Umarzanie, rozkładanie na raty i odraczanie terminu spłaty należności sądowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1991.25.102

Akt utracił moc

Wersja od: 1 września 1998 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 18 lutego 1991 r.

w sprawie umarzania, rozkładania na raty i odraczania terminu spłaty należności sądowych. ^*

Na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 24, poz. 110, z 1982 r. Nr 31, poz. 215 i z 1991 r. Nr 22, poz. 93) oraz art. 175 § 2 i art. 212 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie dotyczy następujących należności Skarbu Państwa:

1) nie uiszczonych kosztów sądowych orzeczonych w postępowaniu cywilnym i karnym oraz nie uiszczonych grzywien orzeczonych w postępowaniu cywilnym - w zakresie umarzania, rozkładania na raty i odraczania terminu spłaty,

2) 1 nie uiszczonych grzywien w wysokości do 250 zł i pieniężnych kar porządkowych orzeczonych w postępowaniu karnym - w zakresie ich umarzania,

- zwanych dalej "należnościami sądowymi".

§  2.

1. Zapłata należności sądowych, o których mowa w § 1 pkt 1, może być na wniosek dłużnika rozłożona na raty lub spłata ich odroczona na okres do dwóch lat, a w wyjątkowych wypadkach na okres do trzech lat, jeżeli natychmiastowe ściągnięcie tych należności byłoby połączone z niewspółmiernymi trudnościami lub groziłoby dłużnikowi zbyt ciężkimi skutkami.

2. Niezapłacenie którejkolwiek raty w terminie powoduje natychmiastową wymagalność pozostałej części należności.

3. Rozłożenie na raty lub odroczenie terminu spłaty może być cofnięte w razie stwierdzenia, że uiszczenie należności sądowych może nastąpić we wcześniejszym terminie.

4. 2 Zapłata sumy niższej niż 20 zł nie może być rozłożona na raty.

§ 3. Należności sądowe mogą być umorzone na wniosek dłużnika w części lub w całości, jeżeli wykaże należycie, że ze względu na swoją sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów nie jest w stanie ich uiścić, a ściągnięcie należności pociągnęłoby dla dłużnika lub jego rodziny zbyt ciężkie skutki.

§ 4. Należności sądowe mogą być umorzone z urzędu w części lub w całości, jeżeli:

1) egzekucja ich była bezskuteczna i ponowne jej wszczęcie w czasie późniejszym byłoby bezcelowe,

2) wszczęcie egzekucji okazało się niemożliwe albo byłoby bezcelowe wobec stwierdzenia, że suma uzyskana z egzekucji nie pokryłaby kosztów egzekucyjnych.

§ 5. 3  

1. O rozłożeniu na raty, odroczeniu terminu spłaty lub umorzeniu należności sądowych orzeczonych w postępowaniu przed sądami powszechnymi, sądami wojskowymi oraz przed Sądem Najwyższym, rozstrzyga ostatecznie prezes lub szef sądu właściwego do ściągnięcia należności.

2. Przewidziane w ust. 1 uprawnienia przysługują również kierownikowi ośrodka zamiejscowego sądu lub przewodniczącemu wydziału zamiejscowego sądu.

§ 6. O rozłożeniu na raty, odroczeniu i umorzeniu należności orzeczonych w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym decyduje Prezes tego Sądu.

§  7.

1. Wnioski o rozłożenie na raty, odroczenie terminu spłaty lub umorzenie należności sądowych wnosi się do prezesa lub szefa sądu właściwego do ściągnięcia należności.

2. W razie wystąpienia okoliczności dających podstawę do wszczęcia postępowania o umorzenie należności sądowych z urzędu, prezes lub szef sądu, jeżeli sam nie jest uprawniony do wydania zarządzenia, przedstawia wniosek wraz z uzasadnieniem organowi właściwemu.

3. Po rozpoznaniu wniosku o rozłożenie na raty, odroczenie lub umorzenie należności sądowych, prezes lub szef sądu wydaje stosowne zarządzenie w sprawie.

§ 8. Prezes lub szef sądu, jeżeli nie jest sam uprawniony do rozstrzygnięcia wniosku, przekazuje go wraz ze swoją opinią właściwemu organowi.

§ 9. Traci moc rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 10 grudnia 1970 r. w sprawie umarzania, rozkładania na raty i odraczania należności sądowych (Dz. U. Nr 31, poz. 265, z 1975 r. Nr 2, poz. 7, z 1983 r. Nr 33, poz. 158 i z 1985 r. Nr 48, poz. 254).

§ 10. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

^* Z dniem 1 września 1998 r. niniejsze rozporządzenie traci moc w części wydanej na podstawie k.k.w. z 1969 r.- w związku z uchyleniem tego kodeksu przez art. 257 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz.U.97.90.557).

¹  § 1 pkt 2:

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 27 lipca 1993 r. (Dz.U.93.75.357) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 sierpnia 1993 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 28 października 1994 r. (Dz.U.94.119.579) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1995 r.

² § 2 ust. 4:

- zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 16 marca 1994 r. (Dz.U.94.52.213) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 maja 1994 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 28 października 1994 r. (Dz.U.94.119.579) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1995 r.

³ § 5 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 16 marca 1994 r. (Dz.U.94.52.213) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 maja 1994 r.