznane zwolnienie od zajęć w instytucie na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy dla prowadzenia prac naukowych lub dydaktycznych, nie ujętych planem instytutu, lecz stanowiących dorobek pracownika ważny z punktu widzenia gospodarki narodowej lub rozwoju nauki.

2. Prace, o których mowa w ust. 1, mogą dotyczyć w szczególności wykonywania prac badawczych, prac związanych z wdrażaniem wyników prac badawczych, ekspertyz powierzanych przez jednostkę nadrzędną itp. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, nie może być udzielane częściej niż raz na trzy lata.

§ 6. Zwolnienia, o których mowa w § 4 i 5, udziela na podstawie opinii rady naukowej instytutu:

1) na okres nie przekraczający trzech miesięcy w roku - dyrektor instytutu na wniosek zainteresowanego,

2) na czas dłuższy - właściwy minister na wniosek lub po zasięgnięciu opinii dyrektora instytutu.

§  7.

1. Zwolnienie, o którym mowa w § 4 i 5, nie może być udzielone, jeżeli pracownik korzysta z zezwolenia na wykonywanie innego stałego zajęcia zarobkowego.

2. Zwolnienie, o którym mowa w § 5, nie może być udzielone, jeżeli wykonywana praca jest przedmiotem umowy zlecenia lub umowy o dzieło.

§  8.

1. Pracownik naukowo-badawczy zatrudniony w instytucie w pełnym wymiarze zajęć może otrzymać jednorazowo na dokończenie zaawansowanej rozprawy doktorskiej lub habilitacyjnej częściowe zwolnienie od zajęć w instytucie lub urlop, jeżeli:

1) wyróżnia się osiągnięciami w pracy naukowo-badawczej w instytucie,

2) temat rozprawy dotyczy zakresu działania instytutu,

3) częściowe zwolnienie od zajęć w instytucie lub urlop nie przeszkodzi w wykonywaniu zadań instytutu.

2. Częściowe zwolnienie od pracy lub urlop może być także udzielone pracownikowi naukowo-badawczemu, skierowanemu przez instytut lub władze zwierzchnie na studia podyplomowe, kursy lub inne zajęcia związane z podnoszeniem kwalifikacji naukowych w dziedzinie dotyczącej zakresu działania instytutu.

3. Zwolnienie od zajęć lub urlop, o których mowa w ust. 1 i 2, nie może być udzielone, jeżeli pracownik korzysta w tym czasie z zezwolenia na wykonywanie innych stałych zajęć zarobkowych.

§  9.

1. Zwolnienie od zajęć lub urlop, o których mowa w § 8, może być udzielone na okres do 28 dni przez dyrektora instytutu.

2. W uzasadnionych wypadkach zwolnienie lub urlop, o których mowa w ust. 1, może być przedłużone na wniosek dyrektora instytutu przez właściwego ministra na okres nie przekraczający łącznie dwóch miesięcy.

3. Do podania w sprawie częściowego zwolnienia od zajęć w instytucie lub urlopu na dokończenie rozprawy doktorskiej powinna być dołączona opinia promotora.

§  10.

1. Pracownik naukowo-badawczy instytutu, któremu udzielone zostało zwolnienie od zajęć lub urlop (§ 4, 5 i 8), otrzymuje w okresie tego zwolnienia lub urlopu pełne uposażenie zasadnicze wraz ze wszystkimi dodatkami związanymi z zajmowanym stanowiskiem.

2. Pracownik, o którym mowa w ust. 1, zachowuje również prawo do dodatku za pracę wykonywaną w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, jeżeli w okresie zwolnienia lub urlopu w takich warunkach prowadzi pracę.

§  11.

1. Kontrolę nad przebiegiem pracy naukowej pracowników otrzymujących częściowe zwolnienie od pracy lub urlop w myśl § 8 sprawuje dyrektor instytutu.

2. W razie zaniedbywania pracy, związanej z uzyskaniem stopnia naukowego (§ 8), lub podjęcia innego stałego zajęcia zarobkowego udzielone częściowe zwolnienie od zajęć lub urlop zostają na wniosek kierownika zakładu (pracowni) cofnięte przez dyrektora instytutu.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, powinien być zaopiniowany przez promotora lub przez radę naukową.

§ 12. W ramach corocznie opracowywanych planów instytutu należy uwzględniać zwolnienia i urlopy, o których mowa w § 5 i 8.

§  13.

