§ 2. - Umarzanie pożyczek na odbudowę.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.82.718

Akt utracił moc

Wersja od: 30 września 1932 r.

§ 2. Komisja wojewódzka przy umarzaniu pożyczek na odbudowę może w następujących wypadkach powziąć decyzję którym poszkodowanym nie należy potrącać zapomóg na odbudowę, poprzednio otrzymanych w naturze lub w gotówce ze źródeł finansowych Państwa Polskiego, bądź państw zaborczych, jako też ze źródeł samorządowych lub społecznych:

a) jeżeli zapomoga otrzymana na odbudowę nawet przy uwzględnieniu udzielonej następnie pożyczki na odbudowę nie mogła być należycie ekonomicznie zużyta na cele odbudowy i nie przyczyniła się do podniesienia stanu gospodarczego poszkodowanego,

b) jeżeli z przeliczenia na złote zapomogi udzielonej w naturze okaże się, że ceny drzewa, według których przeliczenia dokonano, wyższe są od cen, jakie faktycznie na danym obszarze były pobierane,

c) jeżeli stan majątkowy poszkodowanego, jego możność zarobkowania i wysokość przypuszczalnych dochodów nie pozwalają na potrącenie zapomogi bez ujemnego wpływu na egzystencję poszkodowanego lub jego rodziny,

d) jeżeli poszkodowany nie mógł użyć materjału budowlanego, przyznanego tytułem zapomogi na odbudowę z powodu jego niezdatności do celów budowlanych,

e) jeżeli materjał budowlany, otrzymany tytułem zapomogi na odbudowę, został zabrany, spalony lub wogóle uległ zniszczeniu w czasie wojny,

f) w innych wyjątkowych wypadkach, zasługujących na szczególne uwzględnienie.

Spłacone już przez poszkodowanego zapomogi nie podlegają zwrotowi.