Unieważnienie tytułów na okaziciela, do których prawa zostały zabezpieczone na podstawie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 grudnia 1924 r. o zabezpieczeniu praw z tytułów na okaziciela, wywiezionych na terytorjum obecnego związku Socjalistycznych Republik Rad lub złożonych w instytucjach na tem terytorjum.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.113.654

Akt utracił moc

Wersja od: 10 listopada 1926 r.

ROZPORZĄDZENIE

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ

z dnia 27 października 1926 r.

o unieważnieniu tytułów na okaziciela, do których prawa zostały zabezpieczone na podstawie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 grudnia 1924 r. o zabezpieczeniu praw z tytułów na okaziciela, wywiezionych na terytorjum obecnego związku Socjalistycznych Republik Rad lub złożonych w instytucjach na tem terytorjum.

Na zasadzie art. 44 ust. 6 Konstytucji i ustawy 1 dnia 2 sierpnia 1926 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy (Dz. U. R. P. № 78 poz. 443) postanawiam co następuje:

Art.  1.

1. Osoby trzecie, pragnące dochodzić swych praw do tytułów na okaziciela, do których prawa zostały zabezpieczone przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia lub zostaną zabezpieczone po jego wydaniu przez Prezesa Głównego Urzędu Likwidacyjnego na podstawie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 grudnia 1924 r. (Dz. U. R. P. № 115 poz. 1032), winny złożyć Prezesowi Głównego urzędu Likwidacyjnego odnośny sprzeciw w ciągu 3 miesięcy od dnia ogłoszenia w Monitorze Polskim decyzji Prezesa Głównego urzędu Likwidacyjnego, wzbraniającej wypłat i tranzakcyj, a w przypadku, gdy ogłoszenie decyzji nastąpiło przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, w ciągu 3 miesięcy od tej ostatniej daty.

2. W tym samym terminie trzymiesięcznym instytucje, które emitowały tytuły na okaziciela, do których prawa zostały zabezpieczone przez Prezesa Głównego Urzędu Likwidacyjnego, obowiązane są, w przypadku, gdy prawa do tytułów zostały uprzednio zabezpieczone lub gdy tytuły zostały unieważnione w drodze sądowej albo też gdy zostały zabezpieczone z decyzji Prezesa Głównego Urzędu Likwidacyjnego, zawiadomić o tem Prezesa tegoż urzędu z wymienieniem: a) decyzji zabezpieczającej lub unieważniającej, b) osoby, na rzecz której nastąpiło zabezpieczenie lub unieważnienie oraz c) jej adresu.

3. Zgłaszający sprzeciw winien jednocześnie złożyć w Głównym Urzędzie Likwidacyjnym posiadane tytuły i udowodnić, że były one w prawnem posiadaniu jego, względnie jego poprzedników, przed dniem 7 listopada 1917 r.

Art.  2.

1. Jeżeli Prezes Głównego Urzędu Likwidacyjnego uzna sprzeciw za zasługujący na uwzględnienie, zmieni powziętą uprzednio decyzję zabezpieczającą i zarządzi ogłoszenie zmiany decyzji w Monitorze Polskim na koszt zgłaszającego sprzeciw.

2. W przypadku, gdy Prezes Głównego Urzędu Likwidacyjnego nie uzna sprzeciwu za zasługujący na uwzględnienie, lub zmieni swą decyzją pierwotną, zawiadomi o tem w pierwszym przypadku zgłaszającego sprzeciw, a w drugim - osobę, na rzecz której była wydana pierwotna decyzja zabezpieczająca, potem zmieniona, pouczając ich jednocześnie, że służy im prawo w ciągu jednego miesiąca od dnia otrzymania zawiadomienia, zwrócenia się do właściwego sądu przeciwko drugiej stronie, roszczącej prawa do odnośnych tytułów, o uznanie ich za własność powoda (punkt 3 art. 1-go).

3. Powód obowiązany jest jednocześnie ze złożeniem powództwa w sądzie przesłać jeden odpis powództwa do Głównego Urzędu Likwidacyjnego, przyczem ponosi on wszelkie skutki nieprzedstawienia Głównemu Urzędowi Likwidacyjnemu tego odpisu.

