Ustrój i wewnętrzny tok czynności Trybunału dla spraw ubezpieczeń społecznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.12.110

Akt utracił moc

Wersja od: 28 lutego 1922 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA B. DZIELNICY PRUSKIEJ

z dnia 1 listopada 1921 r.

w sprawie ustroju i wewnętrznego toku czynności Trybunału dla spraw ubezpieczeń społecznych.

Na mocy punktu d. art. 6 ustawy z dnia 1 sierpnia 1919 r. o tymczasowej organizacji zarządu b. dzielnicy pruskiej (Dz. P. P. P. № 64 poz. 385) zarządza się co następuje:

§ 1. Ustanowiony rozporządzeniem Ministra b. Dzielnicy Pruskiej z dn. 10 stycznia 1921 r. Najwyższy Trybunał dla spraw ubezpieczeń społecznych otrzymuje nazwę: "Trybunał dla spraw ubezpieczeń społecznych".

§ 2. Trybunał dla spraw ubezpieczeń społecznych składa się z prezesa, w razie potrzeby wice-prezesa, oraz odpowiedniej ilości radców, jako członków stałych, tudzież z przedstawicieli pracodawców i ubezpieczonych, jako członków niestałych.

§ 3. Prezes kieruje wszelkiemi czynnościami urzędowemi, przestrzega prawidłowego Ich toku, wydaje potrzebne w tym celu zarządzenia i sprawuje nadzór służbowy.

Wiceprezes pomaga prezesowi w spełnianiu jego czynności urzędowych i zastępuje go w razie potrzeby.

Na wypadek niezamianowania wiceprezesa, zastępuje prezesa, w razie potrzeby, radca mający kwalifikacją sędziowską, a w braku takiego radca najstarszy służbą.

§ 4. Prezesa i wiceprezesa, którzy winni mieć kwalifikację sędziowską, mianuje Naczelnik Państwa, na przedstawienie Ministra b. Dzielnicy Pruskiej.

Prezes i wiceprezes pobierać będą uposażenie, które przysługuje według ustawy z dn. 13 lipca 1920 r. o uposażeniu sędziów i prokuratorów Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. R. P. № 65 poz. 436) sędziom grupy IV i tem, że prezesowi przysługuje równy dodatek za kierownictwo, co prezesom Sądu Najwyższego.

Radców zaliczonych do V stopnia płac według ustawy z dn. 13 lipca 1920 r. o uposażeniu urzędników i niższych funkcjonarjuszów państwowych (Dz. U. R. P. № 65 poz. 420) oraz funkcjonarjuszów kancelaryjnych mianuje Minister b. Dzielnicy Pruskiej na wniosek prezesa Trybunału dla spraw ubezpieczeń społecznych.

§ 5. Po 15 przedstawicieli pracodawców i ubezpieczonych, jako członków niestałych, oraz taką samą liczbę zastępców, mianuje Minister b. Dzielnicy Pruskiej, na wniosek prezesa Trybunału dla spraw ubezpieczeń społecznych, a mianowicie:

a) po 8 przedstawicieli pracodawców i ubezpieczonych z działu ubezpieczenia od wypadków w przemyśle,

b) po 4 przedstawicieli pracodawców i ubezpieczonych z działu ubezpieczenia od wypadków w rolnictwie,

c) po 3 przedstawicieli pracodawców i ubezpieczonych z działu ubezpieczenia urzędników prywatnych.

Prezes Trybunału dla spraw ubezpieczeń społecznych winien zaproponować przedstawicieli pracodawców, jako członków niestałych i ich zastępców:

a) z działu ubezpieczenia od wypadków w przemyśle z pośród:

1) 8 osób, przedstawionych przez ubezpieczalnie krajową w Poznaniu - (wydział ubezpieczeń od wypadków),

2) 4 osób, przedstawionych przez dyrekcję kolei państwowych w Poznaniu, jako władzę przeprowadzającą ubezpieczenie,

3) 2 osób, przedstawionych przez wojewodę poznańskiego, jako władzę przeprowadzającą ubezpieczenie,

