§ 3. - Warunki dostępu i korzystania z infrastruktury kolejowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2006.107.737

Akt utracił moc

Wersja od: 13 września 2008 r.

§  3.

1. Warunkiem przyznania przewoźnikowi kolejowemu, zwanemu dalej "przewoźnikiem", prawa dostępu do infrastruktury kolejowej jest przedłożenie zarządcy:

1) poświadczonej kopii ważnej licencji, o której mowa w rozdziale 8 ustawy;

2) poświadczonej kopii ważnego świadectwa bezpieczeństwa, o którym mowa w art. 19 ust. 2 ustawy;

3) oświadczenia przewoźnika, że dysponuje taborem spełniającym warunki określone w przepisach wydanych na podstawie art. 20 ustawy.

2. Wnioski o przydzielenie tras pociągów, składane na okres obowiązywania rozkładu jazdy, powinny być rozpatrzone z zachowaniem zasad równoprawnego traktowania przewoźników.

3. Wnioski o przydzielenie tras pociągów, o których mowa w art. 30 ust. 7 ustawy, rozpatruje się po rozpatrzeniu wniosków, o których mowa w ust. 2, w kolejności ich zgłoszenia, z tym że wnioski zgłoszone w tym samym dniu powinny być rozpatrzone z zachowaniem równoprawnego traktowania przewoźników.

4. Zarządca dokonuje kwalifikacji otrzymanych wniosków o przydzielenie tras pociągów, biorąc pod uwagę:

1) możliwości uwzględnienia ich w ogólnej puli zgłoszonego zapotrzebowania na przydzielenie tras pociągów w ramach posiadanej zdolności przepustowej;

2) obowiązek uwzględnienia priorytetów o przydzielaniu tras pociągów, określonych w art. 30 ust. 2 ustawy.

5. Rozpatrzeniu podlegają tylko te wnioski o przydzielenie tras pociągów, w których zawarto informacje:

1) identyfikujące przewoźnika i jego uprawnienia wynikające z licencji, o której mowa w rozdziale 8 ustawy;

2) określające rodzaj pociągów, zgodnie z § 8 ust. 1;

3) umożliwiające określenie rodzaju priorytetu, zgodnie z art. 30 ust. 2 ustawy, jeżeli priorytet taki występuje;

4) niezbędne dla ustalenia opłaty podstawowej, o której mowa w § 7 ust. 1, oraz wskaźników korekty stawek jednostkowych, o których mowa w § 11;

5) zestawione zgodnie z wzorem określonym przez zarządcę w regulaminie przydzielania tras pociągów, zwanym dalej "regulaminem".

6. Wnioski niezawierające informacji, o których mowa w ust. 5, zarządca infrastruktury obowiązany jest niezwłocznie zwrócić wnioskodawcy wraz ze wskazaniem stwierdzonych braków w celu uzupełnienia w określonym przez zarządcę terminie.

7. Zarządca, w przypadku kolizji między złożonymi wnioskami, powinien w drodze ich koordynacji zapewnić możliwie najlepszą realizację zgłoszonych potrzeb przez przeprowadzenie konsultacji z wnioskodawcami.

8. Jeżeli pomimo działań, o których mowa w ust. 7, nie jest możliwe zrealizowanie zamówień określonych we wnioskach w sposób zgodny z oczekiwaniami wnioskodawców ze względu na ograniczoną zdolność przepustową linii kolejowej lub jej odcinka, zarządca niezwłocznie powiadamia Prezesa UTK, że linia kolejowa lub jej odcinek jest przepełniony. Obowiązek powiadomienia dotyczy również linii kolejowej lub jej odcinka, na których zarządca przewiduje wystąpienie braku zdolności przepustowej w kolejnym, najbliższym okresie opracowywania rozkładu jazdy.

9. Zarządca, w terminie 6 miesięcy od dnia powiadomienia, o którym mowa w ust. 8, obowiązany jest przedstawić Prezesowi UTK analizę zdolności przepustowej linii kolejowej, o ile nie jest już wdrażany plan powiększenia zdolności przepustowej, o którym mowa w ust. 11.

10. Analiza zdolności przepustowej linii kolejowej powinna uwzględniać: rodzaj realizowanych na tej linii przewozów, technologię i organizację prowadzenia ruchu i skutki oddziaływania tych czynników na zdolność przepustową linii kolejowej lub jej odcinka, przyczyny przepełnienia oraz działania, które mogłyby, w okresie obowiązywania rozkładu jazdy pociągów i w okresie dłuższym niż ten okres, zapewnić poprawę przepustowości poprzez zmiany tras i prędkości pociągów, a także czasu ich przejazdów.

11. Zarządca, w terminie 6 miesięcy od dnia przedstawienia analizy zdolności przepustowej, po konsultacjach z zainteresowanymi przewoźnikami kolejowymi, przedstawia Prezesowi UTK plan powiększenia zdolności przepustowej określający:

1) przyczyny powstania przepełnienia;

2) przewidywane obciążenie ruchem;

3) ograniczenia w rozwoju infrastruktury;

4) możliwe warianty powiększenia zdolności przepustowej wraz z przewidywanymi kosztami i ich wpływem na wysokość opłat za dostęp;

5) plan wprowadzenia proponowanych rozwiązań i czas ich wdrożenia.

12. W przypadku niewystarczającej przepustowości linii kolejowej lub jej odcinka zarządca może pobierać podwyższoną opłatę podstawową. O pobieraniu podwyższonej opłaty zarządca informuje pisemnie Prezesa UTK.

13. Zarządca przeprowadza negocjacje ceny dostępu z zainteresowanymi przewoźnikami kolejowymi. Negocjacje prowadzi się do momentu zrównoważenia zdolności przepustowej linii kolejowej lub jej odcinka z zapotrzebowaniem na przewozy w danym okresie czasu, z zastrzeżeniem art. 30 ust. 2 ustawy.

14. Zarządca zaprzestaje pobierania podwyższonych opłat, o których mowa w ust. 12, jeżeli:

1) nie przedstawił planu powiększenia zdolności przepustowej albo

2) nie realizuje działań określonych w tym planie.

15. W przypadku, o którym mowa w ust. 14 pkt 2, zarządca, za zgodą Prezesa UTK, może kontynuować pobieranie podwyższonej opłaty za dostęp do infrastruktury, jeżeli:

1) plan powiększenia zdolności przepustowej linii kolejowej lub jej odcinka nie może być zrealizowany z przyczyn niezależnych od zarządcy albo

2) możliwe warianty powiększenia zdolności przepustowej nie mogą być zrealizowane z przyczyn ekonomicznie lub finansowo uzasadnionych.