Art. 3. - Unieważnienie tytułów na okaziciela, do których prawa zostały zabezpieczone na podstawie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 grudnia 1924 r. o zabezpieczeniu praw z tytułów na okaziciela, wywiezionych na terytorjum obecnego związku Socjalistycznych Republik Rad lub złożonych w instytucjach na tem terytorjum.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.113.654

Akt utracił moc

Wersja od: 10 listopada 1926 r.

Art.  3.

1. Jeżeli w ciągu określonego w art. 1 terminu 3-miesięcznego nikt nie zgłosi sprzeciwu, lub jeżeli w terminie 2-miesięcznym od dnia otrzymania zawiadomienia Prezesa Głównego Urzędu Likwidacyjnego, o którem mowa w punkcie 2 art. 2-go, Główny Urząd Likwidacyjny nie otrzyma odpisu powództwa (punkt 3 art. 2-go), Prezes Głównego Urzędu Likwidacyjnego poweźmie decyzję unieważniającą tytuły, do których prawa zostały przezeń uprzednio zabezpieczone, i wyda interesowanej osobie odpis urzędowy decyzji wraz z wykazem tytułów unieważnionych.

2. Na podstawie tych dokumentów instytucja emitująca odnośne tytuły na okaziciela wyda osobie interesowanej wszystko to, do czego osoba ta miałaby prawo w pieniądzach i walorach, jako posiadacz tytułów, gdyby była w posiadaniu unieważnionych ich oryginałów w dacie doręczenia instytucji emitującej decyzji Prezesa Głównego Urzędu Likwidacyjnego o zabezpieczeniu praw do tytułów, a więc wyda świadectwa zamienne, duplikaty, skonwertowane tytuły, nowe tytuły złotowe, procenty, dywidendę i t p.

3. W przypadku, gdy na skutek złożenia przez ich posiadaczy oryginałów tytułów unieważnionych instytucja emitująca dokonała wymiany lub wypłaty przed otrzymanem zawiadomienia o zabezpieczeniu piaw do tych tytułów, interesownym osobom służy prawo regresu przeciwko osobom, które otrzymały zamienne tytuły lub wypłaty.