Art. 3. - Uzupełnienie postanowień o przerachowaniu i konwersji zobowiązań Skarbu Państwa z tytułu pożyczek państwowych z lat 1918-1920.
Dz.U.1926.96.560
Akt utracił mocArt. 4 ustawy z dnia 20 lipca 1925 r. (Dz. U. R. P. Nr. 90, poz. 629) otrzymuje brzmienie następujące:
"Asygnaty i obligacje wyszczególnione w §§ 1, 2 i 3 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 marca 1924 r. (Dz. U. R. P. Nr. 27, poz. 274) opłacone przy ich nabyciu złotem lub pełnowartościowemi walutami za pośrednictwem b. Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej lub innej instytucji państwowej polskiej, a również instytucyj, które dokonywały sprzedaży wzmiankowanych tytułów lub przyjmowały zapisy na nie w imieniu i na rachunek Skarbu Państwa, będą na żądanie ich pierwotnych nabywców, przerachowane według równi monetarnej wpłaconego złota lub według kursu waluty pełnowartościowej ii a giełdzie warszawskiej w dniu wpłaty na wyżej podane pożyczki przy zastosowaniu skali z artykułu 2 ustawy niniejszej. Obliczona w ten sposób kwota będzie wypłacona w obligacjach serii II 5% pożyczki konwersyjnej opiewającej na złote w zlocie.
Wpłata złotem lub pełnowartościowemi walutami na rachunek Skarbu Państwa winna być stwierdzona urzędowemi dowodami.
Rozporządzenie Ministra Skarbu ustali, które waluty należy uważać za pełnowartościowe w rozumieniu niniejszego artykułu.
Osoby, korzystające z postanowień niniejszego artykułu, powinny zwrócić obligacje 5% pożyczki konwersyjnej uzyskane z tytułu konwersji na podstawie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 marca 1924 r. wraz ze wszystkiemi kuponami, w przeciwnym wypadku wartość nominalna powyższych obligacyj względnie brakujących kuponów będzie potrącona od kwoty przypadającej do wypłaty W obligacjach serji II 5% pożyczki konwersyjnej opiewającej na złote w zlocie".