Rozdział 3 - Dodatki do uposażenia. - Uposażenie pracowników zakładów społecznych służby zdrowia, zakładów pomocy społecznej i zakładów rehabilitacji zawodowej inwalidów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1984.18.86

Akt utracił moc

Wersja od: 1 kwietnia 1985 r.

Rozdział  3

Dodatki do uposażenia.

§  5.

1. Pracownikom zatrudnionym na stanowiskach kierowniczych przysługuje dodatek funkcyjny według następującej tabeli:

Stawka dodatku funkcyjnego	Miesięczna kwota w zł
1	500
2	1.000
3	1.500
4	2.000
5	2.500
6	3.000
7	3.500
8	4.000
9	4.500
10	5.000
11	5.500
12	6.000

2. Wysokość dodatku funkcyjnego na poszczególnych stanowiskach kierowniczych określają załączniki nr 1 i 3 do rozporządzenia.

3. Dodatek funkcyjny przyznaje i określa jego wysokość dla dyrektora i zastępcy dyrektora – kierownik jednostki nadrzędnej, a dla pozostałych pracowników zajmujących kierownicze stanowiska – dyrektor (kierownik) zakładu pracy.

4. Dodatek funkcyjny przysługuje przez okres pełnienia obowiązków na kierowniczym stanowisku.

5. Pracownikowi, któremu powierzono czasowe zastępstwo pracownika na stanowisku kierowniczym, przysługuje, począwszy od czwartego miesiąca nieprzerwanego pełnienia czasowego zastępstwa, dodatek funkcyjny w wysokości nie niższej od najniższego dodatku funkcyjnego, przewidzianego na stanowisku zastępowanego.

§  6.

1. 2 Pracownikom przysługuje dodatek za wieloletnią pracę w wysokości wynoszącej po 5 latach pracy 5% miesięcznego uposażenia zasadniczego. Dodatek ten wzrasta o 1% za każdy dalszy rok pracy aż do osiągnięcia 20% miesięcznego uposażenia zasadniczego.

2. Zmiana wysokości dodatku za wysługę lat, wynikająca z osiągnięcia określonej liczby lat pracy, następuje od pierwszego dnia najbliższego miesiąca kalendarzowego.

3. Dodatek za wysługę lat przysługuje pracownikowi za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie, oraz za dni nieobecności w pracy, za które przysługuje zasiłek z ubezpieczenia społecznego.

4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych ustala szczegółowe zasady obliczania stażu pracy stanowiącego podstawę do przyznawania dodatku za wysługę lat.

§  7.

1. Położnej zatrudnionej w izbie porodowej (samodzielne stanowisko) przysługuje dodatek do uposażenia zasadniczego w wysokości od 400 do 2.000 zł miesięcznie.

2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej ustali szczegółowe zasady przyznawania dodatku, o którym mowa w ust. 1.

§ 8. Pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy dodatki określone w § 6 i 7 przysługują proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy.

§  9.

1. Pracownikom określonym w § 1 ust. 1 przysługuje dodatek w wysokości 20% godzinowej stawki uposażenia zasadniczego za każdą godzinę pracy wykonywanej w porze nocnej.

2. Pielęgniarce, położnej, technikowi (laborantowi), opiekunce dziecięcej, salowej, sanitariuszowi szpitalnemu i sanitariuszowi (noszowemu), zatrudnionym w stacjonarnej opiece zdrowotnej i opiece społecznej, sanatoriach i domach małego dziecka oraz w szpitalach uzdrowiskowych, przysługuje ponadto dodatek za pracę na każdej nocnej zmianie w wysokości:

1) pielęgniarce, położnej, technikowi (laborantowi) i opiekunce dziecięcej – od 200 do 300 zł,

2) salowej i sanitariuszowi (noszowemu) – 100 zł.

3. Dodatek, o którym mowa w ust. 2, nie przysługuje położnej zatrudnionej w izbie porodowej.

4. Dodatku, o którym mowa w ust. 2, nie uwzględnia się w wynagrodzeniu za okres urlopu wypoczynkowego i innej nieobecności w pracy.

§  10.

1. Pracownikowi medycznemu zatrudnionemu w pełnym wymiarze czasu pracy w lotnictwie sanitarnym i sprawującemu opiekę nad chorymi na sanitarnych statkach powietrznych przysługuje dodatek żywnościowy w wysokości do 4.300 zł miesięcznie. Do przyznawania dodatku stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące przyznawania takiego dodatku personelowi latającemu w jednostkach organizacyjnych lotnictwa sanitarnego.

2. W razie zatrudnienia w wymiarze czasu pracy niższym niż wymieniony w ust. 1, dodatek oblicza się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy. Dodatek ten nie ulega zwiększeniu w razie zatrudnienia w wyższym wymiarze czasu pracy niż wymieniony w ust. 1.

§ 11. Jeżeli lekarz będący specjalistą w dziedzinie, w której występuje niedobór kadr medycznych, podejmie dodatkową pracę w innym zakładzie położonym w innej miejscowości, dyrektor (kierownik) zakładu może podwyższyć uposażenie zasadnicze przysługujące za pracę w tym zakładzie, nie więcej jednak niż o 30%.

§  12.

1. Lekarzowi, o którym mowa w § 11, dojeżdżającemu do pracy oraz pracownikowi medycznemu zatrudnionemu w ambulansie stomatologicznym i rentgenowskim przysługuje ryczałt miesięczny na pokrycie kosztów przejazdów, jeżeli czas potrzebny na przejazd publicznym środkiem lokomocji w jedną stronę wynosi co najmniej pół godziny.

2. Jeżeli lekarz, o którym mowa w § 11, korzysta w przejazdach z własnego pojazdu samochodowego, ryczałt na pokrycie kosztów przejazdu może być za zgodą wojewody (prezydenta miasta stopnia wojewódzkiego) obliczony według zasad określonych w przepisach w sprawie używania pojazdów samochodowych do celów służbowych.

§ 13. Brygadzista kierujący pracą co najmniej 3 pracowników i wykonujący ponadto własne zadania otrzymuje dodatek w wysokości 10% uposażenia zasadniczego.

§  14.

1. Pracownikom technicznym, ekonomicznym i administracyjnym oraz pracownikom gospodarczym i obsługi, zatrudnionym na stanowiskach wymienionych w załącznikach nr 3 i 4 do rozporządzenia, przysługuje premia według zasad określonych w regulaminie premiowania.

2. Ustala się fundusz premiowy w wysokości do 25% funduszu płac od uposażenia zasadniczego pracowników objętych premiowaniem.

3. Wysokość indywidualnej premii nie może przekroczyć 35% uposażenia zasadniczego.

² § 6 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 1 kwietnia 1985 r. (Dz.U.85.15.61) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1985 r.