Tytuł 7 - SPRAWIEDLIWOŚĆ, WOLNOŚĆ I BEZPIECZEŃSTWO - Układ o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Czarnogóry, z drugiej strony. Luksemburg.2007.10.15.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2010.168.1133

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 lutego 2017 r.

TYTUŁ  VII

SPRAWIEDLIWOŚĆ, WOLNOŚĆ I BEZPIECZEŃSTWO

ARTYKUŁ  80

Wzmocnienie instytucji i państwo prawa

Przy współpracy w zakresie sprawiedliwości, wolności i bezpieczeństwa Strony zwracają szczególną uwagę na konsolidację zasad praworządności oraz ogólne wzmocnienie instytucji na wszystkich szczeblach administracji, a w szczególności na wzmocnienie egzekwowania prawa i wymiaru sprawiedliwości. Współpraca ma na celu w szczególności wzmocnienie niezawisłości sądownictwa i zwiększenie wydajności, poprawę funkcjonowania policji i innych organów egzekwujących prawo, zapewnienie odpowiedniego przeszkolenia oraz zwalczanie korupcji i przestępczości zorganizowanej.

ARTYKUŁ  81

Ochrona danych osobowych

Z chwilą wejścia w życie niniejszego układu Czarnogóra harmonizuje ustawodawstwo dotyczące ochrony danych osobowych z prawem wspólnotowym oraz innym prawodawstwem europejskim i międzynarodowym dotyczącym ochrony prywatności. Czarnogóra ustanawia jeden lub kilka niezależnych organów nadzoru z wystarczającymi zasobami finansowymi i ludzkimi, aby skutecznie monitorować i gwarantować egzekwowanie krajowego ustawodawstwa dotyczącego ochrony danych osobowych. Strony współpracują na rzecz osiągnięcia tego celu.

ARTYKUŁ  82

Wizy, zarządzanie granicami, azyl i migracja

Strony współpracują w dziedzinach takich jak wizy, kontrola granic, azyl i migracja oraz ustanawiają ramy do współpracy w tych dziedzinach również na poziomie regionalnym, uwzględniając i w pełni korzystając z innych inicjatyw istniejących odpowiednio w tym obszarze.

Współpraca w zakresie powyższych kwestii opiera się na wzajemnych konsultacjach i bliskiej współpracy między Stronami i powinna obejmować pomoc techniczną i administracyjną przy:

a) wymianie informacji w zakresie ustawodawstwa i praktyk;

b) opracowaniu ustawodawstwa;

c) zwiększaniu wydajności instytucji;

d) szkoleniu personelu;

e) bezpieczeństwie dokumentów podróży i wykrywaniu sfałszowanych dokumentów;

f) zarządzaniu granicami.

Współpraca koncentruje się w szczególności:

a) w kwestii azylu - na wdrożeniu krajowego ustawodawstwa w celu spełnienia norm Konwencji dotyczącej statusu uchodźców sporządzonej dnia 18 lipca 1951 r. w Genewie i Protokołu dotyczącego statusu uchodźców sporządzonego w Nowym Jorku dnia 31 stycznia 1967 r., zapewniając w ten sposób poszanowanie zasady "non-refoulement" oraz innych praw osób ubiegających się o azyl i uchodźców;

b) w kwestii legalnej migracji - na zasadach przyjmowania na teren kraju oraz prawach i statusie osób wpuszczonych na teren kraju. W odniesieniu do migracji, Strony zgadzają się na uczciwe traktowanie obywateli innych państw, którzy legalnie przebywają na ich terytorium oraz do promowania polityki integracyjnej, której celem jest doprowadzenie do tego, że ich prawa i obowiązki będą porównywalne z prawami i obowiązkami ich własnych obywateli.

ARTYKUŁ  83

Zapobieganie nielegalnej imigracji i jej kontrolowanie; readmisja

1. Strony współpracują w celu zapobiegania nielegalnej imigracji i jej kontrolowania. W tym celu Czarnogóra i państwa członkowskie dokonują readmisji wszystkich swoich obywateli przebywających na ich terytoriach oraz zgadzają się także zawrzeć i w pełni wdrożyć umowę o readmisji, obejmującą zobowiązanie do readmisji obywateli innych państw oraz bezpaństwowców.

Państwa członkowskie oraz Czarnogóra dostarczają swoim obywatelom odpowiednie dokumenty tożsamości i zapewniają im konieczne w tym celu udogodnienia administracyjne.

Szczegółowe procedury dotyczące readmisji obywateli i obywateli państw trzecich oraz bezpaństwowców określone są w ramach umowy między Wspólnotą Europejską a Czarnogórą w sprawie readmisji osób przebywających bez zezwolenia.

2. Czarnogóra wyraża zgodę na zawarcie umów w sprawie readmisji z innymi państwami procesu stabilizacji i stowarzyszenia.

3. Czarnogóra zobowiązuje się podjąć wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia elastycznego i szybkiego wdrożenia wszystkich umów w sprawie readmisji, o których mowa w niniejszym artykule.

