Dział 8 - SAMODZIELNE URZĄDZENIA ODBOJOWE I CUMOWNICZE - Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać morskie budowle hydrotechniczne i ich usytuowanie.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1998.101.645
Akt obowiązujący Wersja od: 6 sierpnia 1998 r.
DZIAŁ VIII
SAMODZIELNE URZĄDZENIA ODBOJOWE I CUMOWNICZE
SAMODZIELNE URZĄDZENIA ODBOJOWE I CUMOWNICZE
Szczególne wymagania w zakresie samodzielnych urządzeń odbojowych i cumowniczych
Szczególne wymagania w zakresie samodzielnych urządzeń odbojowych i cumowniczych
§ 175.
Dalby wielopalowe projektuje się tak, aby zapewnić pełną współpracę i wspólne odkształcenia w głowicy dalby.§ 176.
Jako dalby odbojowe stosuje się konstrukcje sprężyste. Unikać należy konstrukcji sztywnych, w szczególności z pali żelbetowych.§ 177.
1.
Dalby albo wysepki cumownicze i cumowniczo-odbojowe wyposaża się w pachoły cumownicze lub haki szybko zwalniające oraz drabinki wyjściowe bądź też w kabestany i barierki ochronne albo pochwyty.2.
Wysokość barierek ochronnych i pochwytów powinna wynosić 1,10 m.3.
Barierki ochronne i pochwyty rozmieszcza się tak, aby nie przeszkadzały przy cumowaniu i nie były niszczone przez cumy.4.
Dalby albo wysepki cumownicze i cumowniczo-odbojowe mogą być połączone z nabrzeżem lub pomostem kładką dojściową dla cumowników, o szerokości nie mniejszej niż 1,20 m.5.
Zabrania się zakładania drabinek wyjściowych od czoła dalb i wysepek, w miejscach usytuowania urządzeń odbojowych.§ 178.
Wysepki i dalby odbojowe wyposaża się w urządzenia odbojowe, przenoszące naciski lub uderzenia jednostki pływającej poprzez odkształcanie się.§ 179.
Dalby lub wysepki usytuowane na akwenach o stwierdzonym regularnie występującym i znacznym zalodzeniu konstruuje się w sposób ułatwiający kruszenie lodu.§ 180.
Doboru rodzaju i typu elementów odbojowych dokonuje się w zależności od wartości energii kinetycznej uderzenia jednostki pływającej, zastosowanej konstrukcji dalby, możliwości pochłaniania energii i wielkości reakcji przekazywanej na budowlę przez element odbojowy, jego wymiarów i sposobu mocowania.§ 181.
Rozstaw dalb odbojowych w linii cumowniczej uzależnia się od wielkości jednostek pływających oraz wielkości i rodzaju stosowanych odbojnic.§ 182.
W przypadku gdy chroniona budowla morska nie jest przystosowana do przenoszenia sił od dobijających statków, usytuowanie dalb i ram odbojowych względem tej budowli morskiej zapewnia możliwość swobodnych ruchów poziomych głowic dalb, bez możliwości zetknięcia się głowic z chronioną budowlą.§ 183.
Dla pojedynczych stanowisk cumowniczych dalby i wysepki odbojowe rozmieszcza się wzdłuż linii cumowniczej, tak aby odległość między dalbami skrajnymi dla danego typu statku wynosiła 0,3 Lc-0,4 Lc,gdzie Lc - długość całkowita statku.
§ 184.
Wartość wysunięcia odwodnej krawędzi urządzenia odbojowego przed elementy konstrukcji podwodnej, w fazie jego ściśnięcia, wyrażoną w metrach, przyjmuje się według wzoru:1
x = ---- Ht
12
gdzie:
Ht - głębokość techniczna przy budowli morskiej wyrażona w metrach.
§ 185.
Dolną krawędź głowicy dalby umieszcza się powyżej poziomu średniej wody SW.§ 186.
Rzędną korony dalby oraz wysepki cumowniczej i cumowniczo-odbojowej dostosowuje się do rzędnej chronionej budowli morskiej.§ 187.
Górną i dolną krawędź tarczy odbojowej albo urządzenia odbojowego zainstalowanego na głowicy samodzielnej konstrukcji odbojowej ustala się na rzędnych uwzględniających minimalne i maksymalne stany wody oraz rodzaj burt statków: gładkie lub wyposażone w listwy odbojowe.§ 188.
Pojedyncze stanowisko cumownicze wyposażone w dalby albo wysepki cumownicze sytuuje się tak, aby kąty pionowe dla cum nie przekraczały 25°, a kąty poziome 15°.
Obciążenia i obliczenia statyczne
Obciążenia i obliczenia statyczne
§ 189.
Odległość krawędzi pala od krawędzi żelbetowej głowicy samodzielnego urządzenia cumowniczego lub odbojowego nie może być mniejsza od 0,20 m.§ 190.
1.