4) 2 osób, przedstawionych przez wojewodę pomorskiego, jako władzę przeprowadzającą ubezpieczenie,

b) z działu ubezpieczenia od wypadków w rolnictwie z pośród 8 osób przedstawionych przez Zakład ubezpieczeń od wypadków w rolnictwie w Poznaniu,

c) z działu ubezpieczenia urzędników prywatnych z pośród 6 osób, przedstawionych przez ubezpieczalnię krajową w Poznaniu '-(wydział ubezpieczeń urzędników prywatnych). Prezes trybunału dla spraw ubezpieczeń Społecznych winien zaproponować przedstawicieli ubezpieczonych, jako członków niestałych i Ich zastępców:

a) z działu ubezpieczenia od wypadków w przemyśle z pośród;

1) 8 osób, przedstawionych przez ubezpieczalnię krajową w Poznaniu - (wydział ubezpieczeń od wypadków),

2) 4 osób przedstawionych przez kasę emerytalną dla robotników kolei państwowych w b. dzielnicy pruskiej, jako zakład Odrębny,

3) 2 Osób, przedstawionych przez wojewodę poznańskiego, jako władzę przeprowadzającą ubezpieczenie;

b) z działu ubezpieczenia od wypadków W rolnictwie z pośród 8 osób przedstawionych przez Zakład ubezpieczeń od wypadków w rolnictwie W Poznaniu,

c) z działu ubezpieczenia urzędników prywatnych z pośród 6 osób przedstawionych przez ubezpieczalnię krajową w Poznaniu - (Wydział ubezpieczeń urzędników prywatnych).

Przedstawiciele pracodawców i ubezpieczonych muszą władać językiem polskim i najmniej 1/3 (jedna trzecia) część tak przedstawicieli jak ich zastępców, winna mieszkać stale w Poznaniu lub przynajmniej nie dalej jak o dwadzieścia pięć kilometrów od Poznania.

Przedstawiciele pracodawców i ubezpieczonych urzędować będą przez lat cztery. Zamianowanie powinno nastąpić z początkiem grudnia tego roku, w którym kończy się czas urzędowania przedstawicieli pracodawców i ubezpieczonych ostatnio zamianowanych.

§ 6. Przepis § 95 ordynacji ubezpieczeniowej Rzeszy niemieckiej winien być Odpowiednio Stalowany do mianowanych przedstawicieli pracodawców i ubezpieczonych z działu ubezpieczenia od wypadków w przemyśle i od wypadków w rolnictwie oraz do ich zastępców; §§ 115. ustęp 2 i 3, 116, 117,1 19, 120, 139. ustęp 2 i 3, ustawy o ubezpieczeniu urzędników prywatnych z dnia 20 grudnia 1911 r. winny być odpowiednio stosowane do mianowanych przedstawicieli pracodawców i ubezpieczonych z działu ubezpieczenia urzędników prywatnych i do ich zastępców.

Przedstawiciele pracodawców i ubezpieczonych oraz ich zastępcy pobierać będą djety i zwrot kosztów podróży według norm ustanowionych dla urzędników V stopnia płacy.

Prezes trybunału dla spraw ubezpieczeń społecznych winien odebrać od przedstawicieli pracodawców i ubezpieczonych oraz od ich zastępców ślubowanie należytego pełnienia ich obowiązków.

§ 7. Izba, orzekająca wyrokiem w sprawach ubezpieczenia od wypadków i w sprawach ubezpieczenia inwalidowego oraz izba orzekająca tek wyrokiem jak uchwałą w sprawach ubezpieczenia urzędników prywatnych, składa się z prezesa, lub wice* prezesa, jako przewodniczącego, jednego członka

stałego, przybranego sędziego zawodowego, jednego przedstawiciela pracodawców i jednego przedstawiciela ubezpieczonych.

W miejsce członka stałego może zasiadać wiceprezes lub przybrany sędzia zawodowy.

Przedstawiciele pracodawców i ubezpieczonych winni być powołani w zasadzie z tego działu ubezpieczeń, do którego należy sprawa, będąca przedmiotem rozstrzygnienia.

§ 8. Izba orzekająca uchwałę w sprawach ubezpieczenia od wypadków oraz w sprawach ubezpieczenia inwalidowego, składa się: z prezesa lub wiceprezesa jako przewodniczącego, jednego przedstawiciela pracodawców i jednego przedstawiciela ubezpieczonych.

Przedstawiciele pracodawców i ubezpieczonych winni być powołani w zasadzie z tego działu ubezpieczeń, do którego należy sprawa będąca przedmiotem rozstrzygnienia.

W sprawach, które mają być załatwione uchwałą, w których jednak nie ma rozstrzygać izba orzekająca uchwałą, członek stały przygotowuje uchwałę, a podpisuje ją, prezes lub wiceprezes.