4. Rada Stabilizacji i Stowarzyszenia określa inne wspólne wysiłki, które można podjąć w celu zapobiegania i kontroli nielegalnej imigracji, w tym sieci nielegalnego handlu ludźmi i nielegalnej migracji.

ARTYKUŁ  84

Pranie pieniędzy i finansowanie działalności terrorystycznej

1. Strony współpracują w celu uniemożliwienia wykorzystywania ich systemów finansowych do prania zysków pochodzących z ogólnie rozumianej działalności przestępczej, a w szczególności z przestępstw związanych z narkotykami, jak również do finansowania działalności terrorystycznej.

2. Współpraca w tym obszarze może obejmować pomoc administracyjną i techniczną mającą na celu przyspieszenie wdrażania przepisów i skutecznego funkcjonowania stosownych norm oraz mechanizmów zwalczania prania brudnych pieniędzy i finansowania terroryzmu, równoważnych tym przyjętym przez Wspólnotę oraz inne gremia międzynarodowe w tej dziedzinie, a w szczególności przez Grupę Roboczą ds. Działań Finansowych (FATF).

ARTYKUŁ  85

Współpraca w zakresie narkotyków

1. W granicach swoich uprawnień i kompetencji Strony współpracują w celu zapewnienia zrównoważonego i zintegrowanego podejścia do zagadnień związanych z narkotykami. Polityka i działania antynarkotykowe będą miały na celu wzmocnienie struktur antynarkotykowych, zmniejszenie dostaw, handlu i popytu na narkotyki, radzenie sobie ze skutkami zdrowotnymi i społecznymi nadużywania narkotyków, jak i bardziej skuteczną kontrolę prekursorów.

2. Strony uzgadniają metody współpracy niezbędne do osiągnięcia tych celów. Działania opierają się na wspólnie uzgodnionych zasadach zgodnie ze strategią kontroli antynarkotykowej UE.

ARTYKUŁ  86

Zapobieganie i zwalczanie zorganizowanej działalności przestępczej i pozostałej działalności nielegalnej

Strony współpracują w zakresie zwalczania i zapobiegania działalności przestępczej i nielegalnej, zorganizowanej lub innej, takiej jak:

a) przemyt ludzi i handel ludźmi;

b) nielegalna działalność gospodarcza, zwłaszcza fałszowanie pieniędzy i bezgotówkowych środków płatniczych, nielegalne transakcje dotyczące produktów takich jak odpady przemysłowe, materiały radioaktywne i transakcje dotyczące produktów nielegalnych, podrobionych lub pirackich;

c) korupcja, zarówno w sektorze prywatnym jak i publicznym, w szczególności związana z nieprzejrzystymi praktykami administracyjnymi;

d) oszustwa podatkowe;

e) kradzież tożsamości;

f) nielegalny handel narkotykami i substancjami psychotropowymi;

g) nielegalny handel bronią;

h) fałszowanie dokumentów;

i) przemyt towarów i nielegalny handel towarami, w tym samochodami;

j) cyberprzestępczość.

W kwestii fałszowania pieniędzy, Czarnogóra współpracuje ściśle ze Wspólnotą przy zwalczaniu fałszowania banknotów i monet oraz wykrywaniu i karaniu wszelkich przypadków fałszowania banknotów i monet, które mogą pojawić się na jej terytorium. W zakresie prewencji Czarnogóra powinna mieć na celu wdrożenie środków, które będą równoważne do środków określonych w odpowiednim prawodawstwie Wspólnoty, oraz przystąpienie do wszystkich konwencji międzynarodowych w tej dziedzinie prawa. Czarnogóra może skorzystać ze wsparcia Wspólnoty przeznaczonego na wymianę, pomoc i szkolenia w zakresie ochrony przed fałszowaniem pieniędzy. Promuje się współpracę regionalną i przestrzeganie uznanych norm międzynarodowych.

ARTYKUŁ  87

Zwalczanie terroryzmu

Strony zgadzają się na współpracę w celu zapobiegania atakom terrorystycznym i ich finansowaniu oraz zwalczaniu tych ataków i ich finansowania, zgodnie z międzynarodowymi konwencjami, których są stronami oraz zgodnie ze swoimi przepisami ustawowymi i wykonawczymi:

a) w ramach pełnego wdrożenia rezolucji 1373 (2001) Rady Bezpieczeństwa Organizacji NArodów Zjednoczonych oraz innych stosownych rezolucji ONZ, konwencji międzynarodowych i instrumentów;

b) poprzez wymianę informacji na temat grup terrorystycznych oraz ich sieci wsparcia zgodnie z prawem międzynarodowym i krajowym;

c) poprzez wymianę doświadczeń w zakresie środków i metod zwalczania terroryzmu, jeżeli chodzi o sprawy techniczne i szkolenia, oraz poprzez wymianę doświadczeń w dziedzinie zapobiegania terroryzmowi.