Rozdział 3 - Pomoc de minimis - Udzielanie pomocy publicznej w ramach programów Europejskiej Współpracy Terytorialnej, 2007-2013.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2013.365

Akt utracił moc
Wersja od: 5 grudnia 2013 r.

Rozdział  3

Pomoc de minimis

§  16.
1.
Pomoc de minimis jest udzielana przedsiębiorcom zgodnie z przepisami rozporządzenia nr 1998/2006.
2.
Pomoc de minimis jest udzielana na prace:
1)
związane z przygotowaniem i realizacją projektu, w szczególności nadzór inwestorski oraz nadzór autorski;
2)
przygotowawcze lub usługi doradcze związane z przygotowaniem nowej inwestycji, o której mowa w rozdziale 2.
3.
Pomoc de minimis, o której mowa w ust. 2 pkt 2, może być udzielana wyłącznie z regionalną pomocą inwestycyjną.
§  17.
W zakresie pomocy de minimis przepisów rozporządzenia nie stosuje się do pomocy de minimis udzielanej:
1)
w sektorze węglowym;
2)
w sektorach rybołówstwa i akwakultury, objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 104/2000;
3)
w zakresie produkcji podstawowej produktów rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, z wyjątkiem produktów rybołówstwa;
4)
w zakresie przetwarzania i wprowadzania do obrotu, w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. b i c rozporządzenia nr 1998/2006, produktów rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, z wyjątkiem produktów rybołówstwa, jeżeli:
a)
wysokość pomocy de minimis jest ustalana na podstawie ceny lub ilości takich produktów zakupionych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez przedsiębiorców,
b)
udzielenie pomocy de minimis zależy od jej przekazania w całości lub w części producentom surowców.
§  18.
Pomoc de minimis nie może być:
1)
udzielana na działalność związaną z wywozem do państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw trzecich, jeżeli pomoc de minimis jest bezpośrednio związana z ilością wywożonych produktów, tworzeniem i prowadzeniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;
2)
udzielana na działalność gospodarczą w zakresie towarowego transportu drogowego na nabycie pojazdów przeznaczonych do takiego transportu;
3)
uwarunkowana pierwszeństwem korzystania z towarów krajowych w stosunku do towarów przywożonych z zagranicy;
4)
udzielana ani wypłacana przedsiębiorcom znajdującym się w trudnej sytuacji ekonomicznej, czyli spełniającym kryteria określone w pkt 9-11 komunikatu Komisji Wytyczne wspólnotowe dotyczące pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw.
§  19.
1.
Pomoc de minimis może być udzielana na pokrycie do 100% wydatków kwalifikowalnych, spełniających kryteria kwalifikowalności, o których mowa w art. 56 rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1260/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31.07.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 1083/2006".
2.
Do wydatków kwalifikowalnych na prace przygotowawcze lub usługi doradcze, o których mowa w § 16 ust. 2 pkt 2, zalicza się wydatki niezbędne do przygotowania projektu ponoszone w szczególności na przygotowanie:
1)
dokumentacji technicznej;
2)
ekspertyz, badań, analiz technicznych, finansowych, ekonomicznych oraz specjalistycznych, w tym biznesplanu, studium wykonalności projektu i raportu oddziaływania na środowisko.
3.
Naliczony podatek od towarów i usług zalicza się do wydatków kwalifikowalnych, jeżeli przedsiębiorcy nie przysługuje prawo zwrotu lub odliczenia tego podatku.
§  20.
Pomoc de minimis jest udzielana z zachowaniem warunku określonego w art. 2 ust. 5 rozporządzenia nr 1998/2006.
§  21.
1.
Maksymalna wartość pomocy de minimis brutto łącznie z wartością innej pomocy de minimis otrzymanej przez przedsiębiorcę w okresie bieżącego roku podatkowego i dwóch poprzednich lat podatkowych nie może przekroczyć kwoty stanowiącej równowartość 200 tys. euro.
2.
Maksymalna wartość pomocy de minimis brutto łącznie z wartością innej pomocy de minimis otrzymanej przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu drogowego w okresie bieżącego roku podatkowego i dwóch poprzednich lat podatkowych nie może przekroczyć kwoty stanowiącej równowartość 100 tys. euro.