Rozdział 1 - Przepisy ogólne - Warunki i tryb udzielania pomocy publicznej i pomocy de minimis za pośrednictwem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2015.299

Akt utracił moc

Wersja od: 4 marca 2015 r.

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§  1.

1. Rozporządzenie określa przeznaczenie, warunki i tryb udzielania pomocy publicznej i pomocy de minimis za pośrednictwem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, zwanego dalej "Centrum", na wykonywanie projektów w ramach zadań określonych w art. 27, 29 i 30 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Badań i Rozwoju, zwanej dalej "ustawą".

2. Do pomocy, o której mowa w ust. 1, mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 651/2014", oraz rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 1407/2013".

§  2.

1. Pomoc publiczna jest udzielana za pośrednictwem Centrum na:

1) badania podstawowe, badania przemysłowe, prace rozwojowe oraz studia wykonalności, o których mowa w art. 25 rozporządzenia nr 651/2014;

2) wspieranie innowacyjności, o którym mowa w art. 28 rozporządzenia nr 651/2014;

3) badania naukowe i prace rozwojowe w sektorze rybołówstwa i akwakultury, o których mowa w art. 30 rozporządzenia nr 651/2014;

4) wspieranie komercjalizacji wyników badań naukowych lub prac rozwojowych przez finansowanie ryzyka, o którym mowa w art. 21 rozporządzenia nr 651/2014;

5) wspieranie przedsiębiorców rozpoczynających działalność badawczo-rozwojową, o którym mowa w art. 22 rozporządzenia nr 651/2014;

6) pokrycie kosztów rozpoznania potencjalnych beneficjentów pomocy publicznej na wspieranie komercjalizacji wyników badań naukowych lub prac rozwojowych przez finansowanie ryzyka, o którym mowa w art. 24 rozporządzenia nr 651/2014;

7) usługi doradcze, o których mowa w art. 18 rozporządzenia nr 651/2014.

2. Pomoc de minimis jest udzielana za pośrednictwem Centrum na wsparcie komercjalizacji wyników badań naukowych i prac rozwojowych oraz innych form ich transferu do gospodarki.

§  3.

1. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do pomocy publicznej:

1) bezpośrednio związanej z ilością wywożonych produktów, tworzeniem i prowadzeniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;

2) uwarunkowanej pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy;

3) w sektorze rybołówstwa i akwakultury, objętej rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury, zmieniającym rozporządzenia Rady (WE) nr 1184/2006 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylającym rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000 (Dz. Urz. UE L 354 z 28.12.2013, str. 1), z wyłączeniem pomocy, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 2-6;

4) w sektorze produkcji podstawowej produktów rolnych, z wyłączeniem pomocy określonej w § 2 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7;

5) w sektorze przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych, jeżeli:

a) jej wielkość jest ustalana na podstawie ceny lub ilości takich produktów zakupionych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez przedsiębiorców objętych pomocą lub

b) jej przyznanie zależy od przekazania części albo całości pomocy producentom surowców;

6) ułatwiającej zamykanie niekonkurencyjnych kopalń węgla, objętej decyzją Rady 2010/787/UE z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie pomocy państwa ułatwiającej zamykanie niekonkurencyjnych kopalń węgla (Dz. Urz. UE L 336 z 21.12.2010, str. 24).

2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do pomocy de minimis:

1) bezpośrednio związanej z ilością wywożonych produktów, tworzeniem i prowadzeniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;

2) uwarunkowanej pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy;

3) w sektorze rybołówstwa i akwakultury, objętej rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury, zmieniającym rozporządzenia Rady (WE) nr 1184/2006 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylającym rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000;

4) w sektorze produkcji podstawowej produktów rolnych;

5) w sektorze przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych, jeżeli:

a) jej wielkość jest ustalana na podstawie ceny lub ilości takich produktów zakupionych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez przedsiębiorców objętych pomocą lub

b) jej przyznanie zależy od przekazania części albo całości pomocy producentom surowców;

6) na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego towarów, przyznawanej przedsiębiorcom prowadzącym działalność zarobkową w zakresie drogowego transportu towarowego.

3. Jeżeli przedsiębiorca ubiegający się o pomoc publiczną albo pomoc de minimis prowadzi działalność, w związku z którą, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 albo ust. 2, nie może być udzielana taka pomoc, oraz inną działalność, pomoc publiczna albo pomoc de minimis może zostać mu udzielona pod warunkiem, że przedsiębiorca ten zobowiąże się do:

1) zapewnienia rozdzielności rachunkowej działalności, o której mowa w ust. 1 albo ust. 2, od pozostałej działalności, w tym do przypisywania przychodów i kosztów na podstawie konsekwentnie stosowanych i mających uzasadnienie metod;

2) określenia w dokumentacji, o której mowa w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330, z późn. zm.), sposobu zapewnienia rozdzielności rachunkowej oraz metod przypisywania przychodów i kosztów zgodnie z pkt 1.

