Art. 22. - Uposażenie sędziów i prokuratorów (wymiar sprawiedliwości) Rzeczypospolitej Polskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.65.436

Akt utracił moc

Wersja od: 1 października 1922 r.

Art.  22.

Sędziom i prokuratorom, którzy będą już w czynnej służbie w chwili wejścia w życie niniejszej ustawy, a którzy w czasie przed przyjęciem do służby sądowej polskiej pozostawali w służbie państwowej rosyjskiej, austrjsckiej lub niemieckiej, albo w zawodzie adwokackim lub notarjalnym, liczy się w celu oznaczenia dodatku starszeństwa w grupie, do jakiej powinni być wedle niniejszej ustawy zaliczeni (art. 2, 14, 26 i 27):

1) czas, spędzony w służbie sądowej polskiej - a to w b. dzielnicy rosyjskiej najwcześniej od 1 września 1917 r., w b. dzielnicy austrjackiej najwcześniej od 1 listopada 1918 r., a w b. dzielnicy pruskiej najwcześniej od 1 stycznia 1919 r. - na stanowisku, odpowiadającem tej parnej grupie, w całości;

2) czas, spędzony:

a) w jakiejkolwiek służbie państwowej polskiej, b) w niepodległościowych formacjach wojskowych polskich-a to najwcześniej od chwili wybuchu wojny światowej - na obszarach Polski i zagranica, c) w sądownictwie (wymiar i zarząd sprawiedliwości), cywilnem, administrjacyjnem lub wojskowem rosyjskiem, austrjackiem lub niemieckiem, d) w adwokaturze, notarjacie, rosyjskiej Prokuratorji Królestwa Polskiego, albo austrjackiej Prokuratorji Skarbu, e) w szczególności członkom Izby IV Najwyższego Sądu (Trybunał Administracyjny) także czas, spędzony w służbie administracyjnej austrjackiej, rosyjskiej i niemieckiej-a mianowicie:

w grupie	I	-	w dwuch	trzecich częściach,
"	II	-	"	szóstych częściach,
"	III	-	"	dwunastych częściach,
"	IV	-	"	dwudziestych czwartych częściach.

Przy obliczaniu służby (pracy zawodowej) poprzedniej uwzględnia się również czas, spędzony w charakterze aplikanta (auskultanta, praktykanta sądowego, kandydata do posad sądowych), referendarjusza oraz kandydata; adwokackiego (pomocnika adwokata przysięgłego) i notarjalnego.

Czasu pełnienia normalnej powszechnej powinności wojskowej nie uwzględnia się przy obliczaniu czasu poprzedniej służby (pracy zawodowej). Inną służbę wojskową policzą się tylko wówczas, gdy sędzia (prokurator) nie spełniał jej równocześnie z państwową służbą cywilną (pracą zawodową).

W wypadkach urlopu bez uposażenia, odliczenia pewnego czasu orzeczeniem dyscyplinarnym, pełnienia dobrowolnej służby wojskowej, zawierzenia w urzędowaniu, zakończonego prawomocnem skazaniem w drodze dyscyplinarnej, nie uwzględnia się odnośnego czasokresu przy obliczaniu czasu poprzedniej służby.

Podstawą obliczenia stanowi cały w rachubę wchodzący czas (lata" miesiące, dni). Przerwy w czasie, który powinien być policzony, nie stanowią przeszkody do policzenia poszczególnych okresów. Z czasu, który będzie wynikiem obliczenia, dokonanego według zasad artykułu niniejszego, skreśla się niepełne miesiące.