§ 8. - Uproszczenie postępowania dyscyplinarnego przeciwko funkcjonarjuszom państwowym i wzmocnienie nadzoru nad tem postępowaniem.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.111.990

Akt utracił moc

Wersja od: 23 grudnia 1924 r.

§ 8. Rzecznicy komisyj dyscyplinarnych, działając w ścisłej zależności od swych władz przełożonych, mają obowiązek:

a) uczestniczenia we wszystkich posiedzeniach komisyj dyscyplinarnych;

b) stawiania w razie potrzeby wniosków o wezwanie świadków; komisja nie może odmówić takiemu żądaniu;

c) donoszenia władzy przełożonej o wszystkich wypadkach wykroczeń służbowych, która doszły do jego wiadomości w toku postępowania dyscyplinarnego;

d) udział: w śledztwie dyscyplinarnem przez wgląd w akta w toku śledztwa i stawianie wobec prowadzącego śledztwo odpowiednich wniosków; prowadzący śledztwo winien wnioski te uwzględnić;

e) na zlecenie władzy służbowej lub przełożonej władzy wyższej w rozumieniu art. 17 ustawy z dnia 17 lutego 1922 r. o postępowaniu dyscyplinarnem (Dz. U. R. P. № 21 poz. 165) brania udziału w dochodzeniu wstępnem z prawami, przewidzianemi wyżej w punkcie d).

Rzecznik Najwyższej Komisji Dyscyplinarnej ma pozatem obowiązek baczenia nad przestrzeganiem jednolitości postępowania rzeczników dyscyplinarnych w poszczególnych działach zarządu państwowego i w tym celu może im dawać wskazówki. Rzecznicy mogą pomijać otrzymane wskazówki tylko na wyraźne zarządzenie swej władzy przełożonej, z rownoczesnem zawiadomieniem o tem rzecznika przy Najwyższej Komisji Dyscyplinarnej.

Rzecznika dyscyplinarnego przy komisji niższej instancji może zastąpić w razie potrzeby rzecznik dyscyplinarny przy komisji wyższej instancji; również rzecznika dyscyplinarnego w wyższej instancji może zastąpić w razie potrzeby rzecznik dyscyplinarny przy komisji niższej instancji. O zastępstwie decyduje właściwy minister; o zastępstwie rzecznika Najwyższej Komisji Dyscyplinarnej przez rzecznika innej komisji dyscyplinarnej lub odwrotnie decyduje Prezes Rady Ministrów w porozumieniu z właściwym ministrem.