Tymczasowe emerytury wojskowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.47.286

Akt utracił moc

Wersja od: 16 czerwca 1920 r.

USTAWA

z dnia 29 maja 1920 r.

o tymczasowych emeryturach wojskowych.

Art.  1.

Wojskowi, którzy na mocy norm emerytalnych b. państw zaborczych nabyli prawa do stałej emerytury przed wstąpieniem do wojska polskiego i którzy z wojska polskiego zostaną przeniesieni w stały stan spoczynku-otrzymują tymczasowe pobory emerytalne według art. 2 niniejszej ustawy:

1) o ile przesłużyli conajmniej 6 miesięcy w wojsku polskiem lub

2) o ile przyczyną ich przeniesienia w stały stan spoczynku jest niezdolność do służby wojskowej, spowodowana służbą w wojsku polskiem bez względu na czas tej służby.

Art.  2.

Wysokość wymienionych w art. 1 poborów emerytalnych wynosi 60% od sumy, obliczonej według następujących zasad:

a) czas służby w armjach b. państw zaborczych oblicza się według przepisów odnośnych państw, obowiązujących w Niemczech i Austro-Węgrzech przed 1 listopada 1918 r. a w Rosji - przed 1 listopada 1917 r.;

b) za obliczony w myśl ustępu a) okres 10 lat służby wojskowej liczy się oficerom i równorzędnym 40%, za każdy następny rok służby 2,4% sumy wszystkich poborów w służbie czynnej, przywiązanych do ostatnio posiadanego rzeczywistego stopnia bez dodatków polowych, funkcyjnych i reprezentacyjnych, podoficerom zaś zawodowym-ostatnio posiadanego żołdu, powiększonego o ryczałt za świadczenia w naturze, licząc w to zaprowiantowanie umundurowanie i zakwaterowanie.

Wysokość tymczasowych poborów emerytalnych w każdym poszczególnym wypadku ustala Minister Spraw Wojskowych w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

Art.  3.

Różnica, powstać mogąca pomiędzy wymiarem tymczasowych poborów emerytalnych, w myśl niniejszej ustawy, a normami przyszłego ustawowego zaopatrzenia wojskowych, będzie każdemu emerytowanemu lub jego rodzinie wypłacana za cały czas od chwili przeniesienia go w stały stan spoczynku.

Art.  4.

Prawo poboru emerytury ustaje na czas pobytu emerytowanego za granicami Państwa Polskiego bez zezwolenia władzy wojskowej.

Art.  5.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Art.  6.

Wykonanie niniejszej ustawy poleca się Ministrowi Spraw Wojskowych w porozumieniu z Ministrem Skarbu.