Uzupełnienie przepisów wykonawczych z dnia 1 lipca 1920 r. (Dz. Ust. Nr 79 poz. 530) do ustawy z dnia 29 maja 1920 r. o tymczasowych emeryturach wojskowych (Dz. Ust. Nr 47 poz. 286).

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.35.210

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1920 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAW WOJSKOWYCH I MINISTRA SKARBU

z dnia 17 marca 1921 r.

w przedmiocie uzupełnienia przepisów wykonawczych z dnia 1 lipca 1920 (Dz. Ust. № 79 poz. 530) do ustawy z dnia 29 maja 1920 r. o tymczasowych emeryturach wojskowych (Dz. Ust. № 47 poz. 286).

Na zasadzie art. 6 ustawy z dnia 29 maja 1920 r. (Dz. Ust. № 47 poz. 286) zarządza się co następuje:

§ 1. Za podstawę obliczenia wymiaru emerytury, wedle art. 2 p. b. ustawy z dnia 29 maja 1920 r. o tymczasowych emeryturach wojskowych (Dz. Ust. № 47 poz. 286) brać należy:

A)

dla oficerów:

1) płacę podstawową posiadanego stopnia z dodatkiem drożyźnianym, obliczonym przy zastosowaniu mnożnika, ustalonego dla miejscowości klasy III, o ile emeryt stale mieszka w jednej z miejscowości, zaliczonych do klasy I, II i III, a według mnożnika ustalonego dla klasy IV lub V, o ile emeryt stale mieszka w miejscowości, zaliczonej do jednej z tych klas;

2) ryczałt na umundurowanie z dodatkiem drożyźnianym według art. 59 ustawy z dnia 29 października 1920 r. (Dz. Ust. №106 poz. 699);

3) kwaterowe obliczone podług norm art. 7 ustawy z dnia 8 kwietnia 1919 r. (Dz. Ust. № 31 poz. 262);

4) dodatki na żonę i dzieci z dodatkiem drożyźnianym według art. 59 ustawy z dnia 29 października 1920 r. (Dz. Ust. № 106 poz. 699).

B)

dla szeregowych:

1) płacę podstawową posiadanego stopnia z dodatkiem drożyźnianym, obliczonym przy zastosowaniu mnożnika, ustalonego dla miejscowości klasy III, o ile emeryt stale mieszka w jednej z miejscowości, zaliczonych do klasy I, II i III, a według mnożnika, ustalonego dla klasy IV lub V, o ile emeryt stale mieszka w miejscowości, zaliczonej do jednej z tych klas;

2) ryczałt na umundurowanie i zakwaterowanie, którego wysokość ustali Minister Spraw Wojskowych w porozumieniu z Ministrem Skarbu;

3) dodatki na żonę i dzieci z dodatkiem drożyźnianym według art. 59 ustawy z dnia 29 października 1920 r. (Dz. Ust. № 106 poz. 699).

§ 2. Rozporządzenie niniejsze obowiązuje od dnia 1 lipca 1920 r.