Rozdział 2 - Przepisy przejściowe. - Uposażenie sędziów i prokuratorów (wymiar sprawiedliwości) Rzeczypospolitej Polskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.65.436

Akt utracił moc
Wersja od: 1 października 1922 r.

Rozdział  II.

Przepisy przejściowe.

Sędziom i prokuratorom, którzy będą już w czynnej służbie w chwili wejścia w życie niniejszej ustawy, a którzy w czasie przed przyjęciem do służby sądowej polskiej pozostawali w służbie państwowej rosyjskiej, austrjsckiej lub niemieckiej, albo w zawodzie adwokackim lub notarjalnym, liczy się w celu oznaczenia dodatku starszeństwa w grupie, do jakiej powinni być wedle niniejszej ustawy zaliczeni (art. 2, 14, 26 i 27):

1)
czas, spędzony w służbie sądowej polskiej - a to w b. dzielnicy rosyjskiej najwcześniej od 1 września 1917 r., w b. dzielnicy austrjackiej najwcześniej od 1 listopada 1918 r., a w b. dzielnicy pruskiej najwcześniej od 1 stycznia 1919 r. - na stanowisku, odpowiadającem tej parnej grupie, w całości;
2)
czas, spędzony:

a) w jakiejkolwiek służbie państwowej polskiej, b) w niepodległościowych formacjach wojskowych polskich-a to najwcześniej od chwili wybuchu wojny światowej - na obszarach Polski i zagranica, c) w sądownictwie (wymiar i zarząd sprawiedliwości), cywilnem, administrjacyjnem lub wojskowem rosyjskiem, austrjackiem lub niemieckiem, d) w adwokaturze, notarjacie, rosyjskiej Prokuratorji Królestwa Polskiego, albo austrjackiej Prokuratorji Skarbu, e) w szczególności członkom Izby IV Najwyższego Sądu (Trybunał Administracyjny) także czas, spędzony w służbie administracyjnej austrjackiej, rosyjskiej i niemieckiej-a mianowicie:

w grupieI-w dwuchtrzecich częściach,
"II-"szóstych częściach,
"III-"dwunastych częściach,
"IV-"dwudziestych czwartych częściach.

Przy obliczaniu służby (pracy zawodowej) poprzedniej uwzględnia się również czas, spędzony w charakterze aplikanta (auskultanta, praktykanta sądowego, kandydata do posad sądowych), referendarjusza oraz kandydata; adwokackiego (pomocnika adwokata przysięgłego) i notarjalnego.

Czasu pełnienia normalnej powszechnej powinności wojskowej nie uwzględnia się przy obliczaniu czasu poprzedniej służby (pracy zawodowej). Inną służbę wojskową policzą się tylko wówczas, gdy sędzia (prokurator) nie spełniał jej równocześnie z państwową służbą cywilną (pracą zawodową).

W wypadkach urlopu bez uposażenia, odliczenia pewnego czasu orzeczeniem dyscyplinarnym, pełnienia dobrowolnej służby wojskowej, zawierzenia w urzędowaniu, zakończonego prawomocnem skazaniem w drodze dyscyplinarnej, nie uwzględnia się odnośnego czasokresu przy obliczaniu czasu poprzedniej służby.

Podstawą obliczenia stanowi cały w rachubę wchodzący czas (lata" miesiące, dni). Przerwy w czasie, który powinien być policzony, nie stanowią przeszkody do policzenia poszczególnych okresów. Z czasu, który będzie wynikiem obliczenia, dokonanego według zasad artykułu niniejszego, skreśla się niepełne miesiące.

Te same zasady (art. 22) mają zastosowanie do sędziów i prokuratorów, którzy przyjęci zostaną do służby po wejściu w życie ustawy niniejszej, atoli w oznaczonym osobną ustawą okresie organizacji jednolitego sądownictwa polskiego.

Minister Sprawiedliwości może za zgodą Ministra Skarbu zastosować te same zasady (art. 22) także do sędziego lub prokuratora, będącego już w służbie, którego we wspomnianym wyżej okresie mianowano na stanowisko wyższej grupy, a to przy oznaczeniu dodatku starszeństwa w danej wyższej grupie

Aż do czasu wejścia w życie ustawy o służbie sędziowskiej i prokuratorskiej zawieszenie sędziego lub prokuratora w urzędowaniu wstrzymuje przyznanie mu dalszych dodatków starszeństwa. Przyznanie tych dalszych dodatków może jednak nastąpić jeszcze przed wejściem w życie wspomnianej ustawy, jeżeli sędziego (prokuratora) prawomocnem orzeczeniem sądu dyscyplinarnego w zupełności uniewinniono.

Przepisy art. 3, 4, 5, 6, 10 i 11 stosują się do sędziów-prawników i prokuratorów, którzy zamianowani zostaną po wejściu w życie niniejszej ustawy tylko o tyle, o ile będą mieli za sobą conajmniej trzechletnią służbę lub pracę zawodową (art. 22). Ten trzechletni okres liczyć należy, uwzględniając cały czas służby (pracy zawodowej), nie zaś tylko w ułamkach.