Art.  3.

1. Jeżeli w ciągu określonego w art. 1 terminu 3-miesięcznego nikt nie zgłosi sprzeciwu, lub jeżeli w terminie 2-miesięcznym od dnia otrzymania zawiadomienia Prezesa Głównego Urzędu Likwidacyjnego, o którem mowa w punkcie 2 art. 2-go, Główny Urząd Likwidacyjny nie otrzyma odpisu powództwa (punkt 3 art. 2-go), Prezes Głównego Urzędu Likwidacyjnego poweźmie decyzję unieważniającą tytuły, do których prawa zostały przezeń uprzednio zabezpieczone, i wyda interesowanej osobie odpis urzędowy decyzji wraz z wykazem tytułów unieważnionych.

2. Na podstawie tych dokumentów instytucja emitująca odnośne tytuły na okaziciela wyda osobie interesowanej wszystko to, do czego osoba ta miałaby prawo w pieniądzach i walorach, jako posiadacz tytułów, gdyby była w posiadaniu unieważnionych ich oryginałów w dacie doręczenia instytucji emitującej decyzji Prezesa Głównego Urzędu Likwidacyjnego o zabezpieczeniu praw do tytułów, a więc wyda świadectwa zamienne, duplikaty, skonwertowane tytuły, nowe tytuły złotowe, procenty, dywidendę i t p.

3. W przypadku, gdy na skutek złożenia przez ich posiadaczy oryginałów tytułów unieważnionych instytucja emitująca dokonała wymiany lub wypłaty przed otrzymanem zawiadomienia o zabezpieczeniu piaw do tych tytułów, interesownym osobom służy prawo regresu przeciwko osobom, które otrzymały zamienne tytuły lub wypłaty.

Art.  4.

1. Decyzje, dotyczące unieważnionych tytułów emitowanych przez instytucje i osoby prawne, które m ją majątek na obszarze Państwa Polskiego, lecz których siedziba prawna znajdowała się na terytorjum obecnego Związku Socjalistycznych Republik Rad, będą przesyłane z urzędu odnośnym zarządcom państwowym, względnie kuratorom sądowym.

2. Odpis urzędowy decyzji unieważniającej wraz z wykazem tytułów unieważnionych, o których mowa w punkcie 1 niniejszego artykułu, będzie uznawany za równoznaczny z oryginałami unieważnionych tytułów.

Art.  5.

1. Osoby, które przed upływem trzech dni od ogłoszenia w Monitorze Polskim decyzji Prezesa Głównego Urzędu Likwidacyjnego o wzbronieniu tranzakcyj wymienionemi w decyzji tytułami nabyły w dobrej wierze odnośne tytuły, mogą domagać się. sądownie od sprzedawców zwrotu zapłaconej za nie sumy.

2. Sprzedawcom, którzy sami nabyli tytuły w dobrej wierze, służy prawo regresu przeciwko poprzednim posiadaczom.

Art.  6.

1. W przypadku, gdy pod zastaw unieważnionych tytułów na okaziciela były wydane pożyczki przez b. Skarb rosyjski, b. instytucje kredytowe i b. osoby prawne rosyjskie lub przez instytucje kredytowe polskie, Główny Urząd Likwidacyjny, komunikując instytucjom emitującym wykazy unieważnionych tytułów, zakomunikuje jednocześnie wysokość pożyczek zaciągniętych pod zastaw tytułów. Pożyczki te będą przerachowane na 10% sumy obliczonej według skali § 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 maja 1924 r. o przerachowaniu zobowiązań prywatno-prawnych (Dz. U. R. P. z 1925 r. № 30 poz. 213).

2. Instytucja emitująca wyda należne tytuły, względnie uskuteczni wypłaty, po otrzymaniu od osób interesowanych wskazanej przez Główny Urząd Likwidacyjny sumy i przekaże otrzymane w ten sposób kwot/ do Banku Gospodarstwa Krajowego na rachunek depozytowy Głównego Urzędu Likwidacyjnego, zawiadamiając o tem urząd.

Art.  7.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Ministrowi Skarbu w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości.

Art.  8.

Rozporządzenie niniejsze obowiązuje na obszarze całego Państwa Polskiego i wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.