1. 5 W szczególnie uzasadnionych wypadkach osoby zajmujące stanowisko profesora lub docenta zatrudnione w instytutach mogą wykonywać inne stałe zajęcia zarobkowe poza zajęciami w instytucie na podstawie zezwolenia dyrektora instytutu oraz w rozmiarze określonym w rozporządzeniu, o ile praca ta dotyczy tej samej branży lub specjalności bądź branży związanej z podstawową specjalnością pracownika.

2. 6 Obciążenie osób zajmujących stanowisko profesora lub docenta z tytułu innego stałego zajęcia zarobkowego nie może wynosić łącznie z zajęciami w instytucie więcej niż dwa pełne etaty.

3. Pracę w instytucie naukowo-badawczym można łączyć z pracą w szkolnictwie wyższym lub w jednostkach produkcyjnych albo w zapleczu techniczno-rozwojowym gospodarki narodowej. W zasadzie nie należy łączyć etatów w dwu różnych placówkach naukowo-badawczych.

§ 14. Adiunktowi, starszemu asystentowi i asystentowi zatrudnionemu w instytucie można w szczególnie uzasadnionych indywidualnych wypadkach udzielić zezwolenia na wykonywanie poza zajęciami w instytucie innych stałych zajęć zarobkowych w wymiarze nie przekraczającym pół etatu, jeżeli zajęcie w dodatkowym miejscu pracy jest nieodzowne dla rozwoju naukowego pracownika oraz dotyczy tej samej branży lub branży związanej z podstawową specjalnością pracownika.

§ 15. Stałymi zajęciami zarobkowymi w rozumieniu § 11, 13 i 14 są wszelkie zajęcia zarobkowe wynikające ze stosunku pracy opartego na umowie o pracę lub nominacji oraz wykonywanie wolnego zawodu lekarza lub adwokata.

§  16.

1. Nie wymaga uzyskania zezwolenia, o którym mowa w § 13:

1) wykonywanie funkcji:

a) członków organów władzy i administracji państwowej z wyboru,

b) na stanowiskach, na które powołuje Rada Państwa, Przewodniczący Rady Państwa, Rada Ministrów lub Prezes Rady Ministrów,

c) stale urzędujących członków Prezydium Polskiej Akademii Nauk,

d) stale urzędujących członków organizacji społecznych na podstawie wyboru,

e) stale urzędujących członków organów doradczych przy ministrach,

2) praca w kolegiach redakcyjnych,

3) praca na stanowiskach specjalistów krajowych i wojewódzkich służby zdrowia,

4) praca do wysokości pół etatu w zakładach społecznych służby zdrowia oraz w służbie zdrowia Ministerstwa Obrony Narodowej, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, Ministerstwa Komunikacji oraz Ministerstwa Sprawiedliwości,

5) praca do wysokości pół etatu w charakterze konsultanta lub kierownika tematu badawczego na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej, jeżeli praca ta będzie wykonywana w zakresie i na zasadach, jakie ustali Przewodniczący Komitetu Nauki i Techniki w porozumieniu z Ministrem Oświaty i Szkolnictwa Wyższego oraz Sekretarzem Naukowym Polskiej Akademii Nauk.

2. Wykonywanie na podstawie stosunku pracy (stosunku służbowego) prac określonych w ust. 1 podlega ograniczeniom w zakresie obciążenia, przewidzianym w § 13 ust. 2.

§ 17. 7 Zezwolenia określone w § 13 mogą być udzielane osobom zajmującym stanowisko profesora lub docenta jedynie w wypadkach, gdy tego wymagają szczególnie ważne względy, a w szczególności gdy chodzi o:

1) obsadzenie stanowisk kierowniczych w administracji państwowej, w państwowym aparacie gospodarczym, społecznej służbie zdrowia itp.,

2) obsadzenie stanowisk pracowników naukowo-dydaktycznych w szkołach wyższych lub w wyższych szkołach zawodowych, jeżeli sytuacja kadrowa w danej dziedzinie nauki tego wymaga,

3) obsadzenie kierowniczych stanowisk w organizacjach społecznych, posiadających szczególnie doniosłe znaczenie dla Państwa,

4) wykonywanie wolnego zawodu lekarza lub adwokata, jeżeli jest to uzasadnione koniecznością lepszego zaspokojenia potrzeb ludności w danej dziedzinie.

€§ 18.[]  ⁸ (skreślony).

