Umowa o współpracy w dziedzinie weterynarii. Sofia.1959.12.14.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1961.14.78

Akt obowiązujący
Wersja od: 12 września 1960 r.

UMOWA
o współpracy w dziedzinie weterynarii,
podpisana w Sofii dnia 14 grudnia 1959 r.

W Imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 14 grudnia 1959 r. podpisana została w Sofii Umowa o współpracy w dziedzinie weterynarii.

Po zaznajomieniu się z powyższą Umową Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został Akt niniejszy opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie, dnia 17 września 1960 r.

UMOWA

o współpracy w dziedzinie weterynarii

Umawiające się Strony, biorąc pod uwagę niebezpieczeństwo, jakie przedstawiają zaraźliwe i inne choroby zwierząt dla gospodarki narodowej i dla zdrowia ludności wszystkich krajów,

kierując się chęcią rozszerzenia współpracy w dziedzinie nauki i praktyki weterynaryjnej, koordynacji poczynań w walce z chorobami zwierząt, wspólnego opracowania przepisów dotyczących eksportu, importu i tranzytu zwierząt, produktów i surowców pochodzenia zwierzęcego oraz przedmiotów mogących być przenosicielami zaraźliwych chorób zwierzęcych, a także w dziedzinie produkcji preparatów biologicznych i innych środków stosowanych w weterynarii,

kierując sie interesem wzajemnego zabezpieczenia terytoriów przed epizootiami, usunięcia niebezpieczeństwa zachorowań zarówno ludzi, jak i zwierząt na wspólne choroby oraz pragnąc rozwoju stosunków gospodarskich i handlowych między wszystkimi krajami,

postanowiły zawrzeć w tym celu Umowę i zgodziły się na następujące postanowienia.

W celu zapobieżenia i zwalczenia zaraźliwych i innych masowych zachorowań zwierząt Umawiające się Strony będą realizować:

1)
koordynację poczynań niezbędnych dla zapobieżenia rozprzestrzenaniu się chorób zakaźnych i ich likwidacji z zastosowaniem w przypadkach koniecznych wspólnych środków, zwłaszcza w rejonach przygranicznych;
2)
okresową, nie rzadziej niż raz w miesiącu, wymianę informacji o rozprzestrzenianiu sie chrób zaraźliwych, których wykaz podano w załączniku nr 1 do niniejszej Umowy;
3)
niezwłoczne wzajemne informowanie się o wystąpieniu i rozprzestrzenianiu się na ich terytorium chorób oznaczających się dużą zaraźliwością lub wysoką śmiertelnością zwierząt i o przedsiębranych środkach dla likwidacji tych chrób (wykaz tych chorób podano w załączniku nr 2 niniejszej Umowy);
4)
uzgadnianie planów produkcji surowic, szczepionek i innych preparatów weterynaryjnych oraz ujednolicanie kontroli państwowej nad nimi;
5)
pomoc techniczną na prośbę którejkolwiek z Umawiających się Stron w badaniu zachorowań zwierząt i realizacji walki z tymi chorobami przez skierowanie w razie konieczności specjalistów, a także wyposażenia i preparatów weterynaryjnych;
6)
pomoc na prośbę którejkolwiek z Umawiających się Stron w organizacji produkcji lub w uzyskaniu szczepionek, surowic, antybiotyków, preparatów diagnostycznych i farmaceutycznych i innych środków, stosowanych w weterynarii, a także projektów budownictwa obiektów weterynaryjnych;
7)
współpracę weterynaryjnych instytutów naukowo-badawczych w zakresie badania chorób zwierząt, a zwłaszcza antropozoonoz, doskonalenia i stosowania najbardziej skutecznych metod rozpoznawczych i środków walki z zaraźliwymi chorobami zwierząt gospodarskich, a także standaryzacji i kontroli preparatów szczepiennych.

Umawiające się Strony w celu wzajemnego zapoznania się z organizacją weterynarii i wynikami naukowej i praktycznej działalności w tej dziedzinie będą realizować:

1)
wymianę aktów ustawodawczych, instrukcji, wytycznych, literatury fachowej, metodyki instytutów naukowo-badawczych, planów i programów weterynaryjnych zakładów naukowych i innych materiałów odnoszących się do weterynarii;
2)
wzajemne informowanie się o najważniejszch przygotowywanych konferencjach i naradach w sprawach weterynarii, kursach podnoszenia kwalifikacji specjalistów wetrynaryjnych, z tym żeby specjaliści Umawiających się Stron mieli możność brania w nich udziału;
3)
wzajemne delegowanie personelu profesjonalnego i wykładającego instytutów weterynaryjnych, pracowników naukowych i praktyków z dziedziny weterynarii w celu zapoznania się z osiągnięciami nauki i praktyki weterynaryjnej oraz wymiany doświadczeń.

