Uzupełnienie postanowień o przerachowaniu i konwersji zobowiązań Skarbu Państwa z tytułu pożyczek państwowych z lat 1918-1920.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.96.560

Akt utracił moc

Wersja od: 25 września 1926 r.

ROZPORZĄDZENIE

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ

z dnia 17 września 1926 r.

w sprawie uzupełnienia postanowień o przerachowaniu i konwersji zobowiązań Skarbu Państwa z tytułu pożyczek państwowych z lat 1918-1920.

Na mocy art. 44 ust. 6 Konstytucji i ustawy z dn. 2 sierpnia 1926 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr. 78, poz. 443) postanawiam co następuje:

Art.  1.

Ustęp końcowy art. 2 ustawy z dnia. 20 lipca 1925 r. (Dz. U. R. P. Nr. 90, poz. 629) otrzymuje brzmienie następujące:

"Przy wpłatach ratami raty wpłacone do dnia 1 grudnia 1920 r. podlegają przerachowaniu według skali 0.023 złotego za jedną markę polską. Od obliczonej kwoty potrącona zostanie kwota wypłacona w obligacjach 5% pożyczki konwersyjnej przy uprzedniej konwersji i przypadająca na tę część obligacji konwertowanej, która odpowiada spłatom ratalnym, uskutecznionym przed dniem 1 grudnia 1920 r."

Art.  2.

Art. 2 ustawy z dnia 20 lipca 1925 r. (Dz. U. R. P. Nr. 90, poz. 629) uzupełnia się przez dodanie ponadto następującego ustępu:

"Narówni z obligacjami, pozostającemu dotychczas w posiadaniu pierwotnych nabywców, będą traktowane obligacje, pozostające w posiadaniu ich spadkobierców, jak również obligacje, pozostające w posiadaniu instytucyj i fundacyj dobroczynnych, religijnych, kulturalno-oświatowych, które uzyskały powyższe walory od pierwotnych nabywców pod tytułem darmym".

Art.  3.

Art. 4 ustawy z dnia 20 lipca 1925 r. (Dz. U. R. P. Nr. 90, poz. 629) otrzymuje brzmienie następujące:

"Asygnaty i obligacje wyszczególnione w §§ 1, 2 i 3 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 marca 1924 r. (Dz. U. R. P. Nr. 27, poz. 274) opłacone przy ich nabyciu złotem lub pełnowartościowemi walutami za pośrednictwem b. Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej lub innej instytucji państwowej polskiej, a również instytucyj, które dokonywały sprzedaży wzmiankowanych tytułów lub przyjmowały zapisy na nie w imieniu i na rachunek Skarbu Państwa, będą na żądanie ich pierwotnych nabywców, przerachowane według równi monetarnej wpłaconego złota lub według kursu waluty pełnowartościowej ii a giełdzie warszawskiej w dniu wpłaty na wyżej podane pożyczki przy zastosowaniu skali z artykułu 2 ustawy niniejszej. Obliczona w ten sposób kwota będzie wypłacona w obligacjach serii II 5% pożyczki konwersyjnej opiewającej na złote w zlocie.

Wpłata złotem lub pełnowartościowemi walutami na rachunek Skarbu Państwa winna być stwierdzona urzędowemi dowodami.

Rozporządzenie Ministra Skarbu ustali, które waluty należy uważać za pełnowartościowe w rozumieniu niniejszego artykułu.

Osoby, korzystające z postanowień niniejszego artykułu, powinny zwrócić obligacje 5% pożyczki konwersyjnej uzyskane z tytułu konwersji na podstawie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 marca 1924 r. wraz ze wszystkiemi kuponami, w przeciwnym wypadku wartość nominalna powyższych obligacyj względnie brakujących kuponów będzie potrącona od kwoty przypadającej do wypłaty W obligacjach serji II 5% pożyczki konwersyjnej opiewającej na złote w zlocie".

Art.  4.

Ustęp pierwszy art. 5 ustawy z dnia 20 lipca 1925 r. otrzymuje brzmienie następujące:

"Obligacje 5% długoterminowej wewnętrznej pożyczki państwowej z r. 1920 oraz obligacje krótkoterminowej wewnętrznej pożyczki państwowej z 1920 r., zakupione za asygnaty, będą przerachowane według daty nabycia tych asygnat; w razie niemożności złożenia dowodu co do daty nabycia asygnat będą one przerachowane według stawki 0,24 zł, za jedną markę polską lub l rubla oraz 0,13 zł. za jedną koronę austrjacką".

Art.  5.

Art. 6 ustawy z dnia 20 lipca 1925 r. (Dz. U. R. P. Nr. 90, poz. 629) otrzymuje brzmienie następujące:

"Do korzystania z dodatkowej konwersji w myśl niniejszej ustawy są uprawnione również osoby, które dokonały konwersji swych obligacyj na zasadzie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 marca 1924 r. (Dz. U. R. P. Nr. 27, poz. 274) oraz z dnia 28 grudnia 1924 r. (Dz. U. R. P. Nr. 114, poz. 1021) o ile odpowiadają wymaganiom art. 2, 3 i 4 niniejszej ustawy".

