Uzupełnienie postanowień ustawy z dnia 13 lutego 1920 r. o przyznaniu kredytu jednego miljarda marek na zagospodarowanie odłogów gruntowych na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej i Ziem Wschodnich (Dz. Ust. Nr 17 poz. 86).

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.61.390

Akt utracił moc

Wersja od: 24 lipca 1920 r.

USTAWA

z dnia 14 lipca 1920 r.

w przedmiocie uzupełnienia postanowień ustawy z dnia 13 lutego 1920 r. o przyznaniu kredytu jednego miliarda marek na zagospodarowanie odłogów gruntowych na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej i Ziem Wschodnich (Dz. Ust. Nr 17 poz. 86).

Art.  1.

Podania o udzielenie pożyczki z kredytu nadzwyczajnego, otwartego Rządowi na rachunek Ministerstwa Rolnictwa i Dóbr Państwowych na rok 1920 na mocy ustawy z dnia 13 lutego 1920 r. o przyznaniu kredytu jednego miliarda marek na zagospodarowanie odłogów gruntowych na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej i Ziem Wschodnich (Dz. Ust. № 17 poz. 86), załączniki do tych podań, oraz wszelkie dokumenty, z treścią tych podań związane, jako to: zaświadczenia władz, zobowiązania dłużników, pokwitowania z odbioru przyznanych i ze zwrotu sum dłużnych - wolne są od wszelkich opłat stemplowych i komunalnych.

Postanowienia tego artykułu będą miały zastosowanie do podań i wymienionych w nich dokumentów, sporządzonych przed ogłoszeniem niniejszej ustawy, o ile od nich opłata stemplowa, skarbowa lub komunalna nie została już pobrana.

Art.  2.

Skrypty dłużne na terenie b. Królestwa Kongresowego, o ile by osoba, otrzymująca pożyczką była niepiśmienna, mogą być sporządzane bez względu na wysokość sumy pożyczkowej przed sędzią pokoju w tej miejscowości, gdzie pożyczka ma być podniesiona, lub przed sędzią pokoju właściwym według położenia gruntu, na który pożyczka ma być udzielona.

Art.  3.

W razie użycia pożyczki, uzyskanej na zasadzie ustawy z dnia 13 lutego 1920 r. na cel niezgodny z jej przeznaczeniem, wyrażonej w zobowiązaniu dłużnika, całkowita suma pożyczki wraz z zapadłymi odsetkami ulega natychmiastowemu zwrotowi.

Art.  4.

Wykonanie ustawy niniejszej powierza się Ministrowi Rolnictwa i Dóbr Państwowych w porozumieniu z Ministrem Skarbu i Sprawiedliwości.

Art.  5.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.