Część 8 - POLUBOWNE ROZSTRZYGANIE SPORÓW - Umowa w sprawie wykonania postanowień Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r., odnoszących się do ochrony i zarządzania zasobami rybnymi międzystrefowymi i zasobami rybnymi masowo migrującymi.Nowy Jork.1995.08.04.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2007.10.64

Akt obowiązujący

Wersja od: 13 kwietnia 2006 r.

CZĘŚĆ  VIII

POLUBOWNE ROZSTRZYGANIE SPORÓW

Artykuł  27

Zobowiązanie do polubownego rozstrzygania sporów

Państwa są zobowiązane do rozstrzygania sporów w drodze negocjacji, zasięgania informacji, mediacji, koncyliacji, postępowania arbitrażowego, ugody sądowej, odwołania się do agencji regionalnych lub porozumień albo innych wybranych przez nie polubownych środków.

Artykuł  28

Zapobieganie sporom

Państwa współpracują ze sobą w celu unikania sporów. W tym celu państwa uzgadniają w ramach subregionalnych i regionalnych organizacji do spraw zarządzania rybołówstwem i porozumień efektywne i odpowiednie procedury decyzyjne oraz w miarę potrzeby umacniają istniejące procedury decyzyjne.

Artykuł  29

Spory mające charakter techniczny

W przypadku gdy spór ma charakter techniczny, państwa biorące w nim udział mogą przedłożyć spór powołanemu przez nie ad hoc zespołowi ekspertów. Zespół naradza się z państwami biorącymi udział w sporze oraz stara się rozstrzygnąć spór szybko bez uciekania się do stosowania wiążących procedur w odniesieniu do rozstrzygania sporów.

Artykuł  30

Procedury rozstrzygania sporów

1. Postanowienia dotyczące rozstrzygania sporów, określone w części XV Konwencji, stosuje się mutatis mutandis w odniesieniu do każdego sporu między Państwami-Stronami niniejszej umowy dotyczącego interpretacji lub stosowania niniejszej umowy, bez względu na to, czy są one także Stronami Konwencji.

2. Postanowienia dotyczące rozstrzygania sporów, określone w części XV Konwencji, stosuje się mutatis mutandis w odniesieniu do każdego sporu między Państwami-Stronami niniejszej umowy dotyczącego interpretacji lub stosowania subregionalnej, regionalnej lub globalnej umowy dotyczącej zasobów rybnych międzystrefowych i zasobów rybnych masowo migrujących, którego są stronami, w tym każdego sporu dotyczącego ochrony i zarządzania takimi zasobami, bez względu na to, czy są one także Stronami Konwencji.

3. Każdą procedurę zaakceptowaną przez Państwo-Stronę niniejszej umowy i Konwencji zgodnie z artykułem 287 Konwencji, stosuje się do rozstrzygania sporów na podstawie niniejszej części, chyba że przy podpisywaniu, ratyfikacji lub przystępowaniu do niniejszej umowy lub w dowolnym późniejszym terminie, Państwo-Strona wybrało inną procedurę, zgodnie z artykułem 287, w celu rozstrzygania sporów na podstawie niniejszej części.

4. Państwo-Strona niniejszej umowy, które nie jest Stroną Konwencji, przy podpisywaniu, ratyfikacji lub przystępowaniu do niniejszej umowy lub w dowolnym późniejszym terminie, może wybrać, składając w tym celu pisemne oświadczenie, jeden lub kilka środków określonych w artykule 287 ustęp 1 Konwencji w celu rozstrzygania sporów na podstawie niniejszej części. Artykuł 287 stosuje się w odniesieniu do takiego oświadczenia, a także do każdego sporu, którego stroną jest państwo, którego nie obejmuje obowiązujące oświadczenie. Do celów koncyliacji i postępowania arbitrażowego zgodnie z aneksami V, VII i VIII do Konwencji, państwo takie jest uprawnione do wyznaczenia rozjemców, arbitrów i ekspertów, którzy zostaną wpisani do wykazów określonych w artykule 2 aneksu V, artykule 2 aneksu VII i artykule 2 aneksu VIII, w celu rozstrzygania sporów w ramach niniejszej części.

5. Każdy sąd lub trybunał, do którego jest kierowany spór na podstawie niniejszej części, stosuje odpowiednie postanowienia Konwencji, niniejszej umowy oraz każdej subregionalnej, regionalnej lub globalnej umowy w dziedzinie rybołówstwa, a także ogólnie przyjęte normy dotyczące ochrony i zarządzania żywymi zasobami morskimi oraz inne przepisy prawa międzynarodowego niepozostające w sprzeczności z Konwencją, w celu zapewnienia ochrony danych zasobów rybnych międzystrefowych i zasobów rybnych masowo migrujących.

Artykuł  31

Środki tymczasowe

1. W oczekiwaniu na rozstrzygnięcie sporu zgodnie z niniejszą częścią, strony sporu czynią wszelkie starania, aby zawrzeć tymczasowe porozumienie mające charakter praktyczny.

2. Bez uszczerbku dla artykułu 290 Konwencji sąd lub trybunał, do którego został skierowany spór na podstawie niniejszej części, może zalecić środki tymczasowe, które w danych okolicznościach, a także w okolicznościach określonych w artykule 7 ustęp 5 i artykule 16 ustęp 2, uznaje za właściwe, aby chronić indywidualne prawa stron sporu lub zapobiec szkodom w danych zasobach.

3. Państwo-Strona niniejszej umowy, które nie jest Stroną Konwencji, może złożyć oświadczenie, że bez względu na artykuł 290 ustęp 5 Konwencji, Międzynarodowy Trybunał Prawa Morza nie jest uprawniony do zalecania, modyfikowania lub unieważniania środków tymczasowych bez zgody tego państwa.

Artykuł  32

Ograniczenia, jakim podlega stosowanie procedur rozstrzygania sporów

Artykuł 297 ustęp 3 Konwencji stosuje się również w stosunku do niniejszej umowy.