Umawiające się strony przedsięwezmą środki do opracowania i uzgodnienia dwustronnych porozumień dotyczących eksportu, importu i tranzytu zwierząt, produktów surowców pochodzenia zwierzęcego oraz przedmiotów mogących być przenosicielami zaraźliwych chorób zwierzęcych.

Łączność między służbami weterynaryjnymi Umawiających się Stron w sprawach wynikających z niniejszej Umowy realizyje się tak bezpośrednio, jak i przez aparat roboczy Stałej Komisji Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej do spraw współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej w dziedzinie rolnictwa.

Wydatki związane z realizacją postanowień niniejszej Umowy będą rozłożone w następujący sposób:

1.
Wydatki związane z punktami 2 i 3 artykułu I oraz z punktem 1 artykułu II ponosi ta Umawiająca się Strona, która przesyła wskazane w wymienionych punktach dane i materiały.
2.
Wydatki na przejazdy i utrzymanie osób wymienionych w punktach 2 i 3 artykułu II ponosi Umawiająca się Strona wysyłjąca te osoby.
3.
Wydatki związane z przedsięwzięciem środków przewidzianych w punktach 1, 5 i 6 artykułu I rozkłada się stosownie do porozumienia zaiteresowanych Stron.

Niniejsza Umowa jest otwarta do podpisu w Moskwie w terminie do dnia 1 lipca 1960 roku.

Umowa podlega ratyfikacji.

Dokumenty ratyfikacyjne będą złożone na przechowanie w Sekretariacie Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej, który będzie spełniać funkcje depozytariusza Umowy.

Umowa wchodzi w życie w dniu złożenia na przechowanie piątego dokumentu ratyfikacyjnego, o czym depozytariusz zawiadamia państwa, które podpisały niniejszą Umowę.

Po wejściu Umowy w życie może do niej przystąpić każde państwo.

W stosunku do każdego państwa, które przystąpi do niniejszej Umowy, jak również w stosunku do państw, które złożą na przechowanie swoje dokumenty ratyfikacyjne po wejściu Umowy w życie, Umowa wejdzie w życie w dniu złożenia na przechowanie przez takie państwo jego dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przystąpienia.

Po upływie pięcioletniego okresu od dnia wejścia w życie niniejszej Umowy każda z Umawiających się stron może Umowę wypowiedzieć, zawiadamiając o tym na piśmie depozytariusza.

Umowa traci moc w stosunku do takiego uczestnika po upływie sześciu miesięcy od otrzymania przez depozytariusza zawiadomienia o wypowiedzeniu.

Niniejsza Umowa została sporządzona w języku rosyjskim w jednym egzemplarzu, który będzie złożony na przechowanie w Sekretariacie Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej.

Sekretariat Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej doręczy Umawiającym się Stronom uwierzytelnione w sposób należyty kopie Umowy, jak również będzie informował państwa, które podpisały niniejszą Umowę lub przystąpiły do niej o złożeniu na przechowanie dokumentów ratyfikacyjnych oraz dokumentów przystąpienia lub wypowiedzenia.

Sporządzono w Sofii dnia 14 grudnia 1959 roku. Na dowód czego niżej podpisani, należycie upełnomocnieni przez właściwe Rządy, podpisali niniejszą Umowę.

ZAŁĄCZNIK Nr

WYKAZ CHORÓB

o których rozpowszechnianiu mają być składane okresowe informacje (informacje te kierowane do jednostek służby weterynaryjnej wszystkich Umawiających się Stron powinny zawierać nazwy zapowietrzonych miejscowości oraz dane co do ilości zagród zapowietrzonych)

Pryszczyca

Wąglik

Ospa owiec

Wścieklizna

Nosacizna

Zaraza stadnicza koni

Pomór świń

Pomór drobiu

Księgosusz

Zaraza płucna

Zakaźne zapalenie mózgu i rdzenia

Niedokrwistość zakaźna koni

Influenza koni

Choroba Aujeszky.

Uwaga: Każdy kraj może dodatkowo włączyć informacje o innych chorobach zaraźliwych, które szerzą się w sposób epizootyczny.

ZAŁĄCZNIK Nr 2

WYKAZ CHORÓB

o których wystąpieniu i szerzeniu się należy informować niezwłocznie (informacje te, kierowane do granicznych jednostek służby weterynaryjnej Umawiających się Stron, powinny zawierać nazwy zapowietrzonych miejscowości oraz dane co do ilości zagród zapowietrzonych położonych w miejscowościach przygranicznych).

Pryszczyca

Księgosusz.