Sędziowie-prawnicy i prokuratorzy, którzy zamianowani będą po dniu wejścia w życie ustawy niniejszej, a którzy najmniej trzechletniej służby lub pracy zawodowej jeszcze nie ukończyli, pobierać będą aż do ukończenia rzeczonego trzechletniego okresu uposażenie ustanowione w art. 16 dla egzaminowanych aplikantów (asesorów).

Sędziów śledczych w b. dzielnicy austrjackiej, sędziów powiatowych, sędziów pokoju prawników i podprokuratorów przy sądach okręgowych, w b. dzielnicy rosyjskiej, którzy będą na tych stanowiskach w dniu wejścia w życie ustawy niniejszej lub obejmą je w czasie, w art. 23 wspomnianym, zalicza się do grupy II po upływie 12 lat służby lub pracy zawodowej (art. 22, liczonych w całości, nie zaś tylko w ułamkach.

Sędziów śledczych w byłej dzielnicy rosyjskiej i podprokuratorów przy sądach okręgowych w b. dzielnicy austijackiej i pruskiej, którzy będą na tych stanowiskach w chwili wejścia w życie ustawy niniejszej lub obejmą je w czasie, w art. 23 wspomnianym, zalicza się do grupy II po upływie 6 lat służby lub pracy zawodowej (art. 22), liczonych w całości, nie zaś tylko w ułamkach, w tem co najmniej 3 lat służby na stanowisku sędziego śledczego (w b. dzielnicy rosyjskiej) względnie podprokuratora przy sądzie okręgowym (w byłej dzielnicy austrjackiej i pruskiej).

Sędziów i prokuratorów (w b. dzielnicy austrjackiej) w VII klasie rangi i tych, którzy uzyskali już uposażenie tej klasy rangi drogą automatycznego awansu, oraz naczelników sądów powiatowych VI klasy rangi i podprokuratorów VI klasy rangi, a w b. dzielnicy pruskiej sędziów powiatowych, którzy w chwili wejścia w życie ustawy niniejszej posiadać już będą VI klasę płacy, zalicza się do grupy II, zaś tych asesorów, którzy przed swem mianowaniem w tym charakterze zajmowali już w innych dzielnicach Polski stanowiska sędziowskie - do grupy I.

Upoważnia się Ministra Sprawiedliwości, ażeby w porozumieniu z Ministrem Skarbu zaliczył w b. dzielnicy rosyjskiej i austrjackiej tych sędziów i prokuratorów, którzy w chwili wejścia w życie ustawy niniejszej posiadać będą uposażenie conajmniej III kategorji płacy, względnie klasy rangi, nadto w b. dzielnicy austrjackiej tych sędziów i prokuratorów, którzy w chwili wejścia w życie ustawy niniejszej posiadać będą V lub VI klasę rangi, do ■ grupy wyższej niż ta, do której powinniby być zaliczeni wedle art. 2 ustawy niniejszej, zaś Ministra b. Dzielnicy Pruskiej upoważnia się, ażeby zaliczył tych sędziów i prokuratorów, którzy w chwili wejścia w życie ustawy niniejszej posiadać będą w b. dzielnicy pruskiej VI klasę płacy albo posiwiali już poprzednio w b. dzielnicy austrjackiej VI klasę rangi -do grupy wyższej niż ta, do której powinniby być zaliczeni wedle art. 2 ustawy niniejszej.

Ustanowieni przejściowo w b. dzielnicy pruskiej sędziowie śledczy przy sądach okręgowych i podprokuratorzy pomocniczy przy sądach okręgowych otrzymują trzy czwarte części ustanowionej w art. 4 płacy zasadniczej, a nadto trzy czwarte części dodatku drożyźnianego, obliczanego wedle postanowień art. 10.

Wszelkie z ustawy niniejszej wypływające prawa sędziów prokuratorów i kandydatów na stanowiska sędziowskie będą zrealizowane z mocą od dnia 1 lipca 1920 r.

Z dniem 1 lipca 1920 r. tracą moc obowiązującą wszystkie ustawy i przepisy w przedmiocie, objętym ustawą niniejszą.

Wypłaty, dokonane w ciągu marca, kwietnia, maja i czerwca 1920 r. ponad ustawowe uposażenie - uważa się za bezzwrotny dodatek regulacyjny po dzień 30 czerwca 1920 r.

Wykonanie ustawy niniejszej powierza się Prezydentowi Ministrów i Ministrów; Skarbu oraz Ministrowi Sprawiedliwości, a o ile chodzi o b. dzielnicę pruską, także Ministrowi b. Dzielnicy Pruskiej.

7 Art. 23 zmieniony przez art. 5 ustawy z dnia 7 kwietnia 1922 r. (Dz.U.22.26.214) zmieniającej nin. ustawę z dniem 13 kwietnia 1922 r.
8 Art. 25 zmieniony przez art. 6 ustawy z dnia 7 kwietnia 1922 r. (Dz.U.22.26.214) zmieniającej nin. ustawę z dniem 13 kwietnia 1922 r.
9 Art. 28 zmieniony przez art. 5 ustawy z dnia 23 czerwca 1921 r. (Dz.U.21.56.351) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1921 r.