Uproszczenie postępowania dyscyplinarnego przeciwko funkcjonarjuszom państwowym i wzmocnienie nadzoru nad tem postępowaniem.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.111.990

Akt utracił moc

Wersja od: 23 grudnia 1924 r.

ROZPORZĄDZENIE

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ

z dnia 15 grudnia 1924 r.

o uproszczeniu postępowania dyscyplinarnego przeciwko funkcjonarjuszom państwowych i wzmocnieniu nadzoru nad tem postępowaniem.

Na mocy art. 1 punkt A. 7 i art. 2 ustawy z dnia 31 lipca 1924 r. o naprawie Skarbu Państwa i poprawie gospodarstwa społecznego (Dz. U. R. P. № 71, poz. 687) oraz zgodnie z uchwałą Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 1924 roku stanowię co następuje:

§ 1. Komisje dyscyplinarne obradują i orzekają w kompletach, złożonych z przewodniczącego lub jego zastępcy i dwóch członków. Przewodniczący musi posiadać wykształcenie prawnicze.

§ 2. W kompletach dyscyplinarnych uchwały zapadają większością głosów.

Przewodniczący głosuje na ostatku.

§ 3. Do rozprawy dyscyplinarnej wzywa się. obwinionego z równoczesnem doręczeniem uchwały przekazującej i udzieleniem listy członków kompletu orzekającego i ich zastępców.

Obwiniony funkcjonarjusz państwowy ma prawo w ciągu dni 8 po doręczeniu tej listy wyłączyć z niej 2 osoby bez podania powodu.

§ 4. Po ukończeniu śledztwa prowadzący je przesyła akta rzecznikowi dyscyplinarnemu, który po sformułowaniu ostatecznem punktów obwinienia kieruje akta wraz ze swemi wnioskami do komisji dyscyplinarnej.

Komisja dyscyplinarna bez udziału stron uchwala albo przekazanie sprawy do rozprawy dyscyplinarnej, albo umorzenie postępowania dyscyplinarnego. W tym drugim wypadku komisja może również powziąć uchwałą w myśl art. 18 ustawy z dnia 17 lutego 1922 r. o postępowaniu dyscyplinarnem (nałożenie kary porządkowej).

W uchwale przekazującej przytoczyć należy dokładnie te punkty obwinienia według wniosku rzecznika, co do których nie nastąpiło umorzenie postępowania, oraz wskazać zarządzenia, które komisja dyscyplinarna wydaje celem przygotowania ustnej rozprawy.

§ 5. Terminy piętnastodniowe, przewidziane w art. 20, 32 i 57 ustawy z dnia 17 lutego 1922 r. o organizacji władz dyscyplinarnych i postępowaniu dyscyplinarnem przeciwko funkcjonarjuszom państwowym (Dz. U. R. P. № 21, poz. 165) skraca się do dni ośmiu.

§ 6. W razie obwinienia o naruszenie obowiązków służbowych kilku urzędników tego samego działu zarządu państwowego, z których jedni podlegają komisji dyscyplinarnej przy władzy podlegającej bezpośrednio władzy naczelnej inni zaś wyższej komisji dyscyplinarnej - wszyscy uczestnicy podlegają właściwości wyższej komisji dyscyplinarnej.

Odwołania od orzeczeń w takich wypadkach rozstrzyga Najwyższa Komisja Dyscyplinarna.

§ 7. W celu strzeżenia dobra służby, naruszonego przez uchybienie obowiązkom służbowym, przy każdej komisji dyscyplinarnej władza, przy której komisja istnieje, winna ustanowić rzecznika dyscyplinarnego oraz w razie potrzeby odpowiednią liczbę zastępców, z reguły z pośród urzędników z wykształceniem prawnicżem.

Obowiązkiem rzecznika dyscyplinarnego jest przy przeprowadzaniu postępowania dyscyplinarnego stać na straży dobra służby, ścisłego wykonywania obowiązków służbowych przez funkcjonarjuszów państwowych oraz godności i powagi stanowiska.

Komisja dyscyplinarna przedsiębierze każdą uchwałę nie inaczej, jak po wysłuchaniu zdania rzecznika dyscyplinarnego; przy naradach i głosowaniu kompletu orzekającego rzecznik nie może być obecny.

§ 8. Rzecznicy komisyj dyscyplinarnych, działając w ścisłej zależności od swych władz przełożonych, mają obowiązek:

a) uczestniczenia we wszystkich posiedzeniach komisyj dyscyplinarnych;

b) stawiania w razie potrzeby wniosków o wezwanie świadków; komisja nie może odmówić takiemu żądaniu;

c) donoszenia władzy przełożonej o wszystkich wypadkach wykroczeń służbowych, która doszły do jego wiadomości w toku postępowania dyscyplinarnego;

d) udział: w śledztwie dyscyplinarnem przez wgląd w akta w toku śledztwa i stawianie wobec prowadzącego śledztwo odpowiednich wniosków; prowadzący śledztwo winien wnioski te uwzględnić;

e) na zlecenie władzy służbowej lub przełożonej władzy wyższej w rozumieniu art. 17 ustawy z dnia 17 lutego 1922 r. o postępowaniu dyscyplinarnem (Dz. U. R. P. № 21 poz. 165) brania udziału w dochodzeniu wstępnem z prawami, przewidzianemi wyżej w punkcie d).

Rzecznik Najwyższej Komisji Dyscyplinarnej ma pozatem obowiązek baczenia nad przestrzeganiem jednolitości postępowania rzeczników dyscyplinarnych w poszczególnych działach zarządu państwowego i w tym celu może im dawać wskazówki. Rzecznicy mogą pomijać otrzymane wskazówki tylko na wyraźne zarządzenie swej władzy przełożonej, z rownoczesnem zawiadomieniem o tem rzecznika przy Najwyższej Komisji Dyscyplinarnej.

Rzecznika dyscyplinarnego przy komisji niższej instancji może zastąpić w razie potrzeby rzecznik dyscyplinarny przy komisji wyższej instancji; również rzecznika dyscyplinarnego w wyższej instancji może zastąpić w razie potrzeby rzecznik dyscyplinarny przy komisji niższej instancji. O zastępstwie decyduje właściwy minister; o zastępstwie rzecznika Najwyższej Komisji Dyscyplinarnej przez rzecznika innej komisji dyscyplinarnej lub odwrotnie decyduje Prezes Rady Ministrów w porozumieniu z właściwym ministrem.

§ 9. Władze, podlegające bezpośrednio władzy naczelnej, winny zawiadamiać władzę naczelną o każdej wszczętej sprawie dyscyplinarnej oraz składać jej co miesiąc sprawozdania o stanie spraw dyscyplinarnych.

Władze naczelne zawiadamiają Prezesa Rady Ministrów o każdej sprawie wszczętej w wyższej komisji dyscyplinarnej, jako I instancji oraz przesyłają mu co miesiąc wykazy wszystkich spraw wyższej komisji dyscyplinarnej i komisyj dyscyplinarnych.

§ 10. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1925 r. i ma zastosowanie również do wszystkich spraw prawomocnie niezakończonych, z tem, że § 5 niniejszego rozporządzenia nie ma zastosowania do terminów, których bieg rozpoczął się przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia chwilą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia tracą moc obowiązującą postanowienia ustawy z dnia 17 lutego 1922 r. o organizacji władz dyscyplinarnych i postępowaniu dyscyplinarnem (Dz. U. R. P. № 21 poz. 165) w przedmiotach, objętych niniejszem rozporządzeniem.