§ 4. Pomoc publiczna i pomoc de minimis są:

1) udzielane za pośrednictwem Centrum w trybie określonym w przepisach ustawy;

2) przekazywane na podstawie umowy.

§ 5. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) przedsiębiorcy - należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 1 załącznika I do rozporządzenia nr 651/2014 i zalecenia Komisji 2003/361/WE z dnia 6 maja 2003 r. w sprawie definicji mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE L 124 z 20.05.2003, str. 36), zwanego dalej "zaleceniem Komisji";

2) mikro-, małym lub średnim przedsiębiorcy - należy przez to rozumieć odpowiednio mikro-, małe lub średnie przedsiębiorstwo spełniające kryteria określone w art. 2 załącznika I do rozporządzenia nr 651/2014 oraz w zaleceniu Komisji;

3) dużym przedsiębiorcy - należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo niespełniające kryteriów uznania za mikro-, małe lub średnie przedsiębiorstwo.

§  6.

1. O pomoc publiczną oraz pomoc de minimis udzielaną za pośrednictwem Centrum może ubiegać się przedsiębiorca, w tym przedsiębiorca wchodzący w skład konsorcjum naukowego w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2014 r. poz. 1620 oraz z 2015 r. poz. 249).

2. Wniosek o udzielenie pomocy publicznej lub pomocy de minimis w imieniu konsorcjum naukowego, w skład którego wchodzi co najmniej jeden przedsiębiorca, może złożyć jednostka naukowa będąca organizacją prowadzącą badania i upowszechniającą wiedzę, o której mowa w art. 2 pkt 83 rozporządzenia nr 651/2014.

§ 7. Pomoc publiczna nie może być udzielona za pośrednictwem Centrum przedsiębiorcy:

1) o którym mowa w art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404, z późn. zm.);

2) znajdującemu się w trudnej sytuacji, o którym mowa w art. 2 pkt 18 rozporządzenia nr 651/2014.

§  8.

1. Pomoc publiczna oraz pomoc de minimis są udzielane przedsiębiorcy, który złożył pisemny wniosek o udzielenie pomocy przed rozpoczęciem działalności lub prac nad projektem.

2. Wniosek o udzielenie pomocy zawiera:

1) firmę przedsiębiorcy oraz informację o jego wielkości w rozumieniu art. 2 załącznika I do rozporządzenia nr 651/2014 i zalecenia Komisji;

2) opis projektu, ze wskazaniem daty rozpoczęcia i zakończenia jego realizacji;

3) lokalizację projektu;

4) wykaz kosztów projektu;

5) wskazanie kwoty finansowania publicznego koniecznego do realizacji projektu i preferowanej formy pomocy spośród następujących:

a) dotacja,

b) pożyczka,

c) gwarancja,

d) zaliczka zwrotna,

e) inna forma, o której mowa w art. 21 rozporządzenia nr 651/2014.

3. Wniosek o udzielenie pomocy może zawierać inne elementy niż wskazane w ust. 2, określone w ogłoszeniu o konkursie.

4. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do pomocy publicznej, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 4 i 5.

5. Do wniosku o udzielenie pomocy wnioskodawca załącza:

1) w przypadku pomocy publicznej - informacje dotyczące wnioskodawcy i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej oraz informacje o otrzymanej pomocy publicznej albo oświadczenie o nieotrzymaniu pomocy, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 37 ust. 6 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej;

2) w przypadku pomocy de minimis:

a) wszystkie zaświadczenia o pomocy de minimis, jakie otrzymał w roku, w którym ubiega się o pomoc, oraz w ciągu 2 poprzedzających go lat, albo oświadczenie o wielkości pomocy de minimis otrzymanej w tym okresie, albo oświadczenie o nieotrzymaniu takiej pomocy w tym okresie,

b) informacje niezbędne do udzielenia pomocy de minimis, dotyczące w szczególności wnioskodawcy i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej oraz wielkości i przeznaczenia pomocy publicznej otrzymanej w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, na pokrycie których ma być przeznaczona pomoc de minimis, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 37 ust. 2a ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej.

§  9.

