Ujednostajnienie i podwyższenie podatków gruntowych i podymnego na obszarze b. Królestwa Kongresowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.71.477

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1921 r.

USTAWA

z dnia 14 lipca 1920 r.

o ujednostajnieniu i podwyższeniu podatków gruntowych i podymnego na obszarze b. Królestwa Kongresowego.

Art.  1.

Uchyla się na obszarze b. Królestwa Kongresowego moc rozporządzeń b. władz okupacyjnych niemieckich i austrjacko-węgierskich w przedmiocie podatków gruntowych i podymnego i przywraca się stosowanie na tym obszarze przepisów, zawartych w rosyjskiej ustawie o podatkach bezpośrednich (Zb. Pr. tom V wyd. 1903 r. art. 119-218 i 272) ze zmianami, wskazanemi w art. 2-8 niniejszej ustawy.

Art.  2.

Ustępowi 3 art. 120 rosyjskiej ustawy o podatkach bezpośrednich nadaje się brzmienie następujące: "wszystkie grunty i lasy, stanowiące własność Państwa".

Artykułowi 132 rosyjskiej ustawy o podatkach bezpośrednich nadaje się brzmienie następujące: "podatek gruntowy dodatkowy pobiera się w wysokości 100°/0 podatku gruntowego głównego. Majątki, nie przekraczające przestrzeni 30 morgów, płacą podatek gruntowy dodatkowy w wysokości 60°/o podatku gruntowego głównego".

Ustęp 2 art. 142 tejże ustawy otrzymuje następujące brzmienie, "fabryki i zakłady rządowe oraz wszystkie w ogóle gmachy rządowe, nie wyłączając pomieszczeń, zajmowanych w tych budynkach przez urzędników wojskowych lub cywilnych i służbę niższą, tudzież lokali wynajmowanych".

Art.  3.

Stawki głównych podatków gruntowych, określone w dodatkach do art. 128 i 171 rosyjskiej ustawy o podatkach bezpośrednich, podwyższa się czternastokrotnie.

Art.  4.

Podymne dworskie główne, określone w dodatku do uwagi do art. 150 rosyjskiej ustawy o podatkach bezpośrednich, w majątkach klasy I, II. III i IV podwyższa się ośmiokrotnie, a w majątkach klasy V - sześciokrotnie. Podymne dodatkowe pobiera się w wysokości 1 procentu od sumy szacunku ubezpieczeniowego każdej budowli. Gdy jednak budowla jest oszacowana powyżej 100.000 mk. podatek dodatkowy oblicza się tylko od tej ostatniej sumy.

Podymne z osad włościańskich tudzież z nieruchomości, położonych w osadach, utworzonych z miast, określone w art. 164 i 194 ustawy rosyjskiej o podatkach bezpośrednich, podwyższa się dla osad klasy pierwszej ośmiokrotnie, dla osad klasy drugiej i trzeciej - sześciokrotnie.

Art.  5.

Kwoty, wyrażone w walucie rublowej, przelicza się na marki polskie według stosunku 216 mk. polskich za 100 rb.

Przerachowanie stawki podymnego wyraża się w pełnych markach; należności w ilości 50 lub więcej fenigów liczy się za jedną markę, należności zaś w ilości mniejszej od 50 fen. nie wchodzą w rachubę.

Art.  6.

Opłatę drogową w wysokości 15% od głównych podatków gruntowych i podymnego, ustanowioną na mocy zatwierdzonych władzą cesarską w dniu 19 czerwca 1870 roku przepisów o utrzymaniu dróg ziemskich w guberniach Królestwa Polskiego (Dz. Pr. tom LXX, str. 242), tudzież pobieranie obowiązującej dotychczas opłaty transportowej w odniesieniu do wszystkich gruntów, jako też domów, podlegających podatkom gruntowym lub podymnego-znosi się.

Uchyla się również art. 273 i 274 ustawy o podatkach bezpośrednich, wyd. 1903 roku, ustanawiające specjalny podatek na koszty utrzymania sądów gminnych.

Art.  7.

Za podstawę do obliczania dodatków do głównych podatków gruntowych na rzecz powiatowych związków komunalnych, w myśl art. 7 p. 1 dekretu z dnia 7 lutego 1919 r. (Dz. Pr. № 14, poz. 151), przyjmuje się 52% tych podatków, według wymiaru urzędów skarbowych.

Art.  8.

Minister Skarbu ma prawo podatki gruntowe i podymne co Jo tych jednostek podatkowych, gmin lub okręgów, które poniosły straty wskutek wojny lub spowodowanych nią klęsk żywiołowych, zniżać, odraczać, rozkładać na raty i umarzać na wszelkie sumy i bez ograniczenia terminu.

Bliższe postanowienia w tym przedmiocie wyda Minister Skarbu.

Art.  9. ¹

(uchylony).

Art.  10.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Skarbu.

¹ Art. 9 uchylony przez art. 8 ustawy z dnia 17 czerwca 1921 r. o poborze na rzecz Skarbu Państwa dodatku do podatków: gruntowego, podymnego, domowo-klasowego i budynkowego, oraz unormowaniu poboru podatku gruntowego na obszarze województw: nowogrodzkiego, poleskiego i wołyńskiego jakoteż powiatów białostockiego, bielskiego, sokolskiego, wołkowyskiego, białowieskiego i grodzieńskiego województwa białostockiego (Dz.U.21.59.372) z dniem 1 stycznia 1921 r.