§ 9. Izba plenarna składa się: z prezesa jako przewodniczącego, wiceprezesa, jednego członka stałego, dwóch przybranych sędziów zawodowych, dwóch przedstawicieli pracodawców i dwóch przedstawicieli ubezpieczonych.

W miejsce wiceprezesa lub członka stałego może zasiadać przybrany sędzia zawodowy.

§ 10. Minister b. Dzielnicy Pruskiej powołuje sędziów zawodowych, jako członków przybranych, z pośród sędziów zawodowych, wchodzących w skład sądów w Poznaniu, na wniosek przełożonej władzy sądowej, na przeciąg lat czterech.

Sędziowie przybrani pobierać będą za współudział w pracach i posiedzeniach Trybunału dla spraw ubezpieczeń społecznych wynagrodzenie, które wyznaczy Minister b. Dzielnicy Pruskiej w myśl art. 18 ustawy z dnia 13 lipca 1920 r. o uposażeniu sędziów i prokuratorów Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. R. P. № 65, poz. 436).

§ 11. Prezes oznacza skład izb, rozdziela sprawy i ustala dnie rozpraw.

§ 12. W toku postępowania przed Trybunałem dla spraw ubezpieczeń społecznych mają być stosowane:

a) w sprawach ubezpieczenia inwalidowego i ubezpieczenia od wypadków przepisy §§ 20 - 31, 33, 34, 35 zdanie pierwsze, 36 - 40, 43 zdanie pierwsze, niemieckiego rozporządzenia z dnia 24 grudnia 1911 r. o toku czynności i o postępowaniu przed urzędem ubezpieczeń Rzeszy niemieckiej (Dz. U. Rzeszy niem. str. 1083); § 32 tego rozporządzenia ma być stosowany z uwzględnieniem zmian, zawartych w §§ 7, 8 i 9 niniejszego rozporządzenia;

b) w sprawach ubezpieczenia urzędników prywatnych przepisy §§ 8, 10 - 30, 32 - 36, 38 - 51 niemieckiego rozporządzenia z dnia 21 czerwca 1913 r. (Dz. Ust. Rzeszy niem. str. 341) ; § 26 tego rozporządzenia ma być stosowany z uwzględnieniem zmian zawartych w §§ 7, 8 i 9 niniejszego rozporządzenia.

§ 13. Trybunał dla spraw ubezpieczeń społecznych ogłasza wyroki w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej.

Oryginały wyroków podpisuje przewodniczący i referent.

Nagłówek wyroku winien brzmieć:

"W Imieniu Rzeczypospolitej Polskiej".

Zakończenie ma brzmieć:

"Zgodność odpisu z Oryginałem stwierdza się"

"Trybunał dla spraw ubezpieczeń społecznych".

"Izba orzekająca wyrokiem"

("Izba orzekająca uchwałą")

i ma zawierać obok pieczęci podpis przewodniczącego a w razie, gdyby z jego strony zachodziła przeszkoda, podpis stałego członka izby, który brał udział w rozprawie.

Trybunał dla spraw ubezpieczeń społecznych posługiwać się będzie pieczęcią, wzór № 3 przepisaną dla władz i urzędów państwowych ustawą z dnia 1-go sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. R. P. № 69, poz. 416).

Pieczęć winna być zaopatrzona na wstędze dokoła orła w napis: "Trybunał dla spraw ubezpieczeń społecznych".

§ 14. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Jednocześnie tracą moc obowiązującą:

1) przepisy ordynacji ubezpieczeniowej Rzeszy niemieckiej z dn. 19 lipca 1911 r., oraz przepisy niemieckiej ustawy o ubezpieczeniu urzędników prywatnych z dn. 20 grudnia 1911 r., o ile są sprzeczne z niniejszem rozporządzeniem,

2) przepisy niemieckiego rozporządzenia z dnia 24 grudnia 1911 r. (Dz. Ust. Rzeszy niem. str. 1083) o toku czynności i o postępowaniu przed urzędem ubezpieczeń Rzeszy niem. oraz przepisy niemieckiego rozporządzenia z dnia 21 czerwca 1913 r. (Dz. Ust. Rzeszy niem. str. 341) o toku czynności i postępowaniu przed wyższym Urzędem Rozjemczym, które nie zostały powołane w § 12 niniejszego rozporządzenia.