1. Pomoc publiczna udzielana za pośrednictwem Centrum podlega indywidualnej notyfikacji Komisji Europejskiej, jeżeli jej wielkość przekracza równowartość:

1) 40 000 000 euro dla przedsiębiorcy na jeden projekt - jeżeli ponad połowa całkowitych kosztów kwalifikowalnych projektu zostanie poniesiona na badania podstawowe;

2) 20 000 000 euro dla przedsiębiorcy na jeden projekt - jeżeli ponad połowa całkowitych kosztów kwalifikowalnych projektu zostanie poniesiona na badania przemysłowe albo łącznie badania przemysłowe i badania podstawowe;

3) 15 000 000 euro dla przedsiębiorcy na jeden projekt - jeżeli ponad połowa całkowitych kosztów kwalifikowalnych projektu zostanie poniesiona na prace rozwojowe;

4) 7 500 000 euro na jedno studium wykonalności - na wykonanie studiów wykonalności poprzedzających badania podstawowe, badania przemysłowe lub prace rozwojowe;

5) 5 000 000 euro na przedsiębiorcę i na projekt - w przypadku pomocy na wspieranie innowacyjności;

6) 15 000 000 euro na przedsiębiorcę - w przypadku pomocy na wspieranie komercjalizacji wyników badań naukowych lub prac rozwojowych przez finansowanie ryzyka;

7) 2 000 000 euro na przedsiębiorcę i na projekt - w przypadku pomocy na usługi doradcze.

2. Pomoc publiczna udzielana za pośrednictwem Centrum na wykonanie projektu realizowanego w ramach inicjatywy Eureka lub przez wspólne przedsiębiorstwo utworzone na podstawie art. 185 lub art. 187 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zwanego dalej "Traktatem", podlega indywidualnej notyfikacji Komisji Europejskiej, jeżeli jej wielkość przekracza dwukrotność kwot, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3.

§  10.

1. Do obliczania wielkości pomocy publicznej, o których mowa w § 9, oraz progów maksymalnej intensywności pomocy publicznej udzielanej za pośrednictwem Centrum uwzględnia się całkowitą kwotę pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, projektu lub działań objętych pomocą, z zachowaniem zasad określonych w art. 8 rozporządzenia nr 651/2014 oraz w art. 5 rozporządzenia nr 1407/2013.

2. Pomoc publiczną, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 1-3, 6 i 7, udzielaną za pośrednictwem Centrum, można łączyć z inną pomocą publiczną:

1) pod warunkiem, że każda z nich dotyczy innych, możliwych do wyodrębnienia kosztów kwalifikowalnych;

2) w odniesieniu do tych samych - pokrywających się częściowo albo w całości - kosztów kwalifikowalnych, tylko wówczas gdy taka kumulacja nie spowoduje przekroczenia najwyższego poziomu intensywności pomocy publicznej lub wartości pomocy publicznej mających zastosowanie do tej pomocy zgodnie z rozporządzeniem.

3. Pomoc publiczną, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 4 i 5, udzielaną za pośrednictwem Centrum, można łączyć z:

1) pomocą publiczną, w przypadku której można wyodrębnić koszty kwalifikowalne;

2) inną pomocą publiczną, w przypadku której nie można wyodrębnić kosztów kwalifikowalnych, do wysokości najwyższego progu dofinansowania określonego w odpowiednich przepisach rozporządzenia nr 651/2014 lub w decyzji Komisji Europejskiej.

4. Pomoc publiczna udzielana za pośrednictwem Centrum nie może być łączona z pomocą de minimis, jeżeli doprowadziłoby to do przekroczenia maksymalnych poziomów intensywności określonych w rozporządzeniu.

5. Pomocy de minimis udzielonej za pośrednictwem Centrum nie można łączyć z pomocą publiczną w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowalnych lub z pomocą publiczną dla tego samego środka finansowania ryzyka, w przypadku gdyby prowadziło to do przekroczenia maksymalnego poziomu intensywności pomocy publicznej lub wartości pomocy publicznej ustalonej w rozporządzeniu nr 651/2014 lub w decyzji Komisji Europejskiej.

6. Pomoc de minimis może być udzielona przedsiębiorcy, jeżeli wartość brutto tej pomocy łącznie z wartością innej pomocy de minimis przyznanej w okresie 3 lat podatkowych nie przekroczy kwoty stanowiącej równowartość 200 000 euro, a w przypadku przedsiębiorcy prowadzącego działalność zarobkową w zakresie transportu drogowego towarów - 100 000 euro. Pomoc ta nie może zostać wykorzystana na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego towarów.