§ 19. 9

1. Zezwoleń, o których mowa w § 14, udziela dyrektor instytutu.

2. Liczba zezwoleń udzielonych adiunktom, starszym asystentom i asystentom na podjęcie dodatkowego zatrudnienia zarobkowego nie może przekraczać 5% ogólnej liczby tych pracowników zatrudnionych w instytucie naukowo-badawczym. Minister nadzorujący instytut naukowo-badawczy może w szczególnie uzasadnionych wypadkach na wniosek dyrektora zwiększyć liczbę zezwoleń.

§  20.

1. Zezwolenia, o których mowa w § 13 i 14, powinny określać:

1) miejsce dodatkowej pracy (nazwę i adres zakładu pracy) ze wskazaniem ministra, któremu zakład podlega,

2) rodzaj i wymiar zajęć w dodatkowym miejscu pracy,

3) okres dodatkowej pracy,

4) liczbę godzin w wymiarze tygodniowym, na które pracownik może być zwalniany od zajęć w instytucie dla wykonywania dodatkowego stałego zajęcia zarobkowego, jeżeli zajęcie to nie może być wykonywane poza normalnym czasem pracy w instytucie.

2. Zezwolenie może być cofnięte z wyznaczeniem terminu potrzebnego do rozwiązania umowy w dodatkowym miejscu pracy.

§ 21. Pracownik naukowo-badawczy i naukowo-dydaktyczny zatrudniony w drodze mianowania w innym instytucie, w Polskiej Akademii Nauk lub w szkolnictwie wyższym jako głównym miejscu pracy może być zatrudniony na stanowisku pracownika naukowo-badawczego w instytucie - jako drugim miejscu pracy - tylko na podstawie umowy o pracę.

§ 22. Zatrudnienie w instytucie na stanowisku pracownika naukowo-badawczego w niepełnym wymiarze godzin może nastąpić tylko na podstawie umowy o pracę.

§ 23. Umowę o pracę, o której mowa w § 21 i 22, zawiera dyrektor instytutu po zasięgnięciu opinii rady naukowej instytutu.

§ 24. 10

1. Przepisy rozporządzenia stosuje się odpowiednio do pracowników naukowo-badawczych zatrudnionych w państwowych, społecznych i spółdzielczych jednostkach organizacyjnych, o których mowa w art. 39 ustawy z dnia 17 lutego 1961 r. o instytutach naukowo-badawczych.

2. Do pracowników naukowo-badawczych zatrudnionych w ośrodkach badawczo-rozwojowych organizowanych na zasadach określonych w uchwale nr 191 Rady Ministrów z dnia 24 listopada 1970 r. w sprawie tworzenia i zasad działania ośrodków badawczo-rozwojowych nie stosuje się przepisu § 3.

§ 25. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 września 1961 r. w sprawie zasad wykonywania przez pracowników naukowych instytutów naukowo-badawczych dodatkowych stałych zajęć zarobkowych (Dz. U. Nr 43, poz. 227).

§ 26. Wykonanie rozporządzenia porucza się Przewodniczącemu Komitetu Nauki i Techniki, Ministrowi Oświaty i Szkolnictwa Wyższego oraz zainteresowanym ministrom (kierownikom urzędów centralnych).

§ 27. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 2 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 27 sierpnia 1981 r. (Dz.U.81.22.113) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 września 1981 r.

² § 2 ust. 2 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 27 sierpnia 1981 r. (Dz.U.81.22.113) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 września 1981 r.

³ § 4 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 27 sierpnia 1981 r. (Dz.U.81.22.113) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 września 1981 r.

⁴ § 5 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 27 sierpnia 1981 r. (Dz.U.81.22.113) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 września 1981 r.

⁵ § 13 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia z dnia 27 sierpnia 1981 r. (Dz.U.81.22.113) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 września 1981 r.

⁶ § 13 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 27 sierpnia 1981 r. (Dz.U.81.22.113) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 września 1981 r.

⁷ § 17 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 27 sierpnia 1981 r. (Dz.U.81.22.113) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 września 1981 r.

⁸ § 18 skreślony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 27 sierpnia 1981 r. (Dz.U.81.22.113) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 września 1981 r.

⁹ § 19 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 27 sierpnia 1981 r. (Dz.U.81.22.113) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 września 1981 r.

¹⁰ § 24 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 24 listopada 1970 r. (Dz.U.70.30.250) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1971 r.