Maksymalna dopuszczalna pozioma odchyłka położenia osi głowic pali, względem przyjętego w projekcie budowlanym układu odniesienia, wynosi przy wprowadzaniu pali w podłoże sprzętem pływającym:1)
dla pali o średnicy do 0,50 m - 0,3 D,2)
dla pali o średnicy większej od 0,50 m - 0,375 D,gdzie
D - średnica zewnętrzna lub wymiar boku przekroju pala, w poziomie spodu konstrukcji zwieńczającej pale, wyrażone w metrach.
2.
Odchyłki, o których mowa w ust. 1, nie mogą przekroczyć wartości równej 0,12 r, gdzie r jest odstępem osiowym między palami, wyrażanym w metrach.3.
Dopuszczalna odchyłka rzędnych głowic pali zapuszczonych w grunt od rzędnych projektowanych wynosi ±0,05 m.4.
Dopuszczalna odchyłka nachylenia osi pali wykonywanych na wodzie wynosi:1)
dla pali pionowych - 3% od pionu,2)
dla pali ukośnych - 4% od nachylenia projektowanego.§ 191.
Stałe dalby stalowe i żelbetowe projektuje się tak, aby ich trwałość wynosiła minimum 25 lat, a w przypadku dalb drewnianych - 10 lat.§ 192.
Dalby stalowe usytuowane w pobliżu aktywnie chronionych budowli hydrotechnicznych obejmuje się ochroną katodową.§ 193.
Elementy drewniane samodzielnych konstrukcji cumowniczych i odbojowych zabezpiecza się przed gniciem przez powlekanie i nasycanie środkami ochronnymi.§ 194.
1.
Przed blokiem stanowiącym fundament samodzielnego urządzenia cumowniczego, posadowionym bezpośrednio na gruncie, zabrania się przeprowadzania jakichkolwiek instalacji i sieci kablowych oraz rurociągowych.2.
Zakaz określony w ust. 1 dotyczy obszaru znajdującego się w zasięgu klina odłamu gruntu od strony zakładania lin cumowniczych.§ 195.
W narożnikach budowli morskich zabrania się sytuowania urządzeń cumowniczych na samodzielnych fundamentach posadowionych bezpośrednio na gruncie, jeśli nie gwarantują one stateczności w pełnym sektorze pracy cum.§ 196.
W obliczeniach samodzielnych urządzeń cumowniczych i odbojowych, rozpatrując obciążenia od działania lodu, zakłada się brak możliwości jednoczesnego wystąpienia obciążenia od falowania i uderzenia statku.§ 197.
1.
Obciążenia dalb cumowniczych, cumowniczo-odbojowych, wysepek cumowniczych i cumowniczo-odbojowych od ciągnienia cum określa się indywidualnie na podstawie ustalonego planu cumowania statku, określającego usytuowanie kadłuba statku w stosunku do urządzeń cumowniczych, kierunki zamocowania cum i szpringów.2.
Przy wyznaczaniu wartości obciążenia od cum uwzględnia się wielkość statku, wpływ obciążeń od wiatru, falowania i prądów wody oraz możliwość zmian naporu wiatru na kadłub statku spowodowanych przez stałe budowle lądowe i lokalne ukształtowanie terenu.3.
Obciążenie od cum przyjmuje się jako siłę poziomą, działającą na wysokości zależnej od zastosowanego urządzenia cumowniczego i w całym możliwym sektorze cumowania.§ 198.
Obciążenia dalb odbojowych od uderzenia statku przyjmuje się w odniesieniu do najniższego poziomu przyłożenia siły dobijania, biorąc pod uwagę najniższy poziom morza NW.§ 199.
Głębokość zapuszczenia dalb wielopalowych projektuje się z uwzględnieniem warunku nośności osiowej pali na wciskanie i wyciąganie oraz nośności bocznej pali.§ 200.
Energię kinetyczną uderzenia jednostki pływającej ustala się, z uwzględnieniem dodatkowej masy wody i prędkości podchodzenia tej jednostki do budowli morskiej.§ 201.
1.
Sprężyste dalby wielopalowe, utwierdzone w gruncie, oblicza się jako jednopalowe o wymiarach odpowiadających obrysowi grupy pali, pod warunkiem, że osiowe odstępy pali w dalbach wielopalowych nie są większe od 3 D, gdzie D jest zewnętrzną średnicą pala rurowego lub krawędzią przekroju prostokątnego pala, nie przekraczającą jednak 0,80 m.2.
Wysepki cumownicze i odbojowe oblicza się jak konstrukcje wieżowe i sprawdza się stateczność z trzech warunków równowagi przy założeniu głębokości dopuszczalnej (Hdop).3.
Wszystkie obliczenia statyczne dalb i wysepek prowadzi się po określeniu ugięć tych konstrukcji, uzasadnionych warunkami użytkowania.4.
Całkowite ugięcie konstrukcji dalby wraz z odbojnicą, przy maksymalnym obciążeniu od jednostki pływającej, ze względów użytkowych nie powinno przekroczyć 1,50 m.§ 202.
Przy projektowaniu konstrukcji żelbetowej samodzielnych urządzeń cumowniczych i odbojowych stosuje się beton konstrukcyjny klasy nie niższej niż B 30.