Art.  6.

Art. 7 ustawy z dnia 20 lipca 1925 r. (Dz. U. R. P. Nr. 90, poz. 629) otrzymuje brzmienie następujące:

"Osobom, które pod zastaw obligacyj pożyczek państwowych, wyszczególnionych w art. 2 niniejszej ustawy, zaciągnęły pożyczki w markach polskich w instytucjach kredytowych, będzie przy konwersji potrącony zysk, osiągnięty ze spadku waluty polskiej w okresie korzystania z pożyczki. Sposób obliczenia wysokości tego zysku ustali rozporządzenie Ministra Skarbu".

Art.  7.

Ustęp 1-szy art. 8 ustawy z dnia 20 lipca 1925 r. otrzymuje brzmienie następujące:

"Osoby, winne zatajenia faktu zaciągnięcia pożyczki w instytucjach kredytowych pod zastaw zgłaszanych do konwersji asygnat lub obligacyj, będą karane, o ile dany czyn nie ulega większej karze, aresztem do 6 tygodni".

Art.  8.

Do konwersji w myśl zasad ustawy z dnia 20 lipca 1925 r. w brzmieniu nadanem jej niniejszem rozporządzeniem są dopuszczone również te obligacje pożyczek państwowych z lat 1918 - 1920, które były wpłacone na 8% państwową pożyczkę złotą, emitowaną na zasadzie ustawy z dnia 26 września 1922 r. (Dz. U. R. P. Nr. 83, poz. 741) o ile obecny posiadacz pożyczki jest jej pierwotnym nabywcą w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 1925 r. i niniejszego rozporządzenia i o ile przedstawi urzędowe dowody na fakt wpłacenia na powyższą pożyczkę obligacyj pożyczek z lat 1918 - 1920.

Przy konwersji w myśl ustępu poprzedniego od przerachowanej kwoty w złotych, o ile wpłata obligacjami 5 % długo lub krótkoterminowej wewnętrznej pożyczki państwowej z r. 1920 mieściła się w części markowej 8% państwowej pożyczki złotej, będzie potrącona kwota w stosunku l złoty za 100.000 mk. imiennej wartości części markowej obligacyj 8% państwowej pożyczki złotej. Natomiast, gdyby wpłaty obligacjami 5% długo, lub krótkoterminowej wewnętrznej pożyczki państwowej z r. 1920 pokrywały poza częścią markową również część złotową obligacyj tejże 8% pożyczki złotowej, zostanie ponadto potrącona kwota odpowiadająca kwocie fr. szw., jaka wyniknie z przerachowania na fr. szw. imiennej wartości wpłaconych marek na część złotową 8% pożyczki złotej i przeliczonych według kursu fr. szw. z dnia poprzedzającego wpłatę.

Art.  9.

Zgłoszenia do konwersji asygnat i obligacyj pożyczek państwowych względnie świadectw tymczasowych na zasadach niniejszego rozporządzenia, o ile takie zgłoszenia nie zostały złożone na zasadach ustawy z dnia 20 lipca 1925 r. (Dz. U. R. P. Nr. 90, poz. 629), mogą być składane w ciągu 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. W wypadkach zasługujących na specjalne uwzględnienie Ministrowi Skarbu będzie przysługiwało prawo przyjęcia zgłoszeń po powyższym terminie.

Art.  10.

Art. 12 ustawy z dnia 20 lipca 1925 r. (Dz. U. R. P. Nr. 90, poz. 629) uzupełnia się przez dodanie ustępów następujących:

"Jednakże w wypadkach, gdy to komisja uzna za wskazane, może ona przedłożyć każdą poszczególną sprawę do rozstrzygnięcia Ministrowi Skarbu, który wówczas podejmie decyzję według swego uznania co do zastosowania przerachowania i konwersji w myśl niniejszej ustawy.

W razie potrzeby Minister Skarbu powoła drugą komisję w takim samym składzie liczebnym co poprzednia i z takiemi samemi uprawnieniami.

Minister Skarbu władny będzie również wydać przepisy o postępowaniu uproszczonem przy rozpatrywaniu i załatwianiu podań, które dotyczą konwersji Obligacyj, przedstawiających po przerachowaniu w mysi niniejszej ustawy, wartość mniejszą niż 3.000 złotych, w obligacjach 5% pożyczki konwersyjnej względnie w obligacjach serji II 5% pożyczki konwersyjnej opiewającej na złote w złocie."

Art.  11.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Ministrowi Skarbu, a co do art. 7 - Ministrowi Sprawiedliwości.